Kalafat Muharebesi


Kalafat Muharebesi ve Kuşatması (28 Ekim 1853 Muharebe ve Şubat-Mayıs 1854 Kuşatma), Kırım Harbi'nin Tuna Cephesi'nde, Vidin'in karşısında, Tuna Nehrinin kuzey kıyısında bulunan Romanya'nın Kalafat Kasabası'nda meydana gelmiştir.

Kalafat Muharebesi
Kırım Savaşı

Fabrique de Pellerin 'in Kalafat Kuşatması Resmi
43°59′09″K 22°57′27″D / 43.98583°K 22.95750°D / 43.98583; 22.95750
Tarih28 Ekim 1853 (muharebe)
Şubat-Mayıs 1854 (Kuşatma)
Bölge
Kalafat, Romanya
Sonuç Muharebe: Osmanlı zaferi-Kalafat Ruslardan geri alındı ancak başkaca bir ilerleme kaydedilemedi
Kuşatma: Osmanlı Zaferi -Ruslarca kuşatılmasına rağmen Kalafat alınamadı.
Taraflar
Osmanlı İmparatorluğu Osmanlı İmparatorluğu Rusya Rus İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
Osmanlı İmparatorluğu İsmail Paşa
Osmanlı İmparatorluğu Selim Paşa
Joseph Carl von Anrep
Güçler
8 tabur piyade
2 alay süvari
20 parça top
30.000-36.000 (kuşatma sırasında)
40.000 (kuşatma sırasında)[1]
Kayıplar
Bilinmiyor 23.000 (kuşatma sırasında hastalıktan ölenlerde dahil)[1]

Muharebe değiştir

Kırım Harbi, 1853 sonlarında Rus ordusunun Tuna civarlarındaki Osmanlı topraklarına taarruzlarıyla başlamıştı.Eflak ve Boğdan boyunca ilerleyen Rus ordusu Kalafat'ı da ele geçirdi. Prens Gorçakof'un yönetiminde 91.000 Rus Askeri 240 top ve 90 kuşatma topuyla Balkanlarda Osmanlı karşısına çıkarken Ömer Lütfi Paşa bu kuvvetlere karşılık 60.000-70.000 kişilik bir Osmanlı kuvvetini seferber etmişti. Ömer Lütfi Paşa Romanya'ya ruslar yerleşip Bulgaristan'a saldırmadan onları söküp atma niyetindeydi. Diğer taraftan halihazırda Tuna güneyi boyunca savunma tertibatları alan Vidin dahil sınır kalelerini iyice tahkim eden Türk ordusu fırsat buldukça taarruzlara da kalkma peşindeydi. Vidin bölgesindeki yığınakların kumandanı bulunan İsmail Paşa nehrin hemen karşısında bulunan Kalafat'ta Rusların yeterli güçte olmadığını fark etti ve taarruz planı hazırlandı. Plana göre Osmanlı birlikleri ikiye ayrıldı, bir kısmı Kalafat'ı ele geçirip geri alırken diğer bir kısmı da nehrin diğer tarafında Rusların diğer kuvvetlerini bölgeden uzak tutmak için sahte taarruz düzenleyecekti. 28 Ekim Cuma günü yapılan taarruz sonucunda Kalafat Kasabası kolaylıkla ele geçirildi. Ardından da toplarla tahkim edildi. 1-2 Kasım da başlayan sahte Türk taarruzu ise başarısız olup 12 Kasımda Osmanlı ordusunun bu kuvvetleri geri çekilsede; Kalafat konusunda plan başarılı olmuş ve Ruslar bu kuvvetlerle uğraşırken geri alınan Kalafat tahkim edilmiş ve Vidin ile iletişim lojistik hatları güvence altına alınmıştır.

Kuşatma değiştir

Oltenitsa ve Kalafat'ta kazanılan başarılar Rus ordusunun ilerlemesini durdursa da, Ruslar amaçlarını gerçekleştirmek için planlarını değiştirerek yeniden uygulamaya koydular buna karşın Osmanlı ordusuda Eflak'ta Rus ordusu mevziilerinde ilerleme topraklarını geri alma peşindeydi. Rus Ordusu Kalafat üzerine Aralık sonunda yürüyüşe geçmek istedi ancak başarısız oldular. Ele geçirdikleri tahkim edilmiş Cetate şehri yakınlarında Türk ordusunun saldırısına uğrayan Ruslar ile Osmanlı ordusu yeniden karşı karşıya geldi. Rus Ordusunu Joseph Carl von Anrep Osmanlı ordusunu Ömer Lütfi Paşa ve İsmail Paşa yönetiyordu. Osmanlılar şehri alamadı ancak Ruslarda Osmanlı ordusunu tam manasıyla yenemedi ve Cetate Muharebesi iki taraf için istediklerini elde edemedikleri şekilde sonuçlandı. Ruslar 10 Ocakta sonuçsuz çatışmalara son verip Radovan yönüne çekildiler. Ocak sonunda gelen takviyelerle Ruslar tekrar Joseph Carl von Anrep komutasında ilerlemeye başlayıp 40.000 kişi ile Kalafat'ı kuşattılar. Ancak çıkan salgın hastalık ve Osmanlı'nın iyi savunması nedeniyle ağır kayıplara uğradılar ve 4 ay boyunca yaptıkları muhasarayı kaldırıp çekilmek zorunda kaldılar.

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b Herbert von (1896), ss. 98-99.

Hüseyin Hünü (1876). Saika-i Zafer (Osmanlı Türkçesi). İstanbul: Maârif-i Umûmiye Nezâreti. ss. 95-99. 30 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

  • Herbert von, F.W. (1896). The Chronicles of a Virgin Fortress: Being Some Unrecorded Chapters of Turkish & Bulgarian History. Osgood McIlvaine & Company. 
  • Jaques, Tony (2007). Dictionary of Battles and Sieges: A-E. Greenwood Publishing Group. ss. 184.