Karadağ Arnavutları
Karadağ'daki Arnavutlar (Arnavutça: Shqiptarët e Malit të Zi, Karadağca: Crnogorski Albanci) Karadağ'ın toplam nüfusunun %4.91'ini oluşturan Arnavut kökenli Karadağ'da bir etnik gruptur.[2] Karadağ'daki Slav olmayan en büyük etnik gruptur.
| Toplam nüfus | |
|---|---|
30,439 etnik Arnavut Karadağ nüfusunun %4,91'i (2011)[1] 32,671 Arnavutça konuşanlar Karadağ nüfusunun %5,27'si (2011) | |
| Önemli nüfusa sahip bölgeler | |
| Karadağ | |
| Ülgün | 14,076 |
| Tuz | 7.786 |
| Bar | 2,515 |
| Podgorica | 1.752 |
| Gusinye | 1,642 |
| Rožaje | 1,158 |
| Plav | 833 |
| Diğer şehirler | 677 |
| Diller | |
| Din | |
| İlgili etnik gruplar | |
| Arnavutlar, Arbıreşler, Arbanasiler, Arvanitler, Sulioteler | |
Arnavutlar özellikle Güneydoğu ve Doğu Karadağ'da Arnavutluk sınırının yanındaki şehirler olan Ülgün (toplam nüfusun %71'i), Tuz (%68), Gusinye (%40), Plav (%19), Bar (%6), Podgorica (%5) ve Rožaje (%5) gibi belediyelerde yoğunlaşmaktadır.[3][4]
Karadağ'daki en büyük Arnavut kasabası, Arnavutluk Ulusal Konseyi'nin merkezinin bulunduğu Ülgün'dür.
Tarihi değiştir
.jpg)
1878'de Karadağ'ın Osmanlı topraklarına doğru genişlemesinden sonra Arnavutlar ilk kez o ülkenin vatandaşı oldular. Karadağ vatandaşlığını kazanan Arnavutlar, Müslümanlar ve Katoliklerdi ve çevreleri de dahil olmak üzere Bar ve Ülgün şehirlerinde, Bojana nehri kıyısında ve İşkodra Gölü kıyısında ve Zatrijebač'ta yaşamaktaydılar.[5]
26 Ekim 1851'de, Nikšić'li Arnavut reisi Gjonlek, Osmanlı Arnavut çıkarlarını savunma görevi verilen 200 Arnavut ile seyahat ediyordu. Gacko'da Karadağ güçleri tarafından saldırıya uğradılar. 11 Kasım 1851'de 30 kişilik Karadağ kuvvetleri Moraca nehrini geçerek 27 adamla Selim Ağa komutasındaki Arnavut Osmanlı kalesine saldırdı. Beşi öldü, dördü yaralandı, Selim Ağa evine çekilerek yaralandı ve ertesi sabah Karadağlılara karşı geri döndü. Scutari Paşası derhal asker toplamaya başladı.[6]
1877'de Nikšić, Berlin Antlaşması uyarınca Karadağlılar tarafından ilhak edildi.[7][8] O sırada bölgeyi gezen Amerikalı yazar William James Stillman, Karadağ güçleri hakkındaki biyografisinde Prens'in emriyle Nikšić'teki Studenica kalesini topçu ile bombalamaya başladığını yazıyor. Kalenin içinde direnen yaklaşık 20 Arnavut nizam vardı ve duvarlar aşıldığında teslim oldular ve Stillman'a başlarının kesilip kesilmeyeceğini sordular. Stillman'a eşlik eden bir Arnavut, Arnavutların kutladığı yerde öldürülmeyeceklerini söyleyerek sözlerini tercüme etti.[9] Anlaşmadan kısa bir süre sonra, Karadağ prensi Arnavutları Nikšić, Žabljak ve Kolašin'den sürmeye başladı ve ardından Türkiye, Kosova (Priştine)[10] ve Makedonya'ya kaçtılar.[11] Karadağ kuvvetleri, sınır dışı edilmeden önce Arnavutları soydu.[12] Nikšić'in düşüşünden sonra Prens Nicholas, zaferin bir şiirini yazdı.[13]
31 Ocak 1879'da Karadağlı öğretmen Shcepan Martinovied, Çetine hükûmetine Nikšić Müslümanlarının bir okul istediklerini bildirdi.[14] Osmanlılar, 17. ve 18. yüzyılda diğer komşu bölgelerin yanı sıra Nikšić'te okullar açmıştı.[15]
1879'da Geghyseni kabilesinden Zenel Ahmet Demushi, Nikšić'te Marko Miljanov liderliğindeki Karadağ güçlerine karşı 40 aile üyesiyle savaştı.[16] Savaşa katılan Shkodër'den iki yerel Arnavut tarafından yazılan mektuplara göre, 1880'de Arnavut düzensizlikleri, Marko Milajnov'un kardeşi Teodor Miljanov'un liderliğindeki Karadağ güçlerine karşı Ali Paşa Gucia komutasında çarpışmasıyla şiddetlendi.[17] 1899'da Karadağ hükûmeti, Malesori'nin bölgedeki Jön Türklere saldırmasından korktuğu için Nikšić ve Danilovgrad'daki Arnavutları tutukladı ve tutsaklar altı aydan fazla hapis cezasına çarptırıldı.[18]
Kaynakça değiştir
- ^ "Popis stanovništva, domaćinstava i stanova u Crnoj Gori 2011. godine" [Census of Population, Households and Dwellings in Montenegro 2011] (PDF) (Basın açıklaması) (Sırp-Hırvatça). Statistical office, Montenegro. 12 Temmuz 2011. 13 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Mart 2011.
