Manyetostratigrafi
Manyetostratigrafi, tortul ve volkanik dizilerin tarihlenebilmesi için kullanılan bir jeofizik korelasyon tekniğidir. Yöntem, bölüm boyunca ölçülen aralıklara yönelik örnekler toplayarak çalışır. Numuneler onların karakteristik mıknatıslanmarı (ChRM), bir tabakasının oluşumundan Dünya'nın manyetik alanının kutuplarını belirlemek için, analiz edilir. Bunun mümkün olmasının sebebi, Volkanik akımları thermomanent manyetizasyon kazanmaktadır ve sedimanlar oluşumu sırasında kalıcı çökelme mıknatıslanmasına uğrar ve her ikisi de Dünya'nın alanının yönünü yansıtan mıknatıslanmalardır.
Tekniği
değiştirKayaların ölçülebilir manyetik özellikleri stratigrafiksel olarak değişir ve onlar topluca manyetostratigrafik birimler (magnetozones) olarak bilinen stratigrafik birimlerin ilgili ama farklı türleri için temel olabilir. Stratigrafik çalışmalarında en yararlı manyetik özellik, Dünya'nın manyetik alanının polarite tersliğinin yol açtığı, kayaların kalıcı mıknatıslanma yönünde değişimdir. Stratigrafik dizisi kaydedilen manyetik kutup yönü ile manyetik polariteye karakterize birimler halinde dizisinin alt bölümü için temel olarak da kullanılabilir. Bu tür birimler "manyetostratigrafik polaritesi birimleri" veya "chrons" denir.[1]
Antik manyetik alanlar, bugünün alanına (Coğrafi Kuzey Kutbu yakınlarında Manyetik Kuzey Kutbu) benzer odaklı ise tabakalar normal polarite halinde saklı kalır. Veriler, Manyetik Kuzey Kutbunun, Coğrafi Güney Kutbu yakınında olduğunu gösteriyorsa, tabakalar ters kutuplaşmalar gösterir.
Örnekleme prosedürleri
değiştirOdaklı Paleomanyetik numuneler ya kaya çekirdek matkabı kullanarak alanından toplanır ya da el örnekleri gibi (topakları kaya yüzünü kırık) toplanır. Örnekleme hataları dışında ortalama için, numunenin en az üçer tanesi, her örnek sitesinden alınmaktadır. Stratigrafik bölüm içinde örnek sitelerin aralığı, birikimi oranı ve bölümün yaşına bağlıdır. Manyetik tanelerin depolanması sırasında ortamın alanını yönlendirmek ince ve daha olasıdır, çünkü tortul tabakalarda, tercih edilen litolojiler olan, çamurtaşı, kiltaşı ve çok ince taneli silttaşı vardır.[1]
Analitik prosedürler
değiştirNumuneler ilk doğal mıknatıslanmayı (NRM) elde etmek için doğal hallerinde analiz edilmektedir. Doğal mıknatıslanma, daha sonra stabil manyetik bileşenini ortaya çıkarmak için, termal ya da alternatif alan temizleme teknikleri kullanılarak kademeli bir şekilde uzağa ayrılır.
Bir sitedeki, tüm örneklerin manyetik yönelimleri, daha sonradan karşılaştırılır ve bunların ortalama manyetik kutupluluk yönü istatistik olarak, en yaygın şekilde Fisher istatistiğiyle veya ön yükleme ile belirlenir. Her istatistiksel ortalama anlamlılığı değerlendirilir. İstatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit bu sitelerdeki sanal Jeomanyetik Polonyalılar enlemleri tahsil edildiği de stratigrafik seviyesine karşı çizilmiştir. Bu veriler daha sonra siyahın, normal polariteyi ve beyazın, ters kutbu işaret ettiği standart siyah ve beyaz manyetostratigrafik sütunlara soyutlanır ve kaydedilir.
