Vikipedi

David Finkelstein

Amerikalı fizikçi (1929 – 2016)

David Ritz Finkelstein, (19 Temmuz 1929 - 24 Ocak 2016) Georgia Teknoloji Enstitüsü'nde emeritus fizik profesörüydü.[1][2]

David Finkelstein
Finkelstein, 1984'te
Doğum19 Temmuz 1929(1929-07-19)
New York , Amerika Birleşik Devletleri
Ölüm24 Ocak 2016 (86 yaşında)
Atlanta, Georgia, Amerika Birleşik Devletleri
Mezun olduğu okul(lar)Massachusetts Teknoloji Enstitüsü
Kariyeri
Çalıştığı kurumlarGeorgia Teknoloji Enstitüsü
Yeshiva Üniversitesi
Doktora
danışmanı		Felix Villars

Biyografi değiştir

New York'ta doğan Finkelstein, 1953 yılında Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nde fizik doktorasını tamamlamış ve 1960 yılına kadar Stevens Teknoloji Enstitüsü'nde ders vermiştir. 1959-1960 yılları arasında Avrupa Nükleer Araştırma Örgütü'nde Ford Vakfı bursuyla çalışmıştır.[3] 1964-1976 yılları arasında Yeshiva Üniversitesi'nde fizik profesörü olarak görev yapmıştır. 1980'de Georgia Teknoloji Enstitüsü'nde öğretim üyesi oldu.

David Finkelstein, 1958'de Schwarzschild'in Einstein alan denklemleri çözümünün uzayda hiçbir şeyin kaçamadığı bir bölgeye karşılık geldiğini tespit eden ilk kişiydi.[4][5] 1959'da Finkelstein ve Charles W. Misner, kuantum teorisi spin 1/2 sergileyebilen yerçekimi metriğinde topolojik bir kusur olan yerçekimsel bükülmeyi buldu.[6] En basit bükülme, Schwarzschild metriğindekini tanımasına ve koordinat tekilliğini ortadan kaldırmasına yol açan, kolayca anlaşılan bir olay ufku sergiledi. Özünde Finkelstein, Schwarzschild yarıçapını geçerek bir kara deliğe düşen her şeyin ondan kaçamayacağını belirledi; zar tek yönlüdür. Bu önemli çalışma Roger Penrose ve John Archibald Wheeler'ın olay ufuklarının ve kara deliklerin fiziksel varlığını kabul etme kararlarını etkilemiştir.[7]

Finkelstein'ın çalışmalarının çoğu uzay-zaman yapısına ilişkin bir kuantum teorisine yöneliktir. John von Neumann'ın kuantum mekaniksel ölçüm anomalilerinin kuantum mekaniksel sistemlerin mantığının anomalileri olduğu sonucunu erkenden kabul etmiştir. Bu nedenle, klasik uzay-zaman yapıları için standart dil olan küme teorisinin kuantum analoglarını oluşturdu ve uzay-zamanın, von Neumann'ın hücresel otomatının kuantum versiyonu olarak, kuantum bitleri için spinleri olan bir kuantum bilgisayar biçimi olan "krononlar" olarak adlandırılan bir kuantum uzay-zaman kuantum kümesi olduğunu öne sürdü. İlk kuantum uzay-zamanlarının fiziksel olmadığını kanıtladıktan sonra, daha sonra Tchavdar D. Palev'e bağlı olarak Bose-Einstein istatistiklerinin düzenlenmiş bir formuyla krononlar üzerinde çalıştı.[8]

Julio Rubinstein[9] ve James R. Powell[10][11] ile birlikte top şimşeklerini incelemiş ve top şimşeklerinin büyük olasılıkla atmosferik elektrik akımı akışındaki düşük sıcaklıklı bir soliton olan gezgin bir Aziz Elmo ateşi olduğu sonucuna varmışlardır.

Ayrıca Albrecht Dürer'in Melencolia I gravürünün derinlemesine bir yorumunu ortaya koymuştur.

