Fransa dışında, Korsika adası belki de müzikal açıdan en çok polifonik koro geleneğiyle bilinir. Bu türün yeniden doğuşu, 1970'lerde Korsika milliyetçiliğinin yükselişiyle bağlantılıydı. Korsika marşı " Dio vi Salvi Regina " dır.

Barbara Furtuna, Eylül 2011'de Warszawa Çapraz Kültür Festivali'nde performans sergiliyor.

Calvi, her Haziran ayında bir Uluslararası Caz Festivali'ne ev sahipliği yapar ve Eylül ayında yıllık Rencontres de Chants Polyphoniques vardır.

Halk Müziği değiştir

Dans değiştir

Korsika'da bulunan iki antik kökenli dans vardır: caracolu, kadınların yas dansı ve Moors ve Hristiyanlar arasındaki mücadeleyi gösteren moresca. Günümüzde artık oynanmıyorlar. Quatriglia (quadrille) veya scuttiscia (İskoç) gibi geleneksel danslar son yirmi yılda bir tür canlanma yaşadı, Diana di L'alba ve Dopu Cena gibi gruplar müziği kaydetti ve Tutti in Piazza 21 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ve Ochju à Ochju animate dernekleri dans geceleri ve öğretin. Spiral bir alay olan granitula, Kutsal Cuma günü kardeşlikler tarafından hala gerçekleştiriliyor.

Monofonik Şarkı değiştir

En eski vokal formlar arasında kadınlar tarafından genellikle doğaçlama olarak icra edilen ölenler için yas şarkıları olan voceri (tekil hali: voceru); hayvanlar için yas şarkıları; ninniler; ayrılık şarkıları; tribbiere (tekil hali: tribbiera) veya harmanlama şarkıları; katır sürücülerinin şarkıları; chjam' è rispondi (‘çağır ve cevapla’, doğaçlama şiir yarışması); currente (örneğin, misafirleri karşılama; bunların kendine özgü bir keman eşliği vardır) ve cuntrastu (genç bir erkek ve kadın arasında bir değiş tokuş) yer almaktadır.

Polifonik Şarkı değiştir

Korsika'daki polifonik şarkılar (pulifunie) bir cappella'dır ve ruhani veya dünyevi olabilir. İlahiler, motetler ve cenaze şarkıları (lamentu) birincisinin bir örneğiyken, nanna (ninni) ve paghjella ikincisinin örnekleridir. Geleneksel olarak, 4 ila 6 sesli doğaçlama polifoni, voceru (yalnızca kadınlar tarafından söylenen) ve cuntrastu (genellikle 2 sesli) ve genellikle kadınlar tarafından söylenen nanne dışında, yalnızca erkekler tarafından söylenirdi. Polifonik şarkıcıların (cunfraternita ) kardeşlikleri, bazıları 12. yüzyıla kadar uzanıyor. Korsika'nın mevcut doğaçlama sesli polifoni geleneği daha yenidir ve 15. yüzyıla kadar uzanır. Falsobordone'nin rönesans pratiğine ve Trallalero'nun Ceneviz geleneğine kadar izlenir.

Korsika polifonik şarkı söyleme geleneği, 1970'lerdeki yeniden canlandırılmasına kadar neredeyse yok olmuştu. Şimdi Korsika ulusal kimliğinin merkezi bir parçasıdır ve bazen özerklik veya bağımsızlık için siyasi hareketlilikle ilişkilendirilir.

I Chjami Aghjalesi, Palatini, A Filetta, Terra, Voce di Corsica, Alte Voce, Barbara Furtuna, Vaghjime, Cinqui So', tamamen kadınlardan oluşan Donnisulana, Les Nouvelles Polyphonies Corses, Tavagna, Canta u Populu Corsu, I Muvrini ve Ployphonies Corses Sarocchi gibi bazı popüler modern gruplar bulunmaktadır. Balagne bölgesi, U Fiatu Muntese gibi gruplar üreten Korsika müziği için bir merkez olarak ortaya çıkmıştır.

