Mehmet bin Ömer bin Bayezid-ül-Aşık (1555-1613) “Manazır-ül-Avalim” (1598) başlıklı bir kitap yazdı, hem kozmoğrafya ve hem de coğrafya bilgilerini içermektedir. Bu eser, Osmanlı İmparatorluğu’nda Avrupa’nın etkisinin görülmediği, eski Yunan ve İslâm Coğrafyası’nın etkisiyle yazılmış son örneğini temsil etmesi bakımından önemlidir.