Anofel: Revizyonlar arasındaki fark

* ''[[Anofel atroparvus]]''

* ''[[Anofel barberi]]''

* ''[[Anofel beklemishevi]]''

* ''[[Anofel coustani]]''

* ''[[Anofel crypticus]]''

* ''[[Anofel culicifacies]]''

* ''[[Anofel earlei]]''

* ''[[Anofel farauti]]''

* ''[[Anofel fluviatilis]]''

* ''[[Anofel forattinii]]''

* ''[[Anofel funestus]]''

* ''[[Anofel gambiae]]''

* ''[[Anofel grabhamii]]''

* ''[[Anofel hailarensis]]''

* ''[[Anofel halophylus]]''

* ''[[Anofel hyrcanus]]''

* ''[[Anofel introlatus]]''

* ''[[Anofel kosiensis]]''

* ''[[Anofel latens]]''

* ''[[Anofel maculipennis]]''

* ''[[Anofel minimus]]''

* ''[[Anofel moucheti]]''

* ''[[Anofel nili]]''

* ''[[Anofel ovengensis]]''

* ''[[Anofel pampanae]]''

* ''[[Anofel peytoni]]''

* ''[[Anofel punctipennis]]''

* ''[[Anofel quadrimaculatus]]''

* ''[[Anofel rennellensis]]''

* ''[[Anofel rivulorum]]''

* ''[[Anofel stephensi]]''

* ''[[Anofel triannulatus]]''

* [[yumurta]],

* [[larva]] (kurtçuk),

* [[pupa]],

* ve [[imago]](böcek).

Larvalar 8. karınsal bölümlerinde bulunan [[solunum deliği]] ile nefes alırlar, bundan dolayı da sıklıkla yüzeye çıkmak zorundadırlar. Larvalar zamanlarının çoğunu [[alg]]ler, [[bakteri]]ler ve yüzeydeki mikroorganizmalarla beslenerek geçirirler. Yalnızca rahatsız edildiklerinde yüzeyin altına dalarlar. Larvalar hem vücutlarıyla yaptıkları sarsıntılı hareketlerle, hem de ağızlarıyla oluşturdukları [[Deniz akıntısı|itici güçgüçle]]le yüzerler.

Bazı türler [[sıtma]]nın zayıf taşıyıcılarıdır çünkü [[parazit]]ler onlarla birlikteyken fazla gelişemezler. Laboratuar ortamında [[sıtma]] parazitlerinden kaynaklanan hastalıklara dayanıklı olmalarına göre soyların seçimleri yapılabilir. Bu dayanıklı soylar bir [[bağışıklık]] mekanizması içerirler ve sivrisineğin [[karın]] duvarına enjekte edildiklerinde parazitleri öldürürler. Bilim adamları bu [[genetik|genetik]] savunma mekanizması hakkında çalışmaktadırlar. Son günlerde umulmaktadır ki, sıtmaya karşı dayanıklı genetiği değiştirilmiş sivrisinekler vahşi olanlarıyla yer değiştirilip, sıtmanın yayılması sınırlandırılabilir veya yok edilebilir.

Bir önemli davranışsal faktör de hangi ''Anofel'' türlerinin insandan ([[antropofili]]) veya sığır gibi hayvanlardan ([[zoofilik|zoofili]]) beslenmeyi tercih etmeleridir. İnsandan beslenen ''Anofel'' çoğunlukla sıtma parasitlerinin bir insandan diğerine iletimini sağlarlar. Çoğu ''Anofel'' sivrisinekleri sırf insan veya hayvan ile beslenmezler. Fakat [[Afrika]]'daki birincil sıtma vektörleri olan ''A. gambiae'' ve ''A. funestus'' insancıldırlar ve bu iki tür dünyadaki en etkili sıtma taşıyıcılarıdır.

Doğada bir sivrisineğin yaşam döngüsünü tam olarak ölçmek mümkün değildir. Fakat birçok ''Anofel'' türü için dolaylı bir günlük hayatta kalma tahmini yapılmaktadır. [[Tanzanya]]'daki ''A. gambiae'''nin günlük yaşam tahmini 0.77 ile 0.84 aralığında değişmektedir, yani bu demektir ki bir günün sonunda 77% ile 84% 'ü hayatta kalacaklardır.<ref>(Charlwood et al., 1997, Survival And Infection Probabilities of Anthropophagic Anophelines From An Area of High Prevalence of Plasmodium falciparum in Humans, Bulletin of Entomological Research, 87, 445-453)</ref>

Çoğu ''Anofel