Vikipedi

Geometrik sanat

Geometrik sanat, büyük ölçüde vazo resimlerindeki geometrik motiflerle karakterize edilen bir Yunan sanatı evresidir ve Yunan Karanlık Çağı'nın sonlarına doğru ve biraz sonrasında, y. M.Ö. 1050–700 yılları arasında gelişmiştir. Merkezi Atina'daydı ve buradan stil, Ege'nin ticaret şehirlerine yayıldı.[1] Yunan Karanlık Çağları'nın yaklaşık MÖ 1100'den 800'e kadar sürdüğü düşünülmektedir[2] ve Knodell'in (2021) Knodell'in (2021) Prehistorik Demir Çağı olarak adlandırdığı Protogeometrik dönemden Orta Geometrik I dönemine kadar olan evreleri içerir.[3] Vazoların Yunan toplumunda çeşitli kullanımları veya amaçları vardı; bunların arasında cenaze vazoları ve sempozyum vazoları da bulunuyordu, ancak tabii ki bunlarla sınırlı değildi.

Dipylon Amforası, M.Ö. 8. yüzyıl ortaları, insan figürleriyle. Ulusal Arkeoloji Müzesi, Atina.

Kullanım

değiştir

Cenazeler

değiştir

Büyük cenaze vazoları (genellikle erkekler için Dipylon kraterleri ve kadınlar için göbekli amforalar)[4] yalnızca cenaze sahnelerini tasvir etmekle kalmıyordu, aynı zamanda külleri saklamak veya mezar taşı olarak kullanılmak gibi pratik amaçlara da sahiptiler.[5] Bu vazoların üzerinde genellikle ölüleri anmak için cenaze resimleri bulunurdu; Ölen kişi cüppeli bir şekilde yatarken (prothesis), genellikle yas tutan aile üyeleriyle çevrili olarak veya bir yatakta yatarken ve fahri bir savaş arabası alayıyla (ekphora) mezara taşınırken tasvir ediliyordu. Resimler, Homeros destanlarının benzer tasvirleriyle ilişkili olduğu düşünülen ve kahramanlık atmosferini güçlendirmek için kullanılan çeşitli kahramanlık sahneleri ve savaş imgeleri içerirdi.[4] Yunanlar için, uygunsuz bir cenaze töreni, ölen kişinin onura hakaret anlamına geliyordu.[5] Uygun bir cenaze töreninin mitolojik bağlamı, Yunanların, uygun bir cenaze töreni yapılmadığı takdirde ölülerin huzur içinde yaşamasına izin verilmeyecek şekilde yeraltı dünyasında sürekli bir varoluşa olan inançlarıyla ilişkilidir.

Sempozya

değiştir

Yunanlar, cenaze törenlerinin yanı sıra sempozya sırasında da çeşitli kaplar kullanmışlardır. Yunan sempozyası yalnızca aristokrat erkeklerin katılmasına izin verilen bir sosyal birliktelik olarak yapılırdı.[6] Şarap soğutucuları, testiler, çeşitli içki kapları ve karıştırma kapları gibi kaplar, Yunan geometrik sahneleriyle süslenmiştir. Bazı sahnelerde içki partileri veya Dionysos ve takipçileri canlandırılmıştır.[6] Sempozyalar, yalnızca erkeklerin girebildiği bir oda olan andronda yapılıyordu.[7] Bu odaya girmesine izin verilen tek kadınlar "hetaera" veya kadın seks işçileriydi ve bunlar düzenli olarak birlikte oldukları erkeklerden ücret talep ederlerdi.[7]

