Alaaddin Mesud Şah

Alaaddin Mesud Şah (10 Haziran 1246'da öldü, h. 1242-1246) Delhi Sultanlığı'nın yedinci padişahıydı.

Rükneddin Firuz’un (1236) oğlu ve Sultan Raziyyat'ın (1236-40) yeğeniydi. Selefi ve amcası Müziddin Behram yıllarca süren kargaşanın ardından 1242'de ordu tarafından öldürüldükten sonra, şavaş ağaları onu Delhi'nin bir sonraki hükümdarı olarak seçti. Ancak kendisi daha çok bu askerlerin kuklasıydı ve aslında hükümette fazla bir gücü veya nüfuzu yoktu. Bunun yerine, eğlenceye ve şaraba olan düşkünlüğüyle ünlendi. Selefi gibi o da "beceriksiz ve değersiz" olarak görülüyordu. 1246'ya gelindiğinde askerler, onun hükümette daha fazla güç elde etme arzusunun artmasından rahatsız oldu ve onu idam ederek yerine Nasiruddin Mahmud Şah’ı getirdi.