Gabon engereği (Bitis gabonica), Sahraaltı Afrikası'nın yağmur ormanlarında ve savanalarında yaşayan zehirli bir engerek türü.[1] Gabon, Bitis'lerin en büyük üyesidir ve bütün engerekler arasında en ağır olanıdır,[2] ayrıca zehirli yılan türleri arasında en büyük dişleri olan ve en fazla zehir zerk edebilen yılandır.[2]

Gabon engereği
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Sınıf: Squamata
Familya: Viperidae
Alt familya: Crotalinae
Cins: Bitis
Tür: B. gabonica
İkili adlandırma
Bitis gabonica
Dağılım haritası
Sinonimler
  • Echidna Gabonica A.M.C. Duméril, Bibron & A.H.A. Duméril, 1854
  • Bitis gabonica Boulenger, 1896
  • Cobra gabonica Mertens, 1937
  • Bitis gabonica gabonica
    — Mertens, 1951
  • Bi[tis]. javonica Suzuki & Iwanga, 1970
  • Bitis gabonica — Golay et al., 1993

Özellikleri

değiştir

Yetişkinleri 122–152 cm arası uzunluğa sahiptir (maksimum 205 cm). Cinsiyetler kuyruk uzunluğu ile bütün uzunluk arasındaki orana göre ayırdedilebilirler: bu oran erkekler için yaklaşık olarak %12 ve dişiler için %6'dır. Erişkinleri özellikle de dişiler oldukça ağır ve iridir. En uzun dişli engerek türüdür. Hareketli olan ön, üst ve zehirli dişleri 2 cm uzunluğunda olabilmektedir. Bir dişi örneğinin ölçüleri ;[2]

Toplam uzunluk 174 cm
Baş genişliği 12 cm
Çevre ölçüsü 37 cm
Ağırlığı (midesi boşken) 8.5 kg

Uysal yapıları ve yaşam alanlarının yağmur ormanları ile sınırlı olmasından dolayı gabon engereğinin ısırığı nadiren görülür.[kaynak belirtilmeli] Onların tembel tabiatlılığı ve isteksizliği yüzünden, ancak insanlar üstlerine bastığında saldırırlar, hatta böyle bir durumda dahi ısırmayabilirler. Yine de ısırılma meydana geldiğinde her zaman için bunun acil bir durum olduğu düşünülmelidir. Ortalama büyüklükteki bir gabon engereğinin ısırığı ölümcül olabilir.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, vol. 1. Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).
  2. ^ a b c Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Krieger Publishing Company, Malabar, Florida. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.