Periyodizasyon

değiştir

Protogeometrik dönem

değiştir

Protogeometrik stil (MÖ 1050–900)[3] dekoratif formlarını ve motiflerini Miken geleneğinden alır ve çoğunlukla seramik üretiminde görülür. Dönemin teknolojik gelişmeleri, süsleme ve yapı arasında yeni bir ilişki yaratarak, Miken etkisinden farklı üslup seçimlerine neden olmuştur.[4] Kapların şekilleri Miken'in akışkan doğasını ortadan kaldırarak daha katı ve basit bir tasarım yarattı. Eşmerkezli daireler veya yarım daireler de dahil olmak üzere geometrik şekillere sahip yatay, dekoratif bantlar vardır.[8] Erken Protogeometrik stilin diğer özellikleri arasında monokrom çanak çömlek ve omuzlardaki dalgalı çizgiler yer alıyordu. [9] Dönemin yaygın vazo biçimleri arasında hem göbek hem de boyun kısmında kulpları olan amforalar, hydriai (su testileri), oinochoai (şarap testileri), lekythoi ve skyphoi (sapsız kupalar) yer alır.[8] Protegeometrik seramik stilinin Atina tarafından öncülük edildiği düşünülüyor, diğer bölgelerde de, özellikle Teselya, Eğriboz, Girit vb. olmak üzere, kendi yerel varyasyonları vardı.[4] Protogeometrik dönem sanatında henüz insan figürleri yer almıyordu, ancak bu dönemde atlar resmedildi.[4] Euboea'daki Lefkandi köyü Erken Protogeometrik tarzın en temsili yerlerinden biri olarak kabul edilir. Kalathos ve pyxis gibi yeni şekillerin Geç Protogeometrik dönemde ortaya çıktığı düşünülmektedir.[9]

Erken Geometrik dönem

değiştir
 
 
Kolları kaldırılmış bir tanrıça figürünün bulunduğu dairesel tapınak. Muhtemelen ibadet eden iki yüzüstü figür çatıdaki açıklıktan tanrıçayı gözlemlerken, yanlarında bir hayvan yatmaktadır. y. M.Ö. 850-800, Kandiye Arkeoloji Müzesi

Erken Geometrik dönemde (MÖ 900-850), kapların yüksekliği artırılmış, bezeme ise boyun çevresinden kabın gövdesinin ortasına kadar sınırlandırılmıştı. Geriye kalan yüzey, pişirim sırasında koyu, parlak, metalik bir renk alan ince bir kil tabakasıyla kaplıdır.[10] Geometrik sanatın en karakteristik öğesi olan çanak çömlek tasarımına, meander dekoratif temasının eklendiği dönemdir.

Bu dönemde kap biçimleri bakımından daha geniş bir repertuvar oluşturulmaya başlandı. Özellikle amforalar ölü yakma küllerini tutmak için kullanılıyordu. Amforalarda erkekler için boyunda veya omuzda kulplar bulunurken, kadınlar için vazonun "göbeğinde" kulplar bulunur.[4]

Orta Geometrik dönem

değiştir

Orta Geometrik döneme (MÖ 850-760) gelindiğinde, dantelli bir ağ oluşturulması nedeniyle dekoratif bölgeler çoğalmış gibi görünürken, meander teması hakimdir ve en önemli alana, kulplar arasında düzenlenen metopa yerleştirilir.

Gimatzidis ve Weninger (2020) tarafından bahsedilen Sindos kazılarına dayanarak Alagich ve arkadaşları (2024), Orta Geometrik Dönem'in 140 yıl önce başlayıp (M.Ö. 990-870) devam ettiği ihtimalini değerlendirmektedir.[11]

Protogeometrikten Orta Geometrik Eserlere

değiştir

Geç Geometrik dönem

değiştir
 
 
Hirschfeld Krateri'nden detay (M.Ö.y. 750-730); prothesis sahnesi (üstte), ekphora sahnesi (altta)