İlişkisi ve yaşı
değiştirBir tabaka polaritesi yalnızca normal veya ters olabilir, çünkü oranındaki farklılıklar hangi biriken tortu, belirli bir polarite bölgenin kalınlığı bir alanda diğerine değişebilir neden olabilir. Bu, farklı stratigrafik bölümler arasında benzeri kutuplulukların bölgeleri ilişkilendirmek için nasıl sorununu sunar. bir izotopik yaş her bölüm toplanan gereken en az karışıklığı önlemek için. sediment, bu genellikle volkanik kül tabakalarının elde edilir. Bu mümkün olmazsa, bir izotop yaşları yerde korelasyon edilmiş bir biyostratigrafik olaya bir polarite kravat olabilir. Bağımsız izotop yaş veya yaş yardımıyla, yerel manyetostratigrafik sütun Küresel Manyetik Kutup Zaman Ölçeği (GMPTS) ile ilişkilidir.[2]
GMPTS gösterilen her ters yaşı nispeten iyi bilinen olduğundan, korelasyon stratigrafik bölümü aracılığıyla çok sayıda zaman çizgileri kurar. Bu yaşlar fosiller, tortul kayaçlar vb. bileşimindeki değişikliklere, çökelme ortamındaki değişikliklere, onlar da faylar, hendekler ve uyumsuzluklar gibi çapraz kesme yaşlandırdık olarak kayalara özellikler için nispeten kesin tarih sağlar.
Tortu birikim oranları
değiştirBelki de bu verilerin en güçlü uygulama tortu birikmiş hızını belirlemektir. Bu (milyonlarca yıl içinde) her ters yaşını vs (metre cinsinden) tersine bulundu edildiği stratigrafik seviyede komplo gerçekleştirilir. Bu (milyon yıl başına kilometre aynıdır) genellikle yılda milimetre cinsinden yeniden yazılarak milyon yıl başına metre hızı sağlar.[1]
Bu veriler ayrıca havza çökme oranları modellemek için kullanılır. Havza dolduran katmanların altında bir hidrokarbon kaynak kaya derinliğini bilmeden nesil pencere ve hidrokarbon göç geçti kaynak kaya başladığı yaşı hesaplanmasını sağlar. Kesişen yakalama yapılarının yaşları genellikle manyetostratigrafik verilerden tespit edilebilir, çünkü bu yaştan bir karşılaştırma bir oyun belirli bir tuzak muhtemel olup olmadığının kendi belirlenmesinde rezervuar jeologların yardımcı olmaktadırlar.[3]
Manyetotostratigrafi tarafından ortaya sedimantasyon hızı değişiklikler genellikle iklimsel faktörler birine veya yakındaki ya da uzak dağ tektonik gelişmelere ilişkin edilir. Bu yorumu güçlendirmek için kanıt sıklıkla bölümde kayaların bileşiminde ince değişiklikleri arayarak bulunabilir. Kumtaşı bileşiminde değişiklikler genellikle bu tür yorumlamalarda kullanılır.
Ayrıca bakınız
değiştir- Biyostratigrafi
- Chemostratigraphy
- Kronostratigrafi
- Cyclostratigraphy
- Lithostratigraphy
- Tectonostratigraphy
Kaynakça
değiştir- Özel
- ^ a b c Butler 1992, Chapter 9
- ^ Opdyke & Channell 1996, Chapter 5
- ^ Reynolds 2002
- Genel
- Butler, Robert F. (1992). Paleomagnetism: Magnetic Domains to Geologic Terranes. Originally published by Blackwell Scientific Publications. ISBN 978-0-86542-070-0. 18 Şubat 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2011.
- Opdyke, Neil D.; Channell, James E. T. (1996). Magnetic Stratigraphy. Academic Press. ISBN 978-0-12-527470-8.
- Reynolds, James H. (2002). "Magnetostratigraphy Adds a Temporal Dimension to Basin Analysis". Search and Discovery Article #40050. American Association of Petroleum Geologists. 7 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2011.