Garanti Galeri: Revizyonlar arasındaki fark

==Sergiler, etkinlikler, atölyeler==

 

GG’deki sergiler, tasarımın tüm türlerini bileşenleriyle birlikte araştırmayı ve tartışma konuları olarak ortaya koymayı amaçlıyordu. ''Mimarlığı Tersten Giymek, Rural Studio: Mimarlıkta Sınıraşımı ve Muğlaklık'' sergisi [[Auburn Üniversitesi]] uygulamalı mimarlık atölyesi [http://www.cadc.auburn.edu/rural-studio Rural Studio] öğrencilerinin Hale County, Alabama’da yoksulluk sınırının çok altında yaşayan ‘müşteri’lerle deneyimlerini aktararak mimarlıkta toplumsal sorumluluk kavramını sorguladı. Aykut Köksal’ın küratörlüğünde gerçekleşen ''Sesmekân: Çağdaş Müzikte Mekânsal Çalışmalar'' sergisinde 1950 sonrası mekânsal müzik üretiminden seçilen örnekler; çizim, metin, icraların video kayıtları ve müzikler üzerine yapılmış video çalışmaları aracılığıyla sunuldu. Bu sergi kapsamında Türkiye’de ilk kez mekânsal müzik yapıtlarının seslendirildiği bir konser düzenlendi. GG, OBAAM ile işbirliği içinde yürüttüğü bir projede Cumhuriyet Dönemi Türkiyesi’nin en özgün ve muhalif duruşlarından birine sahip olan [[Turgut Cansever]]’in entelektüel ve mimari serüvenini iki sergi ve bir kitapla işledi. Uğur Tanyeli ve Atilla Yücel’in yönetiminde yürütülen çalışma Türkiye’de arşiv belgesi niteliğinde malzemeye dayanarak bir mimar üzerine hazırlanan ilk retrospektif sergiydi.

GG’nin tasarım alanında tartışmaya açtığı konuların çeşitliliği dijital dünyaya da uzanmaktaydı. ''Project MUTEN İstanbul'', dijital mimarlığın öncülerinden [http://www.kolmacllc.com KOL/MAC mimarlık ofisinin] Galataport bölgesi için önerdiği şehir tasarımını sergiliyordu. Ağ bilgisi ve stratejilere dayanan tasarım, bölge üzerinde süregelen tartışmalardaki çelişki ve kısırdöngüyü göz önünde bulunduran farklı ve üretken bir senaryoydu. ''Project MUTEN''’i takiben GG’de yer verilen deneysel çalışmaların sayısı arttı, içeriği çeşitlendi. Claudia Pasquero, [http://www.ecologicstudio.com/v2/index.php Marco Poletto] ve [http://www.tuspa.net Nilüfer Kozikoğlu]’nun yürüttüğü uzun soluklu Lifli Strüktürler projesinin bir aşaması olan ''Strüktürel Mantığı Araştırmak: Lifli Oda'' alışık olunan haliyle bir tasarım ürününü değil, tasarım araştırması sürecindeki bir evreyi sergiliyordu. Dokunmuş içi boş liflerden oluşan bire bir ölçekli prototip, bir ay sonra liflere beton dökülmesi ve betonun donması evrelerinden geçerek zaman içinde gelişti. [http://www.centrifuge.org/centrifuge/transLAB.html Marcos Novak]’ın küratörlüğünü ve tasarımı üstlendiği [http://www.centrifuge.org/centrifuge/TT_Istanbul.html Türbülanslı Topolojiler] sergisi ise biçimsel bir ilke ve küresel metropolün bir koşulu olarak [[türbülans]] kavramını ele alıyordu. Novak, akımların, bağlantıların, ilişkilerin, ağların ve tabakaların türbülanslı topolojilerini yüksek teknolojiyle üretilmiş narin heykeller ve ziyaretçilerin kendi vücutları ile meydana getirdiği fiziksel ses ve görüntülere dönüşen sanal bir ortam aracılığıyla inceliyordu. ''Türbülanslı Topolojiler'', İstanbul’daki serginin ardından 11. Venedik Mimarlık Bienali’yle eşzamanlı olarak Palazzetto Tito’da (Fondazione Bevilacqua La Masa, 2008) ve küratörlüğünü Aaron Betsky’nin üstlendiği ''Confines'' isimli retrospektif sergi kapsamında IVAM’da (Institut Valencià d'Art Modern, 2009) sergilendi.