- ^ "Census of Population, Households and Dwellings in Montenegro 2011" (PDF). 12 Temmuz 2011. 27 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2011.
- ^ Simon Broughton; Mark Ellingham; Richard Trillo (1999). World music: the rough guide. Africa, Europe and the Middle East. Rough Guides. s. 5. ISBN 978-1-85828-635-8. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2013.
Most of the ethnic Albanians that live outside the country are Ghegs, although there is a small Tosk population clustered around the shores of lakes Presp and Ohrid in the south of Macedonia.
- ^ Stanovništvo Crne Gore prema polu, tipu naselja, nacionalnoj, odnosno etničkoj pripadnosti, vjeroispovijesti i maternjem jeziku po opštinama u Crnoj Gori 27 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – monstat.org
- ^ Istorijski Leksikon Crne Gore, Grup of authors, Daily press: Podgorica, 2006 [[Speciale:BurimeteLibrave/867706169X|86-7706-169-X]]
- ^ Samtiden: skildringar från verldstheatern (İsveççe) (In Swedish "Den 26 Oktober 1851 tilldrog sig nemligen, att Arnaut-chefen Gjulek från Niksic, hvilken skulle försvara landet mot Montenegrinerna och hålla själv staden i lydnad, hade med 200 arnauter, dem han hemtat till förstärkning från Mostar, blifvit överfallen af en stark Montenegrinsk Ceta i trakten af Gatsko. " Translation: On October 26, 1851, Arnaut commander Gjulek of Niksic, who would defend the country against the Montenegrin and keep the city in obedience, had agreed, with 200 arnauts, which he had taken to reinforce Mostar, to have been attacked by a strong Montenegrin Ceta in the neighborhood of Gatsko. bas.). tryckt hos P. G. Berg. 1858. s. 478. 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
- ^ Qosja, Rexhep (1999). Kosova në vështrim enciklopedik (Arnavutça). Botimet Toena. s. 81. ISBN 978-99927-1-170-5. 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
- ^ Houtsma, M. Th (1993). E.J. Brill's First Encyclopaedia of Islam, 1913-1936 (İngilizce). BRILL. s. 559. ISBN 978-90-04-09791-9. 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
- ^ Stillman, William James (1877). The Autobiography of a Journalist, Volume II by William James Stillman - Full Text Free Book (Part 3/5). 4 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
- ^ Malcolm, Noel (1998). Kosovo: A Short History (İngilizce). Macmillan. s. 229. ISBN 978-0-333-66612-8. 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
- ^ Kultura popullore (Arnavutça) (Translation: 118/5000 the process of expelling Albanians from their lands in Koloshin, Niksic Field, Zabjak and elsewhere ”. bas.). Akademia e Shkencave e RSH, Instituti i Kulturës Popullore. 1991. s. 25. 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
- ^ Maloku, Enver (1997). Dëbimet e shqiptarëve dhe kolonizimi i Kosovës (1877-1995) (Arnavutça) (Montenegrin army violence and property theft forced them to flee from Kolasin, Niksic, Shpuza, ... bas.). Qendra për Informim e Kosovës. 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
- ^ ILLYRIAN LETTERS (İngilizce). 1878. s. 187. 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
- ^ Redžepagić 1970, s. 102.
- ^ Redžepagić 1970, s. 36.
- ^ Brahim Uk Demushi, personalitet i shquar i Tropojës. 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
- ^ Prizrenit, Lidhja Shqiptare e (1978). Me pushkë dhe penë për liri e pavarësi (Arnavutça) (Translation: But the peak of this war reached the battle of Nikshiiq in early January 1880. bas.). Shtëpia Botuese "8 Nëntori". ss. 120, 115. 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
- ^ Shpuza, Gazmend (1999). Në prag të pavarësisë (Arnavutça) (... Dağlıların Karadağ topraklarından Jön Türk birliklerine saldıracağından korkan üçüncüsü, Niksic ve Danilovgrad'daki Arnavutları tutukladı ve altı aya hapis cezasına çarptırıldı. bas.). Eagle Press. s. 94. ISBN 978-1-891654-04-6. 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.