Antonio Baldini

Antonio Baldini (10 Ekim 1889, Roma – 6 Kasım 1962, Roma), İtalyan yazar, seyyah ve gazeteci.

20. yüzyıl İtalyan edebiyatının önemli yazarları arasındadır.

Yaşamı

1889'da Roma'da doğdu. Roma Sapienza Üniversitesi'nde edebiyat öğrenimi gördü. Öğrenimi sırasında gazeteciliğe başladı. Okuldan ancak 1916'da mezun olabildi.

İtalya’da 1900’lerin ilk döneminin önemli edebiyat isimleri olan Emilio Cecchi, Vincenzo Cardelli, Ricardo Bacchelli ve Aldo Palazzeschi gibi edebiyat ve sanat figürleri ile temas hâlinde oldu ve onlarla birlikte dönemin La voce ile Lirica gibi önemli dergilerinin hazırlanmasında rol oynadı. 1915'ten itibaren L'Idea Nazionale adlı gazetede düzenli olarak yazıları yayımlandı. Yazıları, daha çok edebiyat ve sanatla ilgili diğer konulara odaklanan üçüncü sayfada yer almaktaydı.

I. Dünya Savaşı'nda bir asker olarak cepheye gitti; savaşa dair deneyimlerini Nostro purgatorio (Bizim Arafımız) (1918) eserinde aktardı.

Savaştan sonra Roma'ya döndü. 1919-1922 yılları arasında İtalya'da edebiyat tarihinin önemli dergilerinden La Ronda'nın yayın kurulunda yer aldı. Daha sonraları Corriere della sera gazetesi ile çalıştı; özellikle de gezi yazıları okurlardan ilgi gördü. Yazar, gazetenin isteği üzerine 1930 yılında Türkiye seyahati yaptı; bu gezisi gazetede tefrika olarak yayımlandı. Ankara gözlemlerini daha sonra Diagonale 1930, Parigi-Ankara adlı eserinde aktardı. Eserin ilk bölümü Paris, ikinci bölümü Ankara gözlemlerine ayrılmıştı.

1931-1943'te aylık edebiyat dergisi "Nuova Antologia"'nın baş editörü oldu. 1937 yılında "Mussolini Edebiyat Ödülü "nü kazandı. İki yıl sonra, Baldini Kraliyet Akademisi üyeliğine ve kabul edildi. 1945'te yendien "Nuova Antologia "ya geri döndü ve hayatının sonuna kadar genel yayın yönetmeni ve edebi direktör olarak görev yaptı. 6 Kasım 1962'de Roma'da öldü.