Huluxsi
![]() |
Bu kullanıcı 6 kaliteli maddeye önemli katkı sunmuştur. |
Vikipedi:Babil | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Diğer kullanıcılar |
![]() |
Bu kullanıcı, değişiklik değerine göre en fazla katkıda bulunan 500 kullanıcı arasındadır. (doğrula) |
---|
Uyuyorum ben! Evet, uyuyorum. Uykuda olanların gördüğü rüyalar gibi düşlerde değilim belki ama uyuyorum. Gözlerimi kapamasam da, bilincim devre dışı kalmasa da, etrafımdaki hiçbir şeyden haberim olmazcasına uyuyorum. Bazen uyanıyor gibi oluyorum. Ama bakıyorum ki etrafımdakiler gibi göremiyorum; anlıyorum ki hala uyuyorum. Bazen de benim gibilerini görüyorum; uyuyor gibiler ama değiller, benim gibiler biliyorum. Ve işte o zaman anlıyorum:
'Uyanık Olmak' ile 'Uyumak' arasındaki ilişkiyi...
Neden müzik dinler bir insan?
Garip bir olaydır, izlediği filmi bir daha izlemeyen birinin defalarca aynı müzikle coşmaya çalışması...
Acaba her dinlediğinde gerçekten hiçbir kelimesini kaçırmadan dinlemek için mi dinler?
Yoksa yalnızlığını bastırmak için mi açar sadece müziği?
Acaba boş beyninde bir ses çıkartamayıp sessizlikten korkan kişi midir müzik dinleyen?
Kendi düşüncelerinin yankılarıyla zihnini geliştiremeyen kişinin yankı arzusuyla mi açılır müziğin sesi?
Yoksa yalnız hissettiği için bir arkadaş aradığından mıdır?
Düşünen biri nasıl yalnız hissedebilir ki?
Düşüncelerimiz de sözlerle hep bir konuşma içerisinde geçmez mi?
Aslında düşünen biri sürekli kendi kendine de olsa konuşmaz mı?
Eğer konuşuyorsan yalnız değilsin demektir.
Zaten kendisine en iyi arkadaş da yine kendisi değil midir?
Biz hep aradığımız kişiyi tasvir ederken, kendi olaylara yaklaşma tarzımız çerçevesinde şekillenen düşüncelere sahip kişileri resmetmez miyiz?
Onu bile böyle tasvir ederken nasıl olur da kendimizi arkadaş kabul etmeyiz?
Yalnızlık tabii önemli bir kavram. Acaba YALNIZ mıyız yoksa YANLIŞ mı?
Gerçekten bir olay hakkında fikrimiz hiç mi yok da şarkı sözlerinden mi medet umuyoruz?
Günümüz şarkı sözlerinde içerik olarak bir derinlik, şarkıcılarında ise yeterli bir birikim olmadığını farketmeyecek kadar birikim yoksunu muyuz yoksa?
Anladık içinde birkaç güzel söz bulundurabilir ama gerçekten değer mi o söz-sözler için tüm şarkıya katlanmaya?
Metropolde yaşıyoruz ya hani, yasak yanındaki ile muhabbet kurması sanki.
Belki de şarkılarda anlatılmadığındandır nasıl muhabbet edileceği.
Belki de o yüzdendir akılların hep uçkurda olma sebebi...
Aaa bir de sanat var tabi ki.
Müziğin sanatı için ya da fazla yankılanan seslerin karmaşasını bir kenara atıp tekdüze bir sese odaklanmak için bazen bu da gerekli.
Tıpkı uyanmak kadar tabii.
Kim bilir, bu yazıyı yazarken arkadan bir şarkı açmış dinliyorumdur belki...
1759013297 (lütfen bunu sakın silmeyiniz)