I. Muâviye: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
50. satır:
Sunnilikte iktidar siyasi bir mesele ve Peygamberin dahi olsa bir soy meselesi olarak değil ümmetin kendi içinde istişare ile çözeceği bir konu olarak görülür ve genellikle "istişare ile seçilen devlet başkanına itaat" kültürü hakimdir. Şiilerde ise iktidar inanç meselesidir ve meşru siyasi lider aynı zamanda ruhani liderliği de elinde bulunduran Ali ve soyundan gelen imamlara (lider) aittir. [[Caferi]] şiası, toplam en sonu kıyamete kadar gizli kalan Mehdi de dahil 12 imamı kabul ettiğinden "12 imamcılık" (Caferi Şiası) olarak da bilinir. 12 imamın günahsız olduğuna, "vahiy alma" hariç peygambere benzediğine inanılır (mesela günahsızlık). Şiilik içinde [[İsmailîlik]] gibi mezhepler bir ölçüde farklı bir İmam listesini kabul ederler.)
Suikaste uğrayan Halife [[Osman bin Affan]]'ın öcünü almak, aynı aşiretten olduklarından Muaviye'ye düşmekteydi. Muaviye Osman'ın katillerinin kovuşturmasını yapmadığından onların işbirlikçisi olduğunu iddia ettiği [[Ali bin Ebu Talib]]'nin hilafetini reddetti. Bununla birlikte, öncülüğünü (peygamberin eşlerinden) [[
Ali [[Cemel Savaşı]]'nın ardından valisinin önderliğinde isyan eden [[Suriye]]'ye yöneldi. Fırat'a yönelen Ali [[657]] yılında Muaviye'nin güçleriyle çarpıştı. Muaviye, neredeyse mağlup olacağı [[Sıffin Savaşı]]'ndan ateşkes yaparak kurtulmayı başardı. Muaviye, Ali'nin safında çarpışanların dindarlığını istismar etmek için askerlerinin mızraklarına [[Kur'an]]'dan sayfalar astırdığı söylenir. Düşmanlarını görüşmeye ikna eden Muaviye, Ali'nin yandaşlarını bölerek hilafetinin geçerliliğine gölge düşürdü. Ali'nin eski yandaşları [[hariciler]]in isyanından doğan zayıflıktan yararlanan Muaviye [[Mısır]]'ı ele geçirmek üzere harekete geçti.
| |||