Vikipedi

Arthur Ashe Cesaret Ödülü

Arthur Ashe Cesaret Ödülü (bazen Cesaret için Arthur Ashe Ödülü veya Arthur Ashe Cesaret ve İnsani Yardım Ödülü olarak da bilinir.) ESPY Ödüllerinin bir parçası olarak sunulmaktadır. Adı, Amerikalı tenisçi Arthur Ashe'den gelmektedir. Odağında spor olan bir ödül olmasına rağmen sporla ilgili kişilerle veya eylemlerle sınırlı değildir, her yıl katkıları "sporu aşan" kişilere verilir.[3] Ödülü vermekten sorumlu kuruluş olan ESPN'e göre, "ödülü kazananlar, güçlükler karşısında güce, tehlike karşısında cesarete ve bedeli ne olursa olsun inançları için ayağa kalkma isteğine sahip olan Arthur Ashe'in ruhunu yansıtıyor. ".[1] Ödül, 2008'den 2019'a kadar Los Angeles'taki Microsoft Theatre'da düzenlenen ESPY Ödülleri töreninin bir parçası olarak verildi.[4] 2020 ESPY töreninin bir parçası olan bu ödül COVID-19 salgını nedeniyle sanal olarak yapıldı. 2021 töreni ise New York'da yapıldı.

Arthur Ashe Cesaret Ödülü
Açıklama"Zorluklar karşısında güce, tehlike karşısında cesarete ve inançları için ayağa kalkma isteğine sahip olan Arthur Ashe'in ruhunu yansıtıyor"[1]
SunucuESPN
YerThe Rooftop at Pier 17, New York (2021)[2]
Verilmeye başlandığı yıl1993
Son kazananVitali Klitschko
Resmî sitesiResmî site

1993 ESPY Ödülleri'nde verilen ödül, Amerikalı kolej basketbol oyuncusu, koçu ve yayıncısı Jim Valvano'ya verildi.[5][6] 1993 yılında ESPN, "azim ve kararlılıkla büyük engellerin üstesinden gelen spor dünyasının hak eden bir üyesine" yıllık olarak Jimmy V Ödülünü veren V Vakfı'nı oluşturmak için Valvano ile ortaklık kurdu.[7][8] Kanserle savaşan Valvano, Arthur Ashe Cesaret Ödülü'nü alırken "inleyen, gözleri yaşlı Madison Square Garden'ı ayağa kaldıran" kabul konuşmasını yaptı.[9] Valvano, ödülü almasından iki ay sonra öldü.[9] Ödül genellikle bireysel olarak veriliyor olsa da, yedi defa birden fazla kazanana verilmiştir: United Airlines Flight 93'teki eski sporcular (2002), Pat ve Kevin Tillman (2003), Emmanuel Ofosu Yeboah ve Jim MacLaren (2005), Roia Ahmad ve Shamila Kohestani (2006), Trevor Ringland ve David Cullen (2007) ve Tommie Smith, John Carlos (2008) ve ABD Jimnastik cinsel taciz skandalından kurtulanlar (2018). Ödül, beş kez ölümden sonra verilmiştir.

Ödülün verilmesi tartışmaları beraberinde getirdi: Haziran 2015'te ESPN'nin o yılki Arthur Ashe Cesaret Ödülü'nün sahibi olarak Caitlyn Jenner'ı duyurması, çevrimiçi yorumcular ve bazı medya üyeleri arasında önemli eleştirilere yol açtı,[10] Bob Costas ise Jenner'a verilen bu ödülü "kaba bir sömürü oyunu" olarak nitelendirdi.[11] Jenner'ın ödülü kazanmasını eleştirenlerin çoğu, birkaç ayın sonrasında hayatına mal olacak bir beyin tümöründen muzdarip olmasına rağmen kolej basketbolu oynayan Lauren Hill'i daha değerli bir kazanan olarak görüyordu. Diğerleri, ekstrem sporlarda yarışan ve aynı zamanda 2015'te Yıldızlarla Dans'ın 20. sezonunda finalist olan Irak Savaşı çifte ampute olan Noah Galloway'i değerli bir aday olarak gösterdi.[12][13][14]

Arthur Ashe Cesaret Ödülü'nün 2022 sahibi Vitali Klitschko idi.

Kazananlar değiştir

Anahtar
 </img> Ölümünden sonra ödül aldığını gösterir
Arthur Ashe Cesaret Ödülü kazananları
Yıl Resim Kazananlar Notlar Ref
1993   Valvano, JimJim Valvano Amerikalı kolej basketbolcusu, koçu ve yayıncısı,adenokarsinomnedeniyle öldü [6]
1994 – Palermo, SteveSteve Palermo Major League Baseball hakemi, bir soygunu engellemeye çalıştıktan sonra belden aşağısı felç oldu [15]
1995   Cosell, HowardHoward Cosell Gazeteci, ilk ciddi araştırmacı spor gazeteciliği programı olan ABC SportsBeat'in yaratıcısı [16]
1996 – Claiborne, LorettaLoretta Claiborne Çok sporlu Özel Olimpiyatlar sporcusu [17]
1997   Ali, MuhammadMuhammad Ali Boksör, Afroamerikalılar için ırksal gurur ve sivil haklar hareketinde beyaz egemenliğine direniş örneği [6]
1998   Smith, DeanDean Smith Kuzey Karolina Üniversitesi, Chapel Hill'de 36 yıllık kolej basketbol koçu [18]
1999   King, Billie JeanBillie Jean King Tenis oyuncusu, hem erkek hem de kadın tenisinde eşit para ödülü için kampanya yürüttü [19]
2000 - Sanders, William DavidWilliam David Sanders  Columbine Lisesi Katliamı sırasında öğrencileri savunurken ölen lise spor hocası [20][21]
2001   Freeman, CathyCathy Freeman Atletizm sporcusu, Olimpiyat Oyunlarında altın madalya kazanan ilk Avustralya Yerlisi [22]
2002   Todd Beamer 

Mark Bingham 

Tom Burnett 

Jeremy Glick  		Hava korsanlarından kontrolü geri almaya çalışan United Airlines'ın 93 sefer sayılı uçuşunda(Ulusal Anıt resimde) bulunan sporcular [20]
2003   Pat Tillman (pictured)

Kevin Tillman 		Pat, NFL'de Arizona Cardinalss için oynayan birAmerikan futbolu oyuncusuydu, kardeşi Kevin Küçükler Ligi Beyzbol oyuncusuydu; ikisi de askere alındı, spor kariyerlerinden vazgeçti [20][23]
2004   Weah, GeorgeGeorge Weah BM'de İyi niyet elçisi olan bir Futbolcu [24]
2005 – Yeboah, Emmanuel OfosuEmmanuel Ofosu Yeboah

Jim MacLaren 		Yeboah, ülke çapında bisiklet sürerek Gana'da bacağı deforme olan engelli insanlara dikkat çekti. McLaren, bacağı kesildikten sonra başarılı bir triatlet oldu. [25]
2006 – Ahmad, RoiaRoia Ahmad

Shamila Kohestani 		Kız ve kadın sporlarını desteklediler, özellikle deAfganistan kadın millî futbol takımı [26]
2007   Ringland, TrevorTrevor Ringland

David Cullen (pictured) 		Çocukları birleştirmek ve eğitmek için basketbolu kullanan PeacePlayers International üyeleri [27]
2008   Smith, TommieTommie Smith

John Carlos 		1968 Yaz Olimpiyatları'nda podyumda Black Power salute veren olimpiyat atletleri, madalya sahipleri [28]
2009   Mandela, NelsonNelson Mandela Güney Afrika cumhurbaşkanı, 1995 Dünya Ragbi Kupası'nı Francois Pienaar'a sunumu "spor tarihinde ikonik bir an" olarak tanımlandı. [29]
2010 – Thomas, EdEd Thomas  Lise Amerikan Futbolu Koçu, eski bir öğrenci tarafından vurularak öldürüldü [20]
2011 – Bozella, DeweyDewey Bozella Haksız yere 26 yıl hapis cezasına çarptırılan boksör [30]
2012   Summitt, PatPat Summitt 2018 itibarıyla NCAA basketbol tarihinde en çok kazanan kolej basketbol koçu, erken başlangıçlı Alzheimer hastalığı ile emekli oldu [31]
2013   Roberts, RobinRobin Roberts Yayıncı, kendi hastalığını kamuya duyurarak kemik iliği bağışında farkındalığı artırdı [32]
2014   Sam, MichaelMichael Sam Amerikan futbolu oyuncusu, NFL'de görevlendirilen ilk eşcinsel oyuncu [6]
2015   Caitlyn Jenner Eski Olimpiyat atletizm sporcusu ve transseksüel televizyon kişiliği [33]
2016 Dobson, ZaevionZaevion Dobson  Üç kızı bir silahlı saldırıdan korumak için vücudunu bir kalkan gibi kullanan on beş yaşındaki Amerikan futbolcusu [20]
2017   Shriver, Eunice KennedyEunice Kennedy Shriver  Özel Olimpiyatların Kurucusu [6]
2018   ABD Jimnastik cinsel taciz skandalı'ndan kurtulan kadınlar

(resimdeki Fierce Five) 		Larry Nassar'ın tacizinden kurtulan Rachael Denhollander, Simone Biles, McKayla Maroney, Aly Raisman, Jordyn Wieber, Gabby Douglas, and Maggie Nichols dahil ancak bunlarla sınırlı olmamak üzere çoğu jimnastikçi olan 300'den fazla kız ve kadın bu konu hakkında konuştu ve sporda cinsel istismara ışık tutarak değişiklik ve hesap verebilirlik istedi [34]
2019   Russell, BillBill Russell NBA tarihindeki ilk Afro-Amerikan koçu, oynamaya devam ederken üstlendiği bir rol [35]
2020   Love, KevinKevin Love Ruh sağlığı konusunda savunuculuk ve açıklık gösterdi [36]
2021   Moore, MayaMaya Moore Yanlışlıkla hüküm giymiş bir adamın serbest bırakılmasına yardım etmek için basketboldan uzaklaştı. [37]
2022   Klitschko, VitaliVitali Klitschko Ukrayna'yı kardeşi Wladimir Klitschko ile birlikte bir asker olarak savunarak büyük bir cesaret gösterdi ve bunu yapmak için belediye başkanı (Kiev'in en uzun süre hizmet veren Belediye Başkanı) konumunu kullanarak Vladimir Putin'i sesli olarak eleştirdi. [38]

Ayrıca bakınız değiştir

  1. ^ a b "About the award – Arthur Ashe Award". ESPN. 16 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  2. ^ "Actor-producer Anthony Mackie named host of the 2021 ESPYS". ESPN. 16 Haziran 2021. 17 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2021. 
  3. ^ "Caitlyn Jenner at the ESPY Awards: 'It's About What Happens From Here'". Time. 15 Temmuz 2015. 30 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  4. ^ "Microsoft Theater Tickets". Microsoft Theater. 24 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2018. 
  5. ^ "As time runs out". Sports Illustrated. 11 Ocak 1993. s. 10. 19 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  6. ^ a b c d e "Celebrating 25 years, the ESPYs have become more than a sports awards show". Los Angeles Times. 13 Temmuz 2017. 14 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2017.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  7. ^ "Eric LeGrand receives Jimmy V Award". ESPN. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2017. 
  8. ^ "V Foundation". ESPN. 18 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2017. 
  9. ^ a b "Celebrating 25 years, the ESPYs have become more than a sports awards show". Los Angeles Times. 13 Temmuz 2017. 14 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  10. ^ "Anger over Caitlyn Jenner being chosen over Lauren Hill for ESPY courage award". Fox News. 3 Haziran 2015. 11 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2015.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  11. ^ "Bob Costas slams ESPN over Caitlyn Jenner ESPY courage award". Fox News. 10 Haziran 2015. 11 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2015. 
  12. ^ "Why some critics don't think Caitlyn Jenner deserved the Arthur Ashe Courage Award". The Washington Post. 16 Haziran 2015. 24 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  13. ^ "Caitlyn Jenner, Noah Galloway or Lauren Hill: Who should get the ESPY?". Los Angeles Times. 4 Haziran 2015. 24 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  14. ^ "ESPN criticized for rewarding Caitlyn Jenner over cancer-fighting hoopster". New York Post. 3 Haziran 2015. 24 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  15. ^ "Former MLB umpire Steve Palermo dies at age 67". CBS Sports. 14 Mayıs 2017. 15 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2017.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  16. ^ "Sports of The Times; A Celebration Of Virtuosity That Is Cosell". The New York Times. 17 Şubat 1995. 26 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2017.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  17. ^ Porretta, David L., (Ed.) (15 Aralık 2016). Adapted Physical Education and Sport. 6th. Human Kinetics. s. 153. ISBN 978-1-4925-1153-3. Erişim tarihi: 5 Kasım 2017 – Google Books vasıtasıyla.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı1= (yardım)
  18. ^ It's How You Play the Game: The 12 Leadership Principles of Dean Smith. Harvest House. 1 Haziran 2015. s. 256. ISBN 978-0-7369-6689-4. Erişim tarihi: 5 Kasım 2017 – Google Books vasıtasıyla.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  19. ^ Women in American History: A Social, Political, and Cultural Encyclopedia and Document Collection. ABC-CLIO. 23 Ocak 2017. s. 161. ISBN 978-1-61069-602-9. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017 – Google Books vasıtasıyla. 
  20. ^ a b c d e "ESPYs to honor Special Olympics founder Eunice Kennedy Shriver with posthumous courage award". The Washington Post. 6 Haziran 2017. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  21. ^ "Coach remembered on anniversary of Columbine tragedy". ESPN. 19 Nisan 2009. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  22. ^ "Cathy Freeman selected as Arthur Ashe Award winner". ESPN. 6 Şubat 2001. 29 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2018. 
  23. ^ "Tillman brothers to receive Ashe Award". ESPN. 1 Temmuz 2003. 1 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2018. 
  24. ^ "Weah to receive award in US". BBC Sport. 14 Haziran 2004. 16 Haziran 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  25. ^ The Good Life with Jesse Dylan: Redefining Your Health with the Greatest Visionaries of Our Time. John Wiley & Sons. 30 Mart 2009. s. 52. ISBN 978-0-470-15694-0. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017 – Google Books vasıtasıyla.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  26. ^ "Afghan soccer players to be honored". ESPN. 12 Haziran 2006. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  27. ^ "ESPY winners unite kids divided by Belfast conflict". ESPN. 4 Temmuz 2007. 1 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  28. ^ "Contributing to the Struggle With Grace and Dignity". The New York Times. 25 Ağustos 2008. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  29. ^ "Mandela named Ashe Award recipient". ESPN. 15 Haziran 2009. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  30. ^ "Dewey Bozella's one and only shows Bernard Hopkins the way to go". The Guardian. 21 Ekim 2011. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  31. ^ "Pat Summitt: Arthur Ashe Courage Award Is Great Honor for Legendary Coach". Bleacher Report. 12 Temmuz 2012. 20 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  32. ^ "Robin Roberts wins Arthur Ashe Courage Award at the ESPYs". USA Today. 17 Temmuz 2013. 24 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  33. ^ "Caitlyn Jenner accepts courage award: 'If you want to call me names, I can take it'". The Guardian. 15 Temmuz 2015. 24 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  34. ^ "Larry Nassar Sexual Assault Survivors to Receive Arthur Ashe Award For Courage At ESPYs". Sports Illustrated. 16 Mayıs 2018. 9 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2023. 
  35. ^ "Bill Russell will receive the 2019 Arthur Ashe Courage Award at the ESPYs". Boston.com. 30 Mayıs 2019. 30 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  36. ^ "All the 2020 ESPY Winners That Have Been Announced, Including Kevin Love and Boxer Kim Clavel". People.com. 18 Haziran 2020. 19 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  37. ^ "WNBA legend Maya Moore to be presented with Arthur Ashe Courage Award at 2021 ESPYS". ESPN.com. 28 Haziran 2021. 28 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  38. ^ "Kyiv Mayor And Boxer Vitali Klitschko Wins ESPY's Arthur Ashe Award For Courage". huffpost.com. 21 Temmuz 2022. 21 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Şablon:Arthur Ashe CourageŞablon:ESPYs

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Arthur_Ashe_Cesaret_Ödülü&oldid=30735146" sayfasından alınmıştır