Alt orta sınıf, toplumun orta sınıfının alt kategorilerinden biridir ve sosyal sınıf yapısında önemli bir role sahiptir. Alt orta sınıf, genellikle beyaz yakalı çalışanlar, memurlar, işçiler ve küçük iş sahipleri gibi meslek gruplarını içerir. Bu sınıf, gelir ve yaşam tarzı açısından orta sınıfın altında yer alır, ancak düşük gelirli veya yoksul sınıfın üzerindedir.

Alt orta sınıf bireyler, genellikle düzenli bir gelire sahiptirler ve maddi olarak kararlı bir durumda bulunurlar. Ancak, üst sınıflardaki gibi büyük bir zenginlikleri veya mülkleri olmayabilir. Kazandıkları geliri genellikle tüketim amaçlı kullanırlar ve yaşam standartlarını iyileştirmek için harcamalar yaparlar. Bu, konut, eğitim, sağlık hizmetleri, ulaşım ve tatil gibi alanlarda harcamalarını içerebilir.

Alt orta sınıfın sosyal ve kültürel davranışları genellikle orta sınıfın değerlerine ve normlarına uygun olabilir. Eğitimli olma eğiliminde olup, çocuklarının eğitimine önem verirler. Ekonomik güvenliklerini koruma ve gelecekte daha iyi bir yaşam sağlama arzusu, alt orta sınıf bireylerin genellikle emekli olmadan önce tasarruf yapmalarını sağlar.

Alt orta sınıfın bir diğer önemli özelliği ise, sosyal hareketlilik potansiyeline sahip olmalarıdır. Bazı alt orta sınıf bireyler, daha yüksek gelirli bir sınıfa yükselmek veya daha iyi bir yaşam standardı elde etmek için çaba harcayabilirler. Bununla birlikte, bu sınıf içindeki hareketlilik genellikle sınırlı olabilir ve ekonomik, eğitimsel veya diğer faktörlere bağlı olabilir.

Alt orta sınıfın sosyal ve ekonomik yapısı, bir ülkenin politik, sosyal ve ekonomik sistemine ve diğer faktörlere bağlı olarak farklılık gösterebilir. Bu nedenle, alt orta sınıfın özellikleri ve bileşimi her toplumda farklılık gösterebilir.[1]

Kaynak:

- Thompson, W. (1998). The Decline of the "Middle" and the Return of Class Politics. In Open University. The Transformation of Political Community (Vol. 2, pp. 167–201). Polity Press.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Thompson, W. (1998). The Decline of the Middle Class (eng). ss. Vol. 2, pp. 167-201. 28 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2023.