Şulbus, Türk ve Altay mitolojisinde adı geçen bir yaratık, cadı. Şulbıs, Çulmus, Çulbus, Çulbıs ve Moğolcada Şulmus, Şulmas, Solmos, Sılmus, Sulmı, Şulma, Şulmo, olarak da söylenir. Ne yaşlanan, ne çoğalan, ne ölen yaşlı bir kadındır. Tüm gücü kızıl saçlarındadır.[1] Adları bazen Mangus ile birlikte anılır. Bazen de Mangus’un annesi olarak gösterilir.[2] Derin mağaralarda yaşarlar. Kılıktan kılığa bürünürler. Erkek olanlarına da rastlanabilir. Erkek ve kadın şulbuslar birbirlerini öldürürler.

Etimoloji değiştir

(Çol/Çul/Şul) kökünden türemiştir. Yarımlık, eksiklik ve hastalık bildirir. Eski Moğolca Şeytan anlamına gelen Şımnus/Şımnu/Şumnu sözcükleriyle de alakalı görünmektedir. Şul, Çul kökü Türkçedeki Çol kökü ile bağlantılıdır. Çolak kelimesi eksiklik ifade eder.

Kaynakça değiştir

  1. ^ Türk Söylence Sözlüğü, Deniz Karakurt, Türkiye, 2011 (OTRS: CC BY-SA 3.0) 27 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ Türk Mitolojisi Ansiklopedik Sözlük, Celal Beydili, Yurt Yayınevi (Sayfa - 531)

Dış bağlantılar değiştir