Blanche Peyron

Fransız Kurtuluş Ordusu Subayı

Blanche Peyron (8 Mart 1867, Lyon – 21 Mayıs 1933, Paris), Kurtuluş Ordusu subaylarındandır. Özellikle, Paris'te zor durumdaki kadınlara yardım etmek amacıyla kurduğu Kadın Sarayı adlı sosyal otel ile tanınmaktadır.

1915 yılında Blanche Peyron.

Biyografi değiştir

 
1920'lerde Kadın Sarayı.

Blanche 8 Mart 1867 tarihinde, Lyon’daki Rhône Nehri'nin sol yakasındaki 7 Place du Consulat'ta (bugünkü adıyla Place d’Helvétie) doğmuştur.[1] İskoçya’lı olan annesi Mary Stuart, Stuart of Annat adlı soylu bir aileye mensuptur. Lyon asıllı Fransız Protestan bir aileye mensup olan babası Napoléon Roussel, Lyon Bağımsız Kilisesinde papazdır. Peyron henüz 11 yaşındayken babası 8 Haziran 1878 tarihinde ölmüştür.[2]

Blanche’ın Kurtuluş Ordusu'na angaje olması Glasgow şehrinde “Mareşal” lakaplı Catherine Booth-Clibborn ile tanışmasıyla başlar; 17 yaşında yüksek sosyete mensubu bir genç kızken hayatını, hangi inançtan olursa olsunlar fakir insanlara yardım etmeye adamak amacıyla her şeyi terk eder ve Kurtuluş Ordusu'na katılır. Sonrasında Albin Peyron ile evlenir ve hayatları boyunca el ele yoksullara yardım etmek için çalışırlar.[3] İlerleyen yıllarda Blanche Peyron, Kurtuluş Ordusu'nda Yüzbaşı mertebesine erişir.[4]

1925 yılında, topladığı yardımlarla zor durumdaki kadınlara sığınmaevi sağlamak amacıyla Paris’in Charonne Sokağı'nda bulunan büyük bir otel binasını satın alır ve Kadın Sarayı adını verdiği sığınmaevinin açılışı 1926 yılında yapılır.[3] 16 Ocak 1931 tarihinde Légion d’Honneur Chevalier nişanına layık görüldü.[5] Peyron, 21 Mayıs 1933 tarihinde Paris'te öldü. Mezarı Saint-Georges-les-Bains şatosunda bulunmaktadır.[kaynak belirtilmeli]

Adını yaşatanlar değiştir

1933 senesinde, Nîmes şehrindeki Kurtuluş Ordusu'na ait sosyal bir kurumun adı, Blanche Peyron Villası olarak değiştirilmiştir.[6]

Nîmes şehrinde bir sokak, Albin ve Blanche Peyron adını taşımaktadır.[kaynak belirtilmeli]

Yazar Laetitia Colombani Fransa'da Mayıs 2019 tarihinde yayınlanan Kazananlar adlı romanında Blanche Peyron’un kapsamlı bir portresine yer vermektedir.[kaynak belirtilmeli]

Kaynakça değiştir

  1. ^ Raoul Gout, Une victorieuse, Blanche Peyron, Paris, Éditions Altis, 1942, 493 p. p. 32-36.
  2. ^ Les Victorieuses (Kazananlar), Editions Grasset, 10 Mayıs 2019
  3. ^ a b Trois raisons de lire «les Victorieuses» de Lætitia Colombani, 7 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. leparisqien.fr, 10 Mayıs 2019
  4. ^ "Les Victorieuses - Laetitia Colombani" 7 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Babelio
  5. ^ Blanche Peyron 7 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.", base Léonore, ministère français de la Culture.
  6. ^ Villa Blanche-Peyron 7 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., le site de l'Armée du salut.