Pers mitolojisi: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Khutuck Bot (mesaj | katkılar) k Bot: Kozmetik değişiklikler |
|||
7. satır:
Pers mitolojisindeki karakterler güçlü bir biçimde ikiye ayrılmıştır: iyi olanlar ve kötü olanlar. Bu ikici iyi-kötü anlayışı Pers mitolojisindeki hikâye, figür ve çeşitli motiflere de yansır. Bu anlayışın kökeni [[Zerdüştlük]]'teki [[Ahura Mazda]]'nın (Avestaca, daha sonraları Farsça'da ''Hürmüz'') iki emanasyonu anlayışı üzerine kurulmuştur. ''[[Spenta Mainyu]]'' yapıcı enerjinin kaynağı, ''[[Angra Mainyu]]'' ise karanlık, yıkım ve ölümün kaynağıdır.
Pers mitolojisinde büyük sayılarda bulunan ''[[daeva]]'' (Avestaca, [[Farsça]]: ''div'') yani 'ilahi' veya 'parlak' isminde varlıklar da bulunmaktadır. Bunlara Zerdüşt Mazdaizmi'nden önceki zamanlarda tapılmaktaydı ve [[Vedik dinler]]deki gibi bu Zerdüşt öncesi Mazdaizm biçiminin bağlıları ''daeva''`nın kutsal varlıklar olduğuna inanmaktaydı. Fakat, Zerdüşt'ün dini reformlarından sonra terim [[cin]]lerle özdeşleştirilmiştir. Yine de Hazar Denizi'nin güneyinde yaşayan İranlılar ''daeva'' tapımını sürdürdüler ve Zerdüştlüğü kabul etmemekte direndiler ve böylece de ''daeva''`yı içinde barındıran bazı efsaneler bugüne kadar ulaşabilmiştir. Örnek olarak
Ayrıca, Zerdüşt şeytan epitomisi, ''[[Angra Mainyu]]'' veya [[Farsça]] ''[[Ehrimen]]'', daha sonraki dönemlerde İran edebiyatında Zerdüştçü/Mazdaist kimliğini kayberedek bir ''div'' olarak tasvir edilmiştir. İslam'ın bölgeyi fethinden sonraki dönemlerde ''Ehrimen'' noktalı vücuda ve iki boynuza sahip bir adam olarak tasvir edilmiştir. Zaman zaman İslam'daki [[şeytan]] kavramı ile de bütünleşmiştir.
|