İmralı'nın Zaptı
İmralı'nın Zaptı ya da Kalolimnoz'un Zaptı, Bizans-Osmanlı savaşlarında evre.
| İmralı'nın Zaptı | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bizans-Osmanlı savaşları | |||||||||
| |||||||||
| Taraflar | |||||||||
 Osmanlı Beyliği |
 Doğu Roma İmparatorluğu | ||||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||||
|
Kara Ali Bey |
?? | ||||||||
| Güçler | |||||||||
| 10-15 karamürsel | 100-150 asker | ||||||||
İnönü Beyi Kara Ali Bey komutasındaki Osmanlı donanması 1324 yılında Doğu Roma İmparatorluğu'na bağlı İmralı adasını ele geçirdi.[1]
Harekât öncesi
değiştir1317'den beri Bursa Kuşatması'nı sürdüren Osman Gazi, Doğu Roma İmparatorluğu'nun Bursa'ya İstanbul'dan deniz yoluyla yapmakta olduğu yardımların önünü kesmek için kentin iki limanı Mudanya ve Gemlik'i 1321 yılında ele geçirdi.
Osmanlıların ilk Kaptan-ı deryası Kara Mürsel Bey bugün kendi adını taşıyan Karamürsel kasabasında Karesi Beyliğinden getirttiği işçilerle yaptırdığı teknelerle 1320'de Osmanlı donanmasının temelini atmıştı.[2]
Osman Gazi Bursa'ya yönelik denizden yardımları kesmek için bu defa Kalolimnoz adasının fethini hedef aldı.
Harekât
değiştirİnönü Beyi Kara Ali Bey (diğer adıyla Emir Ali Bey) karamürsel kayığı adı verilen süratli, uzun ve hafif teknelerle 1324 yılında Kalolimnoz adasına yöneldi. Burayı küçük Bizans garnizonundan alan Ali Bey böylece Osmanlılara Bizans gemilerini gözetleyen bir üs kazandırdı. Adanın ismi de Emir Ali Bey'e atıfla Emir Ali adası olarak adlandırıldı.[3]
Mudanya'nın ardından İmralı'nın da ele geçirilmesiyle Osmanlılar kuşatma altındaki Bursa çevresindeki ablukayı daha da sıkılaştırmış oldular ve bu önemli Doğu Roma kenti 1326'da Osmanlıların eline geçti.[4]
Kaynakça
değiştir- ^ "Türk Silahlı Kuvvetleri Tarihi - Deniz Kısmı (1299-1452)", ATASE Yayınları, İstanbul (1964), s.37
- ^ "Denizde Türkiye", Haydar Alpagut, İstanbul (1937), s.186
- ^ "1299–1520 Yılları Arası Osmanlı Denizciliği", Turgut Kılıç, Marmara Üniversitesi, s.5
- ^ "The Oxford Encyclopaedia of Medieval Warfare and Military Technology", Clifford Rogers, Oxford University Press (2010), s. 261