Sanal kaytarma, mesai saatlerinde, kişisel amaçlı (iş dışı) internet kullanımını ifade etmektedir.[1][2]

Siber kaytarma ya da siber aylaklık şeklinde de ele alınan sanal kaytarma, gün geçtikçe daha yaygın hale gelmektedir. Nitekim Türkiye’deki işletmelerde, sıradan bir mesai günü içerisinde en az 1 saat sanal kaytarma yapanların oranının %40 düzeyinde olması oldukça dikkat çekicidir.[3] Çalışanların sanal kaytarmaya fazla zaman ayırmalarında, son yıllarda ortaya çıkan yenilikçi internet siteleri etkilidir.[3]

Sanal kaytarmanın kapsamı, 2000’li yılların başı itibarıyla kişisel e-posta kullanmak ya da haber ve spor sitelerini ziyaret etmekle sınırlıdır. Ancak günümüzde sosyal medya kullanımı, internetten video ya da müzik izleme/indirme, online alışveriş ve hatta online bahis gibi aktiviteler de sanal kaytarmanın kapsamı içerisine girmiştir.[4]

Kaynakça değiştir

  1. ^ "Correlates of different forms of cyberloafing: The role of norms and external locus of control". 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2021. 
  2. ^ "The IT way of loafing on the job: cyberloafing, neutralizing and organizational justice". 14 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2021. 
  3. ^ a b "SANAL KAYTARMA". 11 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Güğerçin, Utku (2 Temmuz 2020). "Does techno-stress justify cyberslacking? An empirical study based on the neutralisation theory". Behaviour & Information Technology. 39 (7): 824-836. doi:10.1080/0144929X.2019.1617350. ISSN 0144-929X.