Ülgün Kuşatması
Ülgün Kuşatması, 1714-1718 Osmanlı-Venedik Savaşı'nda evre.
| Ülgün Kuşatması | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1714-1718 Osmanlı-Venedik Savaşı | |||||||||
 Ülgün Kuşatması (1718) | |||||||||
| |||||||||
| Taraflar | |||||||||
 Osmanlı İmparatorluğu |
 Venedik Cumhuriyeti | ||||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||||
|
Kurt Mehmed Paşa |
Andrea Pisani General Mocenigo Johann Matthias von der Schulenburg | ||||||||
| Güçler | |||||||||
|
2.000 asker garnizon 7-8.000 asker takviye |
11.000 asker 200 parçalık donanma 60 ilâ 100 top | ||||||||
| Kayıplar | |||||||||
| Hafif |
1.500 ölü 2-3.000 esir ve yaralı 60 ilâ 100 top | ||||||||
Pasarofça Antlaşması imzalandıktan (21 Temmuz 1718) sonra bir oldubitti yaratarak Ülgün'ü ele geçirmeye çalışan Venedik donanması ve ordusu 25 Temmuz-4 Ağustos arasındaki kuşatma boyunca kaleyi savunan garnizona takviye olarak gelen Osmanlı birliği tarafından 4 Ağustos 1718'de ağır bir yenilgiye uğratıldı.[1]
Kuşatma değiştir
Venedik Cumhuriyeti Pasarofça Antlaşması'nın imzalandığı 21 Temmuz 1718'den sonra bir oldubitti yaratarak Ülgün'ü ele geçirmeye çalıştı. Bu çerçevede Amiral Pisani komutasındaki (nakliye gemileriyle birlikte) yaklaşık 200 parçalık Venedik donanması 25 Temmu'da Ülgün limanının önüne geldi ve (Venedik hizmetindeki Avusturyalı komutan) Johann Matthias von der Schulenburg ile General Mocenigo komutasındaki 11.000 kişilik orduyu karaya çıkarttı.
Karadağ'ın Osmanlılara sürekli isyan halindeki lideri Danilo'nun da yardımıyla Venedik ordusu Osmanlıların yaklaşık 2.000 kişilik garnizonla savunduğu kaleyi kuşattı. Temmuz sonuna doğru Venedik Senatosundan savaşın sona erdiğine dair uyarı gelmesine rağmen Venedik ordusu kuşatmayı sürdürdü.
Buna mukabil, İşkodra Muhafızı Kurt Mehmed Paşa komutasındaki Osmanlı birliği Ülgün kalesinin yardımına koştu. Takviye birliği 3 Ağustos'ta kalenin önüne yaklaştığında komuta kademesi hava durumundan ertesi gün fırtına çıkacağını ve Venedik donanmasının limandan ayrılmak zorunda kalacağını, bu nedenle karada mahsur kalacak kuşatmacılara şafak vakti hücum etmenin doğru olacağını değerlendirdi.
4 Ağustos'ta çıkan fırtınada Venedik donanmasının 36 savaş gemisi ve tüm nakliye gemileri battı. Kurt Mehmed Paşa komutasındaki Türk birliğinin hücumuyla 1.500'e yakın Venedik askeri ölürken[2] ağır kayıplar veren Venedik ordusu gerisinde 100 top da bırakarak düzensiz bir şekilde çekildi.[3]
Kuşatma sonrası değiştir
Savaş hukukuna aykırı olan bu davranışın Pasarofça Antlaşması'nın taraflar arasında onay sürecinin devam ettiği bir dönemde (29 Temmuz-7 Ağustos) ifasının Venedik tarafınca Osmanlılara karşılık vermeye zorlama gayesi olduğu, bu sayede (Venediklilerin açısından Mora'nın kaybı nedeniyle dezavantajlı bir antlaşma olan) Pasarofça Antlaşması'nın yürürlüğe girmemesinin hedeflendiği de değerlendirildi. Osmanlılar da Venedik saldırısını püskürttükten sonra misilleme amaçlı Venedik topraklarına girmediler. Bunun yerine, Antlaşmanın'nın "tarafların barışa karar verdikleri andan itibaren, taraflardan birinin icra ettiği saldırgan davranışlardan doğan zararın tazmini" hükmünü âmir 23. maddesi uyarınca Venedik ordusunun Ülgün'e verdikleri zarardan dolayı tazminat aldılar.[4]
Kaynakça değiştir
- ^ "Encyclopedia Britannica-1911, "Dulcigno (Ülgün)" maddesi". 5 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2022.
- ^ "UL Info internet sitesi, "Ülgün'e Venedik Saldırısı" (Sırpça)". 5 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2022.
- ^ "Türk Silahlı Kuvvetleri Tarihi (1683-1793)", ATASE Yayınları, Ankara (1982), s.224
- ^ "The Peace of Passarowitz, 1718", Rhoads Murfy, haz. Charles W. Ingrao, Nikola Samardžić, Jovan Pesalj, Purdue University Press (2011), s.82