Romanov ailesinin öldürülmesi
Çarlık Rusya'sındaki imparatorluk ailesi olan Romanov Hanedanı'nın 16'yı 17 Temmuz'a bağlayan 1918 gecesi Yekaterinburg şehrinde infaz edilmesi olayıdır. O gece II. Nikolay, eşi Aleksandra Fyodorovna, beş çocuğu (Olga Nikolayevna Romanova, Tatyana Nikolayevna Romanova, Mariya Nikolayevna Romanova, Anastasiya Nikolayevna Romanova, Aleksey Nikolayeviç Romanov), saray doktoru Eugene Botkin, nedime Anna Demidova, uşak Alexei Trupp ve baş aşçı Ivan Kharitonov ile birlikte toplam 11 kişi Çekist Yakov Yurovsky komutasındaki Bolşevik devrimciler tarafından vurularak ve süngülenerek infaz edildi.[1][2] Daha sonra cesetler Koptyaki ormanına götürüldü, orada soyuldu, kimliklerini tespit edilmemesi için el bombalarıyla parçalandı ve gömüldü.[2]
| Romanov ailesinin öldürülmesi | |
|---|---|
| Tarih | 16–17 Temmuz 1918 |
| Mekân | Ipatiev Evi |
| Konum | Yekaterinburg, Rusya SFSC |
| Tür | Savaş suçu, toplu katliam, suikast, infaz |
| Neden | Beyaz ordunun şehri ele geçirmek üzere olması, çarın canlı olarak ele geçirilme korkusu |
| Can kaybı | 11 |
1917'deki Şubat Devrimi'nin ardından Romanovlar ve hizmetkârları Aleksander Sarayı'nda hapsedilmiş, Ekim Devrimi'nin ardından Sibirya'nın Tobolsk kentine taşınmışlardı. Daha sonra Temmuz 1918'de idam edilmeden önce Ural Dağları yakınlarındaki Yekaterinburg'da bir eve taşındılar. Bolşevikler başlangıçta sadece Nicholas'ın ölümünü duyurdular;[3][4] sonraki sekiz yıl boyunca, Sovyet liderliği ailenin akıbetiyle ilgili sistematik bir yanlış bilgilendirme ağını sürdürdü,[5] Eylül 1919'da anti bolşevik solcu devrimciler tarafından öldürüldüklerini iddia etmekten[6] Nisan 1922'de öldüklerini açıkça reddetmeye kadar. Sovyetler, 1919'da Beyaz bir göçmen tarafından yapılan soruşturmanın Fransa'da yayınlanmasının ardından 1926'da cinayetleri nihayet kabul etti, ancak cesetlerin yok edildiğini ve Lenin Kabinesinin sorumlu olmadığını söyledi.[7] Sovyetlerin cinayetleri örtbas etmesi, hayatta kalanlara dair söylentileri körükledi.[8] Çeşitli Romanov sahtekârları Romanov ailesinin üyeleri olduklarını iddia ederek medyanın dikkatini çekti.[1]
Leon Troçki'nin anılarında, Rus İç Savaşı sırasında cepheden döndükten sonra Sverdlov'la şu diyalogu yazmıştı:[9]
"Moskova'ya bir sonraki ziyaretim Yekaterinburg'un [geçici olarak] [anti-komünist güçlerin eline geçmesinden] sonra gerçekleşti. Sverdlov ile konuşurken laf arasında sordum:
"Ah evet, peki Çar nerede?"
"Bitti," diye cevap verdi. "Vuruldu."
"Peki ailesi nerede?"
"Ailesi de onunla birlikte."
"Hepsi mi?" diye sordum, belli ki bir parça şaşkınlıkla.
"Hepsi," diye yanıtladı Sverdlov. "Ne olmuş yani?" Tepkimi görmek için bekliyordu. Cevap vermedim.
"Peki kararı kim verdi?" diye sordum.
"Biz burada karar verdik. İlyiç, Beyazlara etrafında toplanabilecekleri canlı bir bayrak bırakmamamız gerektiğine inanıyordu, özellikle de mevcut zor koşullar altında."
Başka soru sormadım ve konunun kapandığını düşündüm."
Kaynakça değiştir
- ^ Massie, Robert K. (2012). The Romanovs: The Final Chapter. Random House. ss. 3-24. ISBN 978-0307873866.
- ^ a b Rappaport, p. 198.
- ^ "From the archive, 22 July 1918: Ex-tsar Nicholas II executed", The Guardian, 22 Temmuz 2015, 17 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 29 Eylül 2016
- ^ Joshua Hammer (November 2010), Resurrecting the Czar, Smithsonian, 10 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 29 Eylül 2016
- ^ Rappaport, p. 218.
- ^ Photographic scans of Sokolov's investigation, published in 1924, 18 Aralık 2015, 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 9 Mart 2017
- ^ Massie, p. 19.
- ^ Erin Blakemore (18 Ekim 2018), Why the Romanov Family's Fate Was a Secret Until the Fall of the Soviet Union, History, 17 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Ekim 2018
- ^ Лев Троцкий, "Дневники и письма", Эрмитаж, 1986, pp. 100–101