Hat kırma sistemi

Hat kırma sistemi, 18. yüzyılın sonlarına doğru, İngiliz amiral Richard Kempenfelt'in Kraliyet Donanmasında daha iyi bir sinyalizasyon sistemini getirmesiyle gemilerin kazandığı yeni manevra özgürlüğü sayesinde gelişen sistemdir. Sistem, Nil, Kopenhag (2 Nisan 1801) ve Trafalgar (21 Ekim 1805) savaşlarında Horatio Nelson tarafından somutlaştırıldı.

Bu dönemde donanma taktikleri manevra üzerinde yoğunlaştı. Dönemin donanma taktiklerinin merkezinde donanmaların bir hat üzerinde dizilerek aynı şekilde dizilmiş düşman gemileri vurmak vardı. Manevra kabiliyeti düşük olması nedeniyle gelişen bu sistem gelişen yeni sistemlerle değişmeye başlayacaktı. Yeni sistemlerle konulan hedeflerden biri düşman filosunun "hat kırmak"tı, çünkü bu, düşmanın taktik uyumunu bozacak ve sırayla her gemiye çok daha üstün kuvvetler yollanılarak gemilerin tek tek yok edilmesini sağlayacaktı. Hat kırmak için iki taktik üzerinde duruldu düşman gemisinin pruva veya kıç tarafından bordaya ateş etmek veya gemileri düşman hattının her iki tarafına yerleştirerek kuvvet yoğunlaştırmak ve kuşatmak.

Silah ateşini yoğunlaştırmanın en güvenilir yolu, silah güvertelerini üst üste istifleyerek onu gemilere dikey olarak yerleştirmekti. Böylece her iki tarafta da eşit yeterlilik sergilendiğinde, iki katlı bir fırkateyn daha hafif, tek katlı bir korveti ve üç katlı bir firkateyni yenebilirdi.