Görüntülü diyafon

Görüntülü diyafon, apartman, konut kompleksi, işyeri, vb. yerlerde girişte yapılan çağrıları yönetmek için kullanılan bağımsız bir dahili telefon sistemidir.[1] Diyafon sisteminin modern türüdür. Görüntülü kapı girişinin ana özelliği, içerideki kişinin ziyaretçiyi tanımlamasına ve eğer isterse, konuşmaya katılmasına veya aramaya erişim sağlamak için kapıyı açmasına olanak vermesidir.[2]

Operasyon değiştir

Görüntülü diyafon, hem dış hem de iç mekan elemanlarından oluşur: dış taraftaki dış panel, elektronik kilit açma ve iç mekan monitörü. Dış mekan paneli veya sokak paneli, giriş kapısının veya ağ geçidinin yanında yer alır ve herhangi bir iklim koşulunda kullanıma hazır olarak farklı öğeleri içerir. Bir veya birkaç düğmeyi (genellikle ev veya daire başına bir tane) yapmak için bir gece görüşü için uyarlanmış bir mikro kamera, arayanın görüntüsünü yakalamak için, seslerini almak için bir mikrofon ve içerideki yolcuların sesini yeniden üretmek için bir hoparlör sistemi vardır.[3] Bir görüntülü kapı giriş paneli, evleri veya ofisleri aramak için basma düğmelerini ve sokak sahnesini yakalamak için bir kamera içerebilir. Video giriş ekranı, yolcunun kimin aradığını görmesine, ziyaretçiyle konuşmasına ve kapıyı açmasına izin verir. İç mekana monte edilen monitör, arayan kişinin görüntüsünü gösteren bir ekran, bir mikrofon ve konuşma için kulaklık ve kapı kilidini serbest bırakılmasını tetikleyen bir basma düğmesinden oluşur. İletişim kurulumu tam çift yönlüdür. Elektrikli kapı tahliyesi, kapı kilidine takılan, mandalı kaldırmak ve ziyaretçinin yolunu temizlemek için binanın içinden çalıştırılan bir cihazdır.[4]

Kaynakça değiştir

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2021. 
  2. ^ https://medium.com/@securitykart/important-features-to-look-out-for-in-a-video-door-phone-b22b8adb242b[yalın URL]
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2018. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 30 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2018.