Geç Geometrik dönem MÖ 750'den 700/650'ye kadar sürdü. [3] Bazı çömlekçiler vazoların dekoratif organizasyonunu yeniden düzenlemiş, hayvan formlarını vazonun boyun ve dip kısmında sabitleştirmiş, kulpların arasına da insan formunu yerleştirmişlerdir. Geç Geometrik dönem, yaklaşık M.Ö. 760-750 yıllarında Dipylon ressamı tarafından yapılan 1,62 metrelik bir amfora ile işaretlenmiştir.[12] Vazo, Dipylon mezarlığındaki aristokrat bir kadının mezar taşı olarak yapılmıştı.[12] Bu, Dipylon tarzı yapılmış büyük kapların cenaze anıtları olarak mezarların üzerine yerleştirildiği geç Geometrik dönemin (MÖ 760-700) ilk aşamasıydı[13] ve yüksekliklerini genellikle 1,50 m civarında oluyordu. Vazolardaki cenaze tasvirleri, ölen kişinin yas tutan figürlerle çevrili bir şekilde (prothesis) uzanmış halini veya bir yatakta yatarken fahri bir savaş arabası alayıyla (ekphora) mezara taşınmış halini içerir. Buna, Homeros destanlarının benzer açıklamalarıyla ilişkili olduğu düşünülen kahramanlık sahneleri ve savaş görüntüleri eşlik ederdi.[4]

 
Metropolitan Sanat Müzesi'nde sergilenen Trachones atölyesine atfedilen geç Geometrik kraterden bir savaş arabasının detayı

İnsanlar ve hayvanlar geometrik olarak koyu parlak renkte tasvir edilirken, geri kalan kap aynı grafik konseptte kıvrımlı çizgiler, çarpık çizgiler, daireler, gamalı haçlardan oluşan katı bölgelerle kaplanmıştır. Daha sonra feryadın ana trajik teması azaldı, kompozisyonlar hafifledi, geometrik şekiller daha serbest hale geldi ve hayvanların, kuşların, gemi kazası sahnelerinin, av sahnelerinin, mitolojiden veya Homeros destanlarından temaların olduğu alanlar Geometrik çömlekçiliği daha natüralist ifadelere yöneltti.[14]

Geç Geometrik tarzın karakteristik örneklerinden biri, Yunan çömlekçisi Aristonothos'un (veya Aristonophos'un) (MÖ 7. yüzyıl) hayatta kalan en eski imzalı eseridir. Vazo İtalya'daki Cerveteri'de bulundu ve Odysseus ve arkadaşları tarafından Polyphemus'un kör edilmesini tasvir ediyor.[15] MÖ 8. yüzyılın ortalarından itibaren Yunanistan ile Doğu arasındaki yakın temas, seramik sanatını aslanlar, panterler, hayali varlıklar, rozetler, palmetler, nilüfer çiçekleri vb. gibi yeni konularla zenginleştirerek Oryantal dönem tarzına yol açtı. Korint'in çanak çömlek tarzının öne çıktığı.

Andros adasındaki Zagora kazılarına ve radyokarbon tarihlendirmesine ve Sindos'taki önceki tarihlendirmelere dayanarak Alagich ve arkadaşları (2024), Geç Geometrik I Dönemi'nin geleneksel kronolojiden yaklaşık 120 yıl önce başladığını ve sürdüğünü (MÖ 870-730 civarı) ileri sürmektedir.[11]

  •  
    Boetian oinokhoesi,y. M.Ö. 750, Ulusal Arkeoloji Müzesi, Atina
  •  
    **Çocuk**Kalatos,y. M.Ö. 750-700,Kerameikos Müzesi, Atina
  •  
    Bir çocuk mezarından dört amforayı barındıran rakam,y. M.Ö. 750-700, Kerameikos Müzesi, Atina
  •  
    Çocuk mezarlarından kuş figürleri,y. M.Ö. 750-700, Kerameikos Müzesi, Atina
  •  
    Üzerinde dört adet bulunan tavan arasıhristiyan emanet CANLI,y. M.Ö. 735, Wadsworth Atheneum, Hartford

Motifler

değiştir
 
Hirschfeld Krateri, M.Ö. 8. yüzyılın ortaları, Geç Geometrik dönemden, Ulusal Arkeoloji Müzesi, Atina

