Klasik Dosya Sistemi, bazı faaliyetler sonucunda toplanan verilerin depolanmasında kullanılan bir yapıdır. Bu sistemin temel özelliği, saklanan veriler ile bu verileri işleme alacak olan programların aynı bilgisayar üzerinde çalışmasıdır. Depolanan verileri kullanacak olan bilgisayar programının, kullanacağı dosyaların yapısı ve dosyalara erişim biçimleri konusunda bilgi sahibi olması gerekir.

Veri tabanları sayesinde, klasik dosya sistemlerinden tamamen farklı olarak her uygulama için ayrı bir alan tutulması yerine, gereksinim duyulan tüm verilere tek bir veri tabanı üzerinden erişim sağlanır.

Klasik Dosya Sisteminin Başlıca Kusurları

  • Data Loops - Veri Tekrarları
  • Multiple Updates - Çoklu Güncelleme
  • Waste of Memory Space - Bellek Alanı İsrafı
  • Access Languages - Erişim Dili

Data Loops - Veri Tekrarları

Aynı veri, farklı dosyalar içerisinde tekrar tekarar yer alır. Hem müşteri hem de fatura dosyalarında müşteriye ait verilerin tutulması buna bir örnektir. Kısaca veriler için kategorize edilmiş bir dosya sistemi yoktur.

Multiple Updates - Çoklu Güncelleme

Aynı veri, birden fazla sayıda dosyada barındırıldığından verinin bir dosyada güncellenip, diğer bir dosyada güncellenmemesi veri bütünlüğünün (DATA INTEGRITY) bozumasına sebep olur. Bunun sonucunda bir biri ile çelişen verilerin üretilmesi söz konusu olur.

Waste of Memory Space - Bellek Alanı İsrafı

Aynı veri, çok sayıda dosyada barındırıldığından mütevellit disk üzerinde bir israfa sebep olur. Ayrıca, bir den fazla dosyaya yazma işlemi yapıldığından ram üzerinde de gereksiz bir yük olacaktır.

Access Languages - Erişim Dili

Verilere erişim için bir araç olarak kullandığımız programlama dilleri, genelde kullanım alanı ve amacına göre uygun standartlaştırılmış diller olsa da bu gibi bir yapıda standartlaşmış bir dil söz konusu değildir. Çünkü, uygulamadan uygulamaya göre farklı dillerin kullanılması gerkir. Ve bu da programcının işini epey bir zorlaştıran hususlardan birisidir.