Charles Lee Reese
Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2023) |
Charles Lee Reese (4 Kasım 1862 - 12 Nisan 1940), 1911'den 1924'e kadar aktif çalışmış Amerikalı bir kimyagerdir ve bu süre zarfında, kendisi DuPont'un kimya direktörüydü.
Charles Lee Reese | |
|---|---|
 Charles Lee Reese'in portresi | |
| Doğum | 4 Kasım 1862 Baltimore, Maryland, ABD |
| Ölüm | 12 Nisan 1940 (77 yaşında) Jacksonville, Florida, ABD |
| Defin yeri | Wilmington, Delaware, ABD |
| Milliyet | Amerika |
| Mezun olduğu okul(lar) | Virginia Üniversitesi, Heidelberg Üniversitesi |
Erken hayatı değiştir
Reese, 1862'de Baltimore, Maryland'de doğdu. Lisans kariyeri için Virginia Üniversitesi'ne gitti. Mezun olduktan sonra 1884'te Almanya'nın Heidelberg kentindeki Heidelberg Üniversitesi'ne kabul edildi. Heidelberg'de okurken Robert Bunsen'in öğrencisiydi. Doktora derecesini 1886 yılında kimya dalında aldı.
Akademik kariyeri değiştir
Reese'in lisans derecesi 1884'te Virginia Üniversitesi tarafından verildi. Yüksek lisans eğitimi için Almanya'ya taşındı. Heidelberg Üniversitesi'nde Robert Bunsen ve Göttingen Üniversitesi'nde Viktor Meyer'in öğrencisi olan Reese, doktorasını 1886'da tamamladı.
Reese Amerika Birleşik Devletleri'ne döndü ve 1888'e kadar görev yaptığı Johns Hopkins Üniversitesi'nde kimya alanında asistan olarak görev aldı. Wake Forest College'da kısa bir dönem kimya profesörü olarak görev yaptıktan sonra, sekiz yıl boyunca öğretmenlik yaptığı Güney Carolina Askeri Koleji The Citadel'de profesör oldu. 1900'de endüstriyel kimyaya dönene kadar dört yıl daha Hopkins'te öğretmenlik yapmak üzere geri döndü.[1] 1922'de Amerikan Felsefe Derneği'ne seçildi.[2]
Endüstriyel kariyeri ve DuPont değiştir
1900 yılında Reese, New Jersey Çinko Şirketi'nde baş kimyager olarak göreve başladı. Oradayken öncelikle sülfürik asidin temas sürecine odaklandı ve çalışmasının tatmin edici sonuçlarını almayı başardı. Bunun sonucunda 1902'de DuPont Şirketi'nin dikkatini çekti ve baş kimyager olarak atandı. Doğu Laboratuvarı'nı kurdu ve müdür oldu. 1906'da yüksek patlayıcı madde operasyon departmanının kimyasal bölümünün doğrudan idaresine verildi. 1911'de DuPont'un kimya direktörlüğüne terfi etti ve Birinci Dünya Savaşı'nda askeri patlayıcılar için gerekli olan hammaddelerin üretilmesine yönelik yeni süreçlerin geliştirilmesini denetledi.[3]
DuPont'taki görev süresi boyunca Reese, şirketteki araştırma ve geliştirme uygulamalarında etkili bir oyuncuydu. Kimya direktörü olarak onun komutası altında, birden fazla laboratuvar merkezileştirildi ve iki yönlü bir strateji halinde organize edildi. Doğu Laboratuvarı (Reese'in DuPont'taki orijinal görevi), pazarın taleplerine hızlı bir şekilde yanıt verebilecek (ve kar elde edebilecek) kısa vadeli projelere odaklanacaktı. Ters yönde ise, Deneysel İstasyon uzun vadeli, potansiyel olarak riskli projelere odaklanacaktı. Experimental Station'ın anında kâr elde edememesini savundu ve bunun DuPont'a "maddi olmasa da muazzam ödüller" getirdiğini iddia etti.[4] Bu inanç, Kongre ve şirketin baskısına rağmen, dumansız barut hakkında "tam ve ayrıntılı" bilgi alma kararına ve araştırma laboratuvarlarını parçalamayı reddetmesine yol açtı.
Reese'in raporundan birkaç ay sonra Birinci Dünya Savaşı başladı ve bu kararın Du Pont Şirketi için muazzam bir katkı olduğu ortaya çıktı. Du Pont'un savaş sırasında dumansız barut satışlarından elde edilen nakit, şirketin diğer ürün gruplarına yönelik girişimleri için gerekli sermayeyi yaratacak ve böylece Du Pont'un ürünlerinde dev bir çeşitlilikle yükselişinin temelini oluşturacaktı. (s.61) [5]
Reese, 1 Ocak 1931'de DuPont'un yönetim kurulundan emekli oldu.
Kaynakça değiştir
- ^ Curtin, Robert (August 1940). "Charles Lee Reese". J. Am. Chem. Soc. 62 (8). doi:10.1021/ja01865a602.
- ^ "APS Member History". search.amphilsoc.org. 8 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2023.
- ^ Class of 811 Graduated: Sketches of Honored Alumni. Philadelphia, PA: The Pennsylvania Gazette. 27 Haziran 1919. s. 875. Erişim tarihi: 3 Ocak 2015.
- ^ Lemer, Joshua (4 Eylül 2012). The Architecture of Innovation: The Economics of Creative Organizations. First. Harvard Business Review Press. ss. 30-31. ISBN 978-1422143636. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
- ^ Hounshell, David (October 1988). Science and Corporate Strategy: Du Pont R and D, 1902–1980. Cambridge University Press. ISBN 9780521327671. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.