Dünya Müzik Piyasası ile İlişki değiştir

Özellikle Korsika milliyetçiliği ve 1970'lerde geleneksel Korsika müziğinin yeniden canlanmasıyla ilişkilendirilen bir Korsika polifonik şarkı söyleme tarzı , daha önce yalnızca adanın iç kesimlerindeki köylerde hayatta kalan paghjella idi. Paghjella geleneksel olarak polifonik melodik dizeleri ifade eden bassu, secunda ve terza olarak bilinen üç sesten oluşuyordu ve tipik olarak üç sesin kademeli girişlerini ve Picardy Third'ün yoğun kullanımını içeriyordu.[1]

1980'lerin sonlarında, sözde Dünya Müziğinin popülaritesinin artması nedeniyle - özellikle Le Mystère des Voix Bulgares albümünün Bulgar polifonik koro kayıtlarının başarısı - Voce di Corsica gibi Korsikalı sanatçılar uluslararası müzik için müzik kaydetmeye başladı. pazar. Bu pazara hitap etme girişimlerinin Korsika müziği üzerinde büyük etkisi oldu. Etnomüzikolog Caroline Bithell, paghjella kayıtlarının daha polifonik bir sesten daha önceki paghjella örneklerinin aksine "vurgu seslerin toplamının yarattığı etkinin üzerinde olduğu daha homofonik bir sese" geçmeye başladığını söyleyerek bu değişikliklerden bazılarını anlatıyor. , "bireysel seslerin ve melodik çizgilerin çok daha net bir şekilde farklılaştığı ve daha bağımsız davrandığı yer."[1] Ek olarak, genç şarkıcılar, melismanın yoğun kullanımı gibi, dışarıdan müzik tüketicileri tarafından "tipik olarak Korsikalı" olarak kabul edilen unsurların kullanımını abartma eğiliminde olabilir. Dünya müzik piyasasıyla etkileşim tarafından başlatılan değişikliklere rağmen, Bithell Korsika'yı "birçok kez eşsiz ve gelişmekte olan müzik kültürlerinin sonsuza kadar kaybolma tehlikesiyle karşı karşıya olduğu bir dönemin, müzik açısından başarı hikayelerinden biri olarak da görülebileceğini" savunuyor. Ticari kayıtların bir sonucu olarak "yerli müzik mezarın kenarından çekilmiş ve ulusal bir simge olarak yerini almıştır" diye de ekliyor.[1]

Bununla birlikte, Korsika geleneksel müziği, genellikle Korsika adasında kaydedildiğinden, Korsika dışında bulması ve dinlemesi zor olduğundan ve "uygun" seslendirmeyle ilgilenmediğinden, "dünya müziği" nin tipik tanımına uyması gerekmez. zemin". "Geleneğin eğitimli temsilcileri ile yerel halkın büyük çoğunluğu" arasında net bir tanım olmadığından, Korsika geleneksel müziği de tipik "halk müziği" tanımına uymaz - yani Korsika müzik geleneği bir parça olarak kalmıştır. günlük hayatın.

Geleneksel Enstrümanlar değiştir

  • Caramusa - ahşap, deri ve kamıştan yapılmış bir gayda
  • Toskana kökenli ve Rönesans'a kadar uzanan 4 ila 8 çift telli bir cittern olan Cetera, Korsika'nın en ikonik geleneksel enstrümanıdır. En önde gelen temsilcisi Roland Ferrandi'dir (aynı zamanda bir lutenist ).
  • Cialamedda (ayrıca cialamella / cialambella ) - eskiden bir kamış enstrümanı, daha yakın zamanlarda ahşap kutu gövdeli
  • Mandulina - bir mandolin
  • Pirula - bir kamış kaydedici
  • Pifana (ayrıca pivana ) - genellikle keçi boynuzundan yapılan bir tür gemshorn
  • Riberbula - çene harpıyla ilgili
  • Sunaglieri - katır çanları
  • Timpanu - bir üçgen
  • Urganettu - diyatonik bir akordeon
  • Cassella - Bir elek üzerine gerilmiş keçi derisi üzerinde küçük çubuklarla vurmalı çalgı.

Dış bağlantılar değiştir

Kaynakça değiştir

  • Cantu Nustrale, Ghjermana de Zerbi - Albiana, 2009
notlar
  1. ^ a b c Bithell, C. (1996). Polyphonic Voices: National Identity, World Music and the Recording of Traditional Music in Corsica. British Journal of Ethnomusicology, 5, 39-66.

Şablon:Corsican vocal music