Geometrik stildeki vazolar, vazonun etrafını saran yatay şeritlerle karakterize edilir. Geometrik sanatçı bu çizgiler arasında zikzak, üçgen, meandr ve gamalı haç gibi bir dizi başka dekoratif motif kullanmıştır. Soyut öğelerin yanı sıra, bu dönemin ressamları, daha önceki Protogeometrik tarzdan önemli bir sapmayı temsil eden, stilize edilmiş insan ve hayvan tasvirleri sunmuşlardır. Bu dönemden günümüze ulaşan nesnelerin çoğu cenaze törenleri için kullanılan nesneler olup, özellikle aristokrat mezarları için mezar taşı görevi gören amforalardır. Geç Geometrik dönemden çok sayıda krater ve amfora ile tanınan Dipylon Ustası tarafından yapılmış Dipylon Amforası bulunur.[16]

Bu dönemde kullanılan başlıca motif çizgisel desenlerdi. Kıvrımlı desen (meander) genellikle şeritler halinde yerleştirilir ve daha büyük olan dekorasyon panellerini çerçevelemek için kullanılırdı. Çömlekçiler tarafından amforalar ve lekythoslar gibi şekiller üzerinde süsleme için en çok kullandıkları alanlar, yalnızca dekorasyon için en fazla özgürlüğü sunmakla kalmayıp aynı zamanda kapların yüksek boyutlarını da vurgulayan boyun ve karın kısmıydı.

İlk insan figürleri MÖ 770 civarında vazo kulplarında ortaya çıktı. İnsan formları birbirleriyle örtüşmedikleri için kolayca ayırt ediliyor, bu da boyalı siyah formların kil gövdenin rengine göre birbirlerinden ayırt edilmesini sağlıyor.[16] Erkekler üçgen gövdeli, oval kafalı, burun yerine damlacıklı, uzun silindirik kalçalı ve baldırlı olarak tasvir edilmiştir. Kadın figürleri de soyutlanmıştır. Uzun saçları bir dizi çizgi olarak tasvir edilmişti, göğüsleri ise koltuk altlarının altında çizgiler halinde görünüyordu.

Teknikler

değiştir

Bu dönemin iki tekniği kırmızı figürlü seramik ve siyah figürlü seramiktir. Siyah figürlü çömlekler M.Ö. 700 civarında üretilmeye başladı ve onun ardılı olan kırmızı figürlü çömlekler M.Ö. 530 civarında icat edilene kadar baskın stil olarak kaldı.[17] Siyah figürlü seramiğin kırmızı figürlü seramiğe geçişi, kırmızı figürlü seramiğin sanatçılarına sağladığı gelişmiş detaycılıktan kaynaklanmaktadır.

Anlatı sanatı

değiştir

Bu dönemde anlatı kavramı sanatçı ile izleyici arasında var olur. Sanatçı izleyiciyle iletişim kuruyor ancak izleyicinin yorumu bazen hatalı bir yorum olabiliyor. Ayrıca tekil bir sanat eserinin izleyici tarafından birden fazla yorumu yapılabilir. Yunan Geometrik sanatında anlatılan hikâyeleri yorumlamak için tarihi, mitolojik ve toplumsal bağlamın bir kombinasyonuna ihtiyaç vardır. Geometrik dönemdeki sanat eseri "Yunan mitolojisi ve Yunan edebiyatı için tamamlayıcı kaynaklar ve açıklayıcı materyaller" olarak görülebilir.[18] Yunan Geometrik sanatında tasvir edilen sahneler, tasvir edilen sahnelerin analizi yoluyla çeşitli yorumlar içermektedir. Sanat tarihçilerinin, bu dönemde yapılan üslup seçimlerinin belirli bir nedenden dolayı mı yoksa sadece tesadüfi mi olduğuna karar vermeleri gerekmektedir.

Ayrıca bakınız

değiştir
Harici video
  Geometric Greek Krater, Smarthistory.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Snodgrass, A. M. (December 1973). "Geometric Art - Bernhard Schweitzer: Greek Geometric Art. Pp. 352; 239 plates, 137 figs. London: Phaidon Press, 1971. Cloth, £9·50". The Classical Review. 23 (2): 249-252. doi:10.1017/s0009840x00240729. 
  2. ^ "The History of Greece". Hellenicfoundation.com. 7 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2016. 
  3. ^ a b c Knodell 2021.
  4. ^ a b c d e f g Langdon 2010.
  5. ^ a b Department of Greek and Roman Art. "Death, Burial, and the Afterlife in Ancient Greece | Essay | Heilbrunn Timeline of Art History | The Metropolitan Museum of Art". The Met's Heilbrunn Timeline of Art History. 17 Nisan 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  6. ^ a b Department of Greek and Roman Art. "The Symposium in Ancient Greece | Essay | Heilbrunn Timeline of Art History | The Metropolitan Museum of Art". The Met's Heilbrunn Timeline of Art History. 20 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  7. ^ a b "Wine, Women, and Wisdom: The Symposia of Ancient Greece". 17 Ocak 2017. 22 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  8. ^ a b Mannack, Thomas (2013). "Greek Decorated Pottery I: Athenian Vase-painting". Tyler Jo Smith (Ed.). A Companion to Greek Art. s. 40. doi:10.1002/9781118273289. ISBN 978-1-4051-8604-9. 
  9. ^ a b Gadolou & Handberg 2017.
  10. ^ Pliny the Elder, Natural History, 35th and 36th Books
  11. ^ a b Alagich, Rudolf; Becerra-Valdivia, Lorena; Miller, Margaret C.; Trantalidou, Katerina; Smith, Colin (26 Şubat 2024). "Mediterranean Early Iron Age chronology: assessing radiocarbon dates from a stratified Geometric period deposit at Zagora (Andros), Greece" (PDF). Antiquity. 98 (398): 454-469. doi:10.15184/aqy.2024.16. 19 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  12. ^ a b Mannack, Thomas (2013). "Greek Decorated Pottery I: Athenian Vase-painting". A Companion to Greek Art. ss. 42-43. doi:10.1002/9781118273289. ISBN 978-1-4051-8604-9. 
  13. ^ Woodford, Susan. (1982) The Art of Greece and Rome. Cambridge: Cambridge University Press, p. 40. 0521298733
  14. ^ Geometric periods of pottery 26 Mayıs 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at Greek-thesaurus.gr
  15. ^ Izzet, Vedia (2004). "Purloined Letters: The Aristonothos Inscription and Krater". Greek Identity in the Western Mediterranean. Brill. ss. 191-210. doi:10.1163/9789047402664_010. ISBN 9789047402664. 
  16. ^ a b Coldstream, J. N. (1991). "The Geometric style: birth of the picture". Spivey, Nigel (Ed.). Looking at Greek Vases. Cambridge University Press. ss. 37-57. ISBN 978-0-521-37679-2. 
  17. ^ Ancient Greek vase production and the black-figure technique (İngilizce), 4 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 30 Kasım 2017 
  18. ^ Hanfmann, George M. A. (1957). "Narration in Greek Art". American Journal of Archaeology. 61 (1): 71-78. doi:10.2307/501083. 

Literatür

değiştir

Daha fazla okuma

değiştir
  • Yönetim Kurulu Üyesi, John. 2001. Yunan Vazolarının Tarihi: Çömlekçiler, Ressamlar, Resimler. New York: Thames ve Hudson.
  • Cook, Robert Manuel ve Pierre Dupont. 1998. Doğu Yunan Seramikleri. Londra: Routledge.
  • Farnsworth, Marie (1964). "Greek Pottery: A Mineralogical Study". American Journal of Archaeology. 68 (3). ss. 221-228. doi:10.2307/502385. JSTOR 502385. 
  • Gjerstad, Einar ve Yves Calvet. 1977. Kıbrıs'ta Bulunan Yunan Geometrik ve Arkaik Seramikler. Stockholm: Atina'daki Svenska Enstitüsü.
  • Luke, Joanna. 2003. Levant'ta Ticaret Limanları, El Mina ve Geometrik Yunan Seramikleri. Oxford: Arkeopres.

Şablon:Greek vase painting

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Geometrik_sanat&oldid=34202365" sayfasından alınmıştır