Kıvam limitleri, ilk defa İsveçli bilim insanı Ziraatçı A. Atteberg tarafından 1911 yılında ortaya atılmıştır. Atteberg zeminlerin 5 farklı kıvam limitini tanımlamış, bunlar sırası ile;
- Cohession limits
- Adhesion limits
- Shrinkage limits
- Liquid limits
- Plastic limits şeklinde tanımlamıştır.
Bunlar arasında bulunan liquid yani likit limit tanım olarak ise zeminin kendi halinde akmaya başladığı andaki su içeriği olarak tanımlanmaktadır. Likit limit başlıca 2 yöntem aracılığı ile belirlenir. Bu yöntemlerden birisi Casagrande 1932 ve buna mütakiben düşen koni yöntemidir. Casagrande yönteminde viskoz akma direnci geçerli iken düşen koni yönteminde ise sürtünmeli kayma direnci geçerlidir.