Fotobuharlaşma, enerjik radyasyonun gazı iyonize ettiği ve iyonlaştırıcı kaynağın dışına dağılmasına neden olan işlemi ifade eder. Bu tipik olarak sıcak yıldızlardan alınan morötesi ışınımın, moleküler bulutlar, öngezegensel diskler veya gezegen ortamları gibi bulutların üzerine etki ettiği astrofiziksel bir bağlamı ifade eder.[1][2][3]

Kartal Bulutsusu sütunlarındaki Fotobuharlaşma etkisi açıkça görülebilmektedir.

Moleküler bulutlar değiştir

Astrofiziksel Fotobuharlaşma'nın en bariz tezahürlerinden biri, molekül bulutlarının erozyona uğramış yapılarında görülürken, parlak yıldızların içinde doğarlar.[4]

Gezegen ve atmosfer üzerindeki etkileri değiştir

Bir gezegen, yüksek enerjili fotonlar ve diğer elektromanyetik radyasyon nedeniyle atmosferinden (veya atmosferin bir bölümünden) soyulabilir. Bir foton bir atmosferik molekül ile etkileşime girerse, molekül hızlanır ve sıcaklığı artar. Yeterli enerji sağlanırsa, molekül veya atom gezegenin kurtulma hızına erişebilir ve uzaya "buharlaşabilir". Gazın kütle numarası ne kadar düşük olursa, bir foton ile etkileşim yoluyla elde edilen hız da o kadar yüksek olur. Böylece hidrojen, en çok foto-buharlaştırma eğilimi gösteren gazdır.

Kaynakça değiştir

  1. ^ "SAO/NASA ADS Astronomy Abstract Service". Erişim tarihi: 25 Aralık 2017. 
  2. ^ "Density and Eccentricity of Kepler Planets". Erişim tarihi: 25 Aralık 2017. 
  3. ^ "Hubble Space Telescope WFPC2 Imaging of M16: Photoevaporation and Emerging Young Stellar Objects". 29 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2017. 
  4. ^ "Hubble Space Telescope WFPC2 Imaging of M16: Photoevaporation and Emerging Young Stellar Objects". 12 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2017.