Aksu Muharebesi 717 yılında,[5][6] Emevi Halifeliği, onların müttefikleri olan Türgişler[3] ve Tibet İmparatorluğu ile Tang Hanedanlığı ve Tang Hanedanlığı'nın Karluk müttefikleri arasında olmuş muharebedir. Araplar Türgiş müttefiklerinin rehberliğinde Doğu Türkistan'daki Aksu ve Üçturfan şehirlerini kuşattılar. Bölgedeki Türk müttefikleri tarafından desteklenen Tang birlikleri, Araplara saldırdı ve onları geri çekilmeye zorladı.[3]

Aksu Muharebesi
Müslümanların Maveraünnehir'i fethi
Tarih717
Bölge
Aksu ve Üçturfan şehirleri. Şimdiki Doğu Türkistan sınırları içerisinde.
Sonuç Tang-Turkic zaferi
Taraflar
Emevi Halifeliği
Tibet İmparatorluğu
Tang Hanedanlığı
Karluklar
Batı Türkleri Türgişler
Komutanlar ve liderler
El Yeşkuri(Arap Emevi Kumandanı)[1]
[2]

Tang Jiahui
Aşina Sin[3]
Aşina Sian[3]

Türgiş Kağanı Suluk-çor

Kül Tigin [4]
Güçler
Bilinmiyor Bilinmiyor
Kayıplar
Ağır Az

Yer değiştir

Muharebe günümüz Doğu Türkistan'ın Kırgızistan sınırlarının yakınındaki Aksu şehrinde olmuştur.[3]

Muharebe değiştir

717 yılında Emevi Ordusu, Tibetli ve Türgiş müttefikleri ile birlikte Çin'in himayesinde olan Aksu bölgesindeki iki şehri kuşattı. Bunun üzerine Çin'in Orta Asya'daki ordularının komutanı olan Tang Jiahui, biri bizzat kendisi tarafından yönetilen Tang düzensiz birliklerinden ve diğeri Aşina Sin liderliğindeki Karluk atlılarından oluşan iki ordu gönderdi.[3] Vuku bulan savaşta Arap ordusu ağır bir şekilde yenildi ve geri çekilmek zorunda kaldı. Birçok Arap askeri esir alındı, ancak hilafet onların serbest bırakılmaları için yüklü miktar haraç ödedi.

Sonuç değiştir

Muharebe neticesinde Araplar Kuzey Maveraünnehir'den kovuldu. Türgişler Tang Hanedanına yakınlaştı ve Fergana Vadisi'ndeki Araplara karşı çok kez saldırılar düzenledi.[7]

Kaynakça değiştir

  1. ^ Christopher I. Beckwith (28 Mart 1993). The Tibetan Empire in Central Asia: A History of the Struggle for Great Power Among Tibetans, Turks, Arabs, and Chinese During the Early Middle Ages. Princeton University Press. ss. 88-89. ISBN 0-691-02469-3. 24 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2020. 
  2. ^ Jonathan Karam Skaff (6 Ağustos 2012). Sui-Tang China and Its Turko-Mongol Neighbors: Culture, Power, and Connections, 580-800. Oxford University Press. ss. 311-. ISBN 978-0-19-999627-8. 15 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2020. 
  3. ^ a b c d e f *Bai, Shouyi et al. (2003). A History of Chinese Muslim (Vol.2). Beijing: Zhonghua Book Company. 7-101-02890-X., pp. 235-236
  4. ^ Section 221 (Section 27 of the Chapter Records of Tang) of Zizhi Tongjian
  5. ^ Insight Guides (1 Nisan 2017). Insight Guides Silk Road. APA. ISBN 978-1-78671-699-6. 24 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2020. 
  6. ^ Marvin C. Whiting (2002). Imperial Chinese Military History: 8000 BC-1912 AD. iUniverse. ss. 277-. ISBN 978-0-595-22134-9. 24 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2020. 
  7. ^ Zongzheng, Xue (1992), p. 596-597,669