A Hatful of Rain
A Hatful of Rain, aynı adı taşıyan 1955 tarihli Broadway oyununa dayanan, gizli morfin bağımlısı evli genç bir adamı konu alan 1957 Amerika yapımı drama filmi .[1] Film, morfinin bağımlı ve ailesi üzerindeki etkilerinin tıbbi ve sosyolojik olarak ele alır.[4] Uzun metrajlı bir filmde uyuşturucu bağımlılığının açık şekilde tasviri, filmin çekildiği dönem için sıradışıydı.
| Yönetmen | Fred Zinnemann |
|---|---|
| Yapımcı | Buddy Adler |
| Senarist | Michael V. Gazzo Alfred Hayes Carl Foreman (adı geçmedi) |
| Uyarlama | A Hatful of Rain 1955 play –Michael V. Gazzo[1] |
| Oyuncular | Don Murray Eva Marie Saint Anthony Franciosa |
| Müzik | Bernard Herrmann |
| Görüntü yönetmeni | Joseph MacDonald |
| Kurgu | Dorothy Spencer |
| Dağıtıcı | 20th Century Fox |
| Çıkış tarih(ler)i | 17 Temmuz 1957 |
| Süre | 109 dakika |
| Ülke | ABD |
| Dil | İngilizce |
| Bütçe | $1,820,000[2] |
| Hasılat | $1.5 million (US)[3] |
Filmde Eva Marie Saint, Don Murray, Anthony Franciosa, Lloyd Nolan ve Henry Silva rol alır. Gazzo'nun oyunundan Michael V. Gazzo, Alfred Hayes ve Carl Foreman tarafından uyarlanmıştır. Foreman, filmin yayınlandığı tarihte kara listedeydi. Amerika Yazarlar Birliği, ölümünden 14 yıl sonra, 1998'de filmin jeneriğine adını ekledi. Film, Fred Zinnemann tarafından yönetildi ve Bernard Herrmann müziklerini yaptı. 20th Century Fox, orijinal filmin açılışındaki müziğin "çok korkunç" olduğu düşünüyordu, Herrmann’dan filmin başlangıcındaki müziği tekrar yapmasını istedi.[5]
Franciosa, Başrolde En İyi Erkek Oyuncu dalında Oscar'a aday gösterildi.
Kaynaklar değiştir
- ^ a b A Hatful of Rain 14 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at the Internet Broadway Database
- ^ Solomon, Aubrey. Twentieth Century Fox: A Corporate and Financial History (The Scarecrow Filmmakers Series). Lanham, Maryland: Scarecrow Press, 1989. 978-0-8108-4244-1. p250
- ^ "Top Grosses of 1957", Variety, 8 January 1958: 30
- ^ AJ Giannini (1982).
- ^ "Michael V. Gazzo, 71, Is Dead; Playwright of 'Hatful of Rain'". The New York Times. 24 Şubat 1995. 24 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.