Finkelstein 24 Ocak 2016 tarihinde Atlanta'da idiyopatik pulmoner fibrozis nedeniyle 86 yaşında ölmüştür.[1][2][12][13]

Evrensel Görelilik değiştir

Zihin ve Yaşam diyaloglarında Budist felsefesi üzerine yaptığı tartışmalardan etkilenen Finkelstein, fiziğin ilerlemesine yardımcı olabileceğini düşündüğü felsefi bir "evrensel görelilik" teorisi geliştirdi. Finkelstein'a göre:[14]

Budistlerin her şeyin boş olduğu ilkesi, bazıları tarafından her şeyin göreceli olduğu ilkesi olarak anlaşılmaktadır (Thurman 1993). Bu evrensel görelilik ilkesi, Einstein'ın hala birçok mutlaklığı kabul eden genel görelilik ilkesinden daha az yapılandırılmış olsa da daha kucaklayıcıdır. Bu yüzyılda fizikteki en büyük değişiklikler göreliliğin şu ya da bu düzeydeki uzantıları olmuştur ve bence bir öncekinden daha da derin bir fizik düzeyinde yeni bir uzantıya ihtiyaç vardır. Felsefi sorgulama daha önce bu tür genişletmelere yardımcı olmuştur ve yine olabilir. Evrensel bir görelilik için felsefi bir argüman gelecekteki fizik için faydalı bir rehber olabilir.

Kitaplar değiştir

  • David Ritz Finkelstein: Quantum relativity: a synthesis of the ideas of Einstein and Heisenberg, Springer, 1996; 2012 pbk reprint of 1996 1st edition
  • David Ritz Finkelstein, J. M. Jauch: Notes on quaternion quantum mechanics, CERN, 1959
  • Charles Maisonnier, David Ritz Finkelstein: Beam intensity limitation in neutralized space charge betatrons, CERN, 1959
  • David Ritz Finkelstein: Non-linear meson theory of nuclear forces, Massachusetts Institute of Technology, Department of Physics, 1952

Televizyon programları değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b Cvitanović, Predrag; Susskind, Leonard (2017). "David Ritz Finkelstein". Physics Today. 70 (2): 68-69. Bibcode:2017PhT....70b..68C. doi:10.1063/pt.3.3472. 
  2. ^ a b Aria Ritz Finkelstein (2022). "David Ritz Finkelstein (July 19, 1929 - January 24, 2016) Biography". davidritzfinkelstein.com. 10 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2022. 
  3. ^ "David Finkelstein's homepage". Georgia Tech. 13 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2015. 
  4. ^ Finkelstein, David (1958). "Past-future asymmetry of the gravitational field of a point particle". Physical Review. 110 (4): 965-967. Bibcode:1958PhRv..110..965F. doi:10.1103/PhysRev.110.965. 
  5. ^ Bob Coecke (16 Şubat 2016). "David Ritz Finkelstein (1929 - 2016)". FQXi BLOGS. The Foundational Questions Institute (FQXi). 18 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2022. 
  6. ^ Finkelstein, David; Misner, Charles W. (1959). "Some new conservation laws". Annals of Physics. 6 (3): 230-243. Bibcode:1959AnPhy...6..230F. doi:10.1016/0003-4916(59)90080-6. 
  7. ^ Overbye, Dennis (2008). "John A. Wheeler, Physicist Who Coined the Term 'Black Hole,' Is Dead at 96". The New York Times. 16 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2022. 
  8. ^ Finkelstein, David Ritz (2013). "Palev statistics and the chronon". Dobrev, Vladimir (Ed.). Lie Theory and Its Applications in Physics. Tokyo: Springer. ss. 25-38. arXiv:1201.1597 $2. doi:10.1007/978-4-431-54270-4_3. ISBN 978-4-431-54270-4. 
  9. ^ Finkelstein, David; Rubinstein, Julio (1964). "Ball lightning". Physical Review. 135 (2): A390-A396. Bibcode:1964PhRv..135..390F. doi:10.1103/PhysRev.135.A390. 
  10. ^ Finkelstein, David; Powell, James R. (1970). "Earthquake lightning". Nature. 228 (5273): 759-760. Bibcode:1970Natur.228..759F. doi:10.1038/228759a0. PMID 16058686. 
  11. ^ Finkelstein, David; Powell, James R. (1970). "Ball Lightning: Less well known than stroke lightning, ball lightning is about as frequent and can be simulated in the laboratory". American Scientist. 58 (3): 262-280. JSTOR 27829081. 
  12. ^ "David Finkelstein Obituary - Atlanta, GA". Atlanta Journal-Constitution. 28 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  13. ^ Times, Atlanta Jewish (25 Ocak 2016). "Obituary: Physicist David Finkelstein, 86". Atlanta Jewish Times (İngilizce). 7 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2021. 
  14. ^ Finkelstein, David (2003). "Emptiness and relativity". Wallace, B. Alan (Ed.). Buddhism and Science: Breaking New Ground. New York: Columbia University Press. ss. 365-386. CiteSeerX 10.1.1.68.4935 $2. ISBN 9780231123358. OCLC 756510558. 

Ayrıca bakınız değiştir

Dış bağlantılar değiştir

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=David_Finkelstein&oldid=31568493" sayfasından alınmıştır