Majolika (bazen Maiolica) sanat tarihinde 15. ile 16. yüzyıllarda kalay kullanılarak renklendirilmiş seramiklere verilen genel isimdir.

Majolika ismi esasen Akdeniz adası Mallorca'nın Eski İtalyanca adlandırış şeklidir. Muhtemelen Majolika'nın İtalya'ya gelmesi Morolar tarafından üretilen fayansların ticareti sayesinde olmuştur.

Bazı örnekler değiştir

Literatür değiştir

  • Tjark Hausmann: Majolika. Spanische und italienische Keramik vom 14. bis zum 18. Jahrhundert. Berlin 1972.
  • Rainer G. Richter: Götter, Helden und Grotesken – Das Goldene Zeitalter der Majolika. Ausst. Kat. der Staatlichen Kunstsammlungen Dresden, Kunstgewerbemuseum Schloss Pillnitz, Hirmer Verlag, München 2006, ISBN 3-7774-3195-8.
  • Georg Ulrich Grossmann (Hrsg.): Feuerfarben. Majolika aus Sizilien, 1550–2000. Ausst. Kat. Germanisches Nationalmuseum, Nürnberg, 2000, ISBN 3-926982-70-5.
  • Silvia Glaser: Majolika. Die italienischen Fayencen im Germanischen Nationalmuseum Nürnberg. Bestandskatalog. Nürnberg 2000. ISBN 3-926982-69-1.
  • Silvia Glaser (Hg.): Italienische Fayencen der Renaissance. Ihre Spuren in internationalen Museumssammlungen. Nürnberg 2004 (Wissenschaftliche Beibände zum Anzeiger des Germanischen Nationalmuseums, 22), ISBN 3-926982-97-7.
  • Jirina Vydrová, Josef Ehm, Oskar Vogel: Italienische Majolika in tschechoslowakischen Sammlungen. Prag 1960.
  • Nicola Moufang: Die Grossherzogliche Majolika Manufaktur in Karlsruhe. Karl Winter, Heidelberg 1920.
  • Jörn Barfod: Des Kaisers Keramik. 100 Jahre Königliche Majolika-Werkstätten Cadinen. Husum Verlag, Husum 2003, ISBN 3-89876-129-0.
  • Petra Krutisch: Im Sinne der Alten… Italienische Majolika des Historismus. (Ausstellungskatalog) Hatje, Stuttgart 1995.