Boston Adlandırma Testi
Boston Adlandırma Testi (BAT) (Boston Naming Test: BNT) orijinali Kaplan, Goodglass ve Weintraub (1983) tarafından geliştirilmiştir.[1] Nesne adlandırma ve kelime geri getirmeyi içeren dil becerisini değerlendirmek amacıyla kullanılan ve bilinen en iyi nöropsikolojik araçtır.[2] BAT iletişim bozukluğu, afazi, demanslar ya da beyin lezyonu gibi farklı klinik patolojileri olan çocuk, yetişkin ve yaşlı bireylerin değerlendirmesinde kullanılmaktadır.[3] Farklı dillerde uyarlanmış formları vardır. BAT İspanya, Belçika, Kore, Avustralya, İsveç, Brezilya, Yeni Zelanda, Yunanistan, Portekiz, Fransa ve Türkiye gibi değişik ülkelerin dillerine uyarlanmış ve ilgili kültürlere özgü normları belirlenmiştir.
Uygulama yönergesi değiştir
Testin uzun ve kısa versiyonları vardır. 60 maddeden oluşan en uzun versiyonu BAT-60’dır. Uygulama süresi yaklaşık 10-20 dakika arasında değişmektedir. Zorluk derecesi giderek artan siyah-beyaz çizimlerden oluşan 60 farklı uyarıcı kart spiralli bir kitapçık halinde sunulur. Her bir maddenin adlandırılması için 20 saniye süre tanınır. Eğer madde adlandıramaz ise semantik veya fonemik ipucu verilir. Alınabilecek en düşük puan 0, en yüksek puan 60’dır.
Adlandırmayla ilişkili nöral yapılar değiştir
Genç yetişkinlerde adlandırma temporal ve frontal bölgelerle ilişkilendirilirken, yaşlı yetişkinlerde bu işlevle ilişkilendirilen nöral bağlantılarda değişiklik olduğu bildirilmektedir.[4] Beyinde gri ve beyaz madde yoğunluğu fazla olması durumunda adlandırma testinde daha fazla doğru cevap verilip, daha hızlı tepki gösterilmektedir.[5] Genel olarak nesne adlandırma bilateral anterior temporal ağla ilişkili olarak sol lateral temporal bölge ile bağlantılandırılmaktadır.[6]
Kaynakça değiştir
- ^ Kaplan, E., Goodglass, H. ve Weintraub, S. (1983). Boston Naming Test. Philadelphia: Lea & Febiger
- ^ Miotto, E. C., Sato, J., Lucia, M., Camargo, C. H. ve Scaff, M. (2010). Development of an adapted version of the Boston Naming Test for Portuguese speakers. Revista Brasileira de Psiquiatria, 32(3), 279-282
- ^ Tuokko, H. ve Hadjistaurogoulos, T. (1998). An assesment guide to geriatric neuropsychology. New York: Psychology Press. http://books.google.com/books 19 Ekim 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Cotelli, M., Manenti, R., Brambilla, M., Zanetti, O. ve Miniussi, C. (2012). Naming ability changes in physiological and pathological aging. Frontiers in Neuroscience,6, 1-13
- ^ Obler, L. K., Rykhlevskaia, E., Schnyer, D., Clark-Cotton, M. R., Spiro, A., Hyun, J. ve ark. (2010). Bilateral brain regions associated with naming in older adults. Brain and Language, 113(3), 113-123
- ^ Lau, J. K. L., Humphreys, G. W., Douis, H., Balani, A., Bickerton, W. L. ve Rotshtein, P. (2015). The relation of object naming and other visual speech production tasks: A large scale voxel-based morphometric study. NeuroImage: Clinical, 7, 463-475