1991 yılında Hard ve Korotky tarafından geliştirilmiştir. Dikey sıcaklık değişimini ve atmosferdeki düşük seviyeli nemin dikey değişimini ve miktarını esas alan oraj potansiyelinin bir ölçüsüdür.[1] Gök gürültülü bir sağanak yağışı tahmin edebilmek için tek başına referans alındığında çok tutarlı bir indeks çeşidi değildir.[2] Nedeni ise, 700 hPa’da bulunabilecek kuru hava parselidir. Kuru hava parseline rağmen yeterli konvektif enerji potansiyeli varsa oraj oluşabilir ve tehlikeli hava olaylarına sebep olabilir. Ayrıca oraj potansiyelini en iyi gösteren indeksler; Lifted İndeks, Showalter İndeks, CAPE, CIN ve CAP gibi parsele bağlı indekslerdir. Bu indekslere göre oraj potansiyeli yoksa; K indeks, S indeks, TT indeks gibi dikey sıcaklık değişimi, atmosferdeki düşük seviyeli nemin dikey değişimini ve miktarını esas alan indeksleri dikkate almamak gerekir. PW(yağışa geçebilir su) miktarı ve K indeks değeri yüksekse yeterli konvektif enerjiyle birlikte şiddetli yağışa sebep olabilir.[3]
K indeksin formülü: KI = (T850 - T500) + (Td850 - Tdd700)
(T = sıcaklık, Td = Yoğunlaşma Sıcaklığı, Tdd ise “Dewpoint Depression” Yoğunlaşma Depresyonu – yani sıcaklık ile çiğ noktasının birbirinden farkı )

Eşik değerleri ise:

K İndeks değeri Oraj olasılığı(%)
≤20 ≤20
21-25 20-40
26-30 40-60
31-35 60-80
36-40 80-90
≥40 100

Kaynakça değiştir

  1. ^ [1] 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Kararsızlık İndeksleri
  2. ^ [2] 9 Mart 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Skew T ve Hodograf Kullanımına Başlangıç
  3. ^ [3] 30 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Atmosferik Kararlılığın Değerlendirilmesi