Diğer hayvan etlerine göre daha az değer verilmesine ve yalnızca oruç günlerinde sığır eti yerine alternatif olarak tüketilmesine rağmen deniz ürünleri kıyı illerinin geçiminde dayanak noktasıydı. Orta Çağ toplumlarına göre balina ve domuz balıkları da dâhildahil olmak üzere tam olarak karada yaşamayan her canlı bir "balık" idi. Pullu kuyruğu ve suda çok vakit geçirmesiyle tanınan kunduzlar[[kunduz]]lar ve nereye göç ettiklerinin bilinmemesinden dolayı kazlar da birer balık olarak kabul edilirdi. Bu hayvanların da, Hristiyan inancında diğer etlerin yenmediği oruç günlerinde tüketilmesi kabul edilirdigörürdü. <ref> [[Kutsal Roma İmparatorluğu|Kutsal Roma İmparatoru]] II. Frederick yaban kazlarını inceledi ve kuşlarınkine benzer herhangi bir özellik olduğuna ilişkin bir kanıt bulamadı. Yazmanı Rozmitalli Leo, [[1456]]'da balık günü yemeklerinde yaban kazının yenmesi ile ilgili düşüncelerini açıklayan oldukça şüpheci bir rapor yazdı; Henisch, pp. 48–49.</ref> [[Balıkçılık]] ve [[Atlas Okyanusu]] ile [[Baltık Denizi]]'nden çıkan [[ringa]] ve [[morina]] balıklarının ticareti oldukça önemliydi. Özellikle ringa balığının satımı [[Kuzey Avrupa]] ülkeleri için çok büyük bir ekonomik gelir kaynağı; ve Baltık Denizi çevresindeki ülkelerin ticaret loncalarının kurduğu [[Hansa Birliği]] içinde pazarlanan mallardan en yaygınıydı. Baltık Denizi'nden çıkan tütsülenmiş ringa balıkları [[İstanbul]] pazarlarında bile bulunabilirdi. Balıkların büyük bir bölümü genelde taze olarak tüketilmesine karşın, bir kısmı tuzlanarak, kurutularak ya da daha az yaygın bir yöntem olsa da tütsülenerek tüketilirdi. Morinalar ortadan ikiye yarılır, bir çubuğa bağlanır ve kurutulurdu, bu da belirli bir süre içinde tüketilmesi gerekmesine karşın yaygın olarak kullanılan bir yöntemdi. Kurutulmuş bu tür balık suya sokulmadan önce bir çekiç yardımıyla dövülürdü. [[Midye]], [[istiridye]] ve [[deniztarağı]] gibi yumuşakçalar denize kıyısı olan ya da bir akarsuyun geçtiği yerlerde sıklıkla yenen besinlerdi. Balık sezonunun canlı olduğu zamanlarda tatlı su kereviti ete alternatif olarak tüketilirdi. Orta Avrupa başta olmak üzere balıklar ve diğer deniz ürünleri ete göre çok daha pahalıydı ve tercih edilen bir yiyecekyiyecekler değildi. Tatlı sularda yaşayan [[turna balığı]], [[sazan]], [[çapak]], [[lüfer]], [[taşemen]] ve [[alabalık]] gibi türler en çok tercih edilenlerdi. <ref name="A_ch_1"/>
