Elektron deliği, fizik, kimya ve elektronik mühendisliğinde, bir atomda veya atomik kafeste bulunabilecek bir konumda elektron eksikliğidir. Normal bir atom veya kristal kafeste elektronların negatif yükü atom çekirdeğinin pozitif yükü ile dengelendiğinden, elektronun yokluğu deliğin bulunduğu yerde net bir pozitif yük bırakır.

Elektron deliği

Metal veya yarı iletken kristal kafesteki delikler, elektronların yapabildiği gibi kafes içinde hareket edebilir ve pozitif yüklü parçacıklara benzer şekilde hareket edebilir.[1] Transistörler, diyotlar ve entegre devreler gibi yarı iletken cihazların çalışmasında önemli bir rol oynarlar. Bir elektron daha yüksek bir duruma uyarılırsa, eski durumunda bir boşluk bırakır. Bu anlam, Auger elektron spektroskopisinde (ve diğer x-ışını tekniklerinde), hesaplamalı kimyada ve kristallerdeki (metaller, yarı iletkenler) düşük elektron-elektron saçılma oranını açıklamak için kullanılır. Temel parçacıklar gibi davransalar da, delikler aslında parçacıklar değil, sanki parçacıklardır; elektronun antiparçacığı olan pozitrondan farklıdırlar.

Kristallerde, elektronik bant yapısı hesaplamaları, bir bandın tepesinde tipik olarak negatif olan elektronlar için etkin bir kütleye yol açar. Negatif kütle, sezgisel olmayan bir kavramdır ve bu durumlarda, pozitif bir kütle ile pozitif bir yük düşünülerek daha tanıdık bir resim bulunur.

Kaynakça değiştir

  1. ^ Ashcroft and Mermin (1976). Solid State Physics (1.1url=https://archive.org/details/solidstatephysic00ashc/page/299 bas.). Holt, Rinehart, and Winston. ss. 299-302. ISBN 978-0030839931.