Palomar Gezegen Kesişimi Asteroit Araştırması

Keşfedilen küçük gezegenlerin sayısı: 20 ^[1]
Bakınız § Keşfedilen küçük gezegenlerin listesi

Palomar Gezegen Kesişim Asteroit Araştırması (PCAS) İng. Palomar Planet-Crossing Asteroid Survey, 1973 yılında Kaliforniya'da bulunan U.S. Palomar Gözlemevinde Elanor Helin ve Eugene Shoemaker tarafından yürütülen bir astronomik araştırmadır.^[2]^[3]^[4]^[5] Küçük Gezegen Merkezi 1993-1994 yılları arasında 20 adet numaralandırılmış küçük gezegenin keşfini PCAS ile doğrudan ilişkilendirse de, program toplamda 17 kuyruklu yıldız^[6] dahil olmak üzere 95 Dünya'ya yakın cismin keşfini gerçekleştirmiştir.^[1] PCAS Haziran 1995'e kadar yaklaşık 25 yıl boyunca sürdürülmüştür. Uluslararası olarak önce INAS programı adı altında genişlemiş ve sorasında oldukça başarılı sonuçlar veren NEAT programının erken öncülü olmuştur.^[6]

Önemli keşifler değiştir

PACS tarafından keşfi gerçekleştirilen ilk cisim bir Apollo asteroidi olan, 68 derecelik istisnai bir yörünge eğimiyle 1999 yılına kadar yörünge eğikliği en yüksek küçük gezegen olarak bilinen (5496) 1973 NA'dır. 1976 yılında Elenor Helin, Dünya'nın yörüngesinden hiçbir zaman uzaklaşmayan dar yörüngeye sahip Aten asteroitleri sınıfının bilinen ilk üyesi olan 2062 Aten'i keşfetmiştir.^[7] Sonuçta, bu cisimler Dünya ile çarpışma ihtimali oldukça yüksek olan asteroitlerdir. 1979'da Helin, daha sonradan 4015 Wilson-Harrington adı verilecek bir kuyruklu yılız olan Apollo tipi bir asteroidi keşfetmiştir.^[8] Bu cisim, bir kuyruklu yıldızın zamanla gazlı yapısını kaybederek bir asteroide dönüşmesinin ilk kanıtını teşkil etmektedir.^[6]

^ ^a ^b "Minor Planet Discoverers (by number)". Minor Planet Center. 16 Kasım 2016. 23 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2017.
^ Leverington, David (2003). Planetary vistas : a history of planetary astronomy up to the 21st century. New York: Cambridge University Press. ss. 339-340. ISBN 9780521808408.
^ Gehrels, Tom, (Ed.) (1994). Hazards due to comets and asteroids. Tucson: Univ. of Arizona Press. ss. 129-131, 137. ISBN 9780816515059.
^ Barnes-Svarney, Patricia (2003). Asteroid : earth destroyer or new frontier?. Paperback. Cambridge, Mass.: Basic Books, a member of the Perseus Books Group. s. 246. ISBN 9780738208855.
^ Levy, David H. (2002). Shoemaker by Levy: the man who made an impact. Princeton, N.J.: Princeton University Press. ss. 167-174. ISBN 9780691113258.
^ ^a ^b ^c Helin, Eleanor F.; Pravdo, Steven H.; Rabinowitz, David L.; Lawrence, Kenneth J. (May 1997). "Near-Earth Asteroid Tracking (NEAT) Program". Annals of the New York Academy of Sciences. s. 6. Bibcode:1997NYASA.822....6H. doi:10.1111/j.1749-6632.1997.tb48329.x. 10 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2017.
^ "2062 Aten (1976 AA)". Minor Planet Center. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2017.
^ "4015 Wilson-Harrington (1979 VA)". Minor Planet Center. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2017.

Helin, E.F.; Shoemaker, E.M. (Aralık 1979). "The Palomar planet-crossing asteroid survey, 1973–1978". Icarus. 40 (3): 321-328. doi:10.1016/0019-1035(79)90021-6.
Helin, E. F. (1991). "Palomar Planet-Crossing Asteroid Survey (PCAS): Recent discovery rate". Asteroids, Comets, Meteors. ss. 235–236. Bibcode:1992acm..proc..235H.