Amanda Hendrix

Amerikalı gezegen bilimci

Amanda R. Hendrix (d. 21 Mayıs 1968), Amerikalı astronom ve gezegen bilimci. Güneş sistemi cisimleri ve ultraviyole dalga boylarıyla ilgili öncü çalışmalarıyla tanınmaktadır.[1] Gezegen Bilimi Enstitüsü'nde kıdemli bir bilim insanıdır. Araştırma ilgi alanları arasında ay ve asteroit yüzey kompozisyonu, uzayın ayrışma etkileri ve radyasyon ürünleri bulunmaktadır.[2] Cassini-Huygens ve Galileo uzay araçlarının yardımcı araştırmacısıdır.[3][4][5][6][7][8][9] Ay Keşif Yörünge Aracının katılımcı bilim insanı[10] ve Hubble Uzay Teleskobu gözlem programlarında baş araştırmacıdır. 2019 itibarıyla, aynı zamanda "NASA Roadmaps to Oceans World Group" topluluğunun eş başkanıdır.[11]

Amanda R. Hendrix
Doğum21 Mayıs 1968 (55 yaşında)
ABD
Vatandaşlık ABD
EğitimKaliforniya Eyalet Politeknik Üniversitesi
Colorado Boulder Üniversitesi
ÖdüllerLew Allen Ödülü
Kariyeri
DalıAstronomi
Gezegen bilimi
Çalıştığı kurumGezegen Bilimi Enstitüsü
Jet İtki Laboratuvarı
Colorado Üniversitesi Uzay Fiziği Laboratuvarı
Doktora
danışmanı
Charles A. Barth

Hendrix, PSI'a geçmeden önce, 12 yıl boyunca "Comets, Asteroids and Satellites Group" bünyesindeki Jet Propulsion Laboratuvarında çalıştı. Hendrix, 2000 yılında NASA astronot adayı finalistiydi.[12]

Colorado Boulder Üniversitesi'nden Havacılık ve Uzay Mühendisliği Bilimlerinde lisans derecesi aldı.

Ödüller ve onurlar değiştir

Hendrix, 2006 yılında Lew Allen Mükemmellik Ödülü'ne layık görüldü.[13] Asteroid 6813 Amandahendrix onun onuruna seçildi ve asteroide adı verildi.[14] Resmi adlandırması, Minor Planet Center tarafından 25 Eylül 2018'de yayınlandı.[15]

Kaynakça değiştir

  1. ^ Niebur, Susan (1 Nisan 2011). "Amanda Hendrix, Cassini/Huygens DPS". Women in Planetary Science: Female Scientists on Careers, Research, Space Science, and Work/Life Balance (İngilizce). 14 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  2. ^ "History of Solar System Exploration: Exploration Stories: Favorite Historical Moments". web.archive.org. 25 Şubat 2016. 25 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  3. ^ "The Team | Mission". NASA Solar System Exploration. 12 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  4. ^ https://www.jpl.nasa.gov. "Signs of Europa Plumes Remain Elusive in Search of Cassini Data". NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL) (İngilizce). 17 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  5. ^ "NASA - Cassini Prepares to Fly by Walnut-Shaped Moon". www.nasa.gov (İngilizce). 25 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  6. ^ "Passing Saturn's geyser-spouting moon". The Sydney Morning Herald (İngilizce). 13 Mart 2008. 17 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  7. ^ Chang, Kenneth (13 Mart 2008). "Cassini Gets a Cool Shower From an Ice-Spewing Moon". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 5 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  8. ^ "Cassini Nears Strange Saturn Moon  ". www.africaspeaks.com. 5 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  9. ^ Wall,SPACE.com, Mike. "Jupiter Moon Europa's Giant Geysers Are Missing". Scientific American (İngilizce). 21 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  10. ^ "LAMP Educational Site". www.boulder.swri.edu. 5 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  11. ^ Fish, Tom (5 Mart 2019). "NASA Ocean Worlds mission: NASA's space program to search for ALIENS". Express.co.uk (İngilizce). 13 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  12. ^ "NASA - Third Interview Group Begins Astronaut Selection Process". www.nasa.gov (İngilizce). 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  13. ^ "Science and Technology: The Lew Allen Award for Excellence Recepients". web.archive.org. 18 Mayıs 2015. 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  14. ^ "IAU Minor Planet Center". www.minorplanetcenter.net. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022. 
  15. ^ "MPC/MPO/MPS Archive". www.minorplanetcenter.net. 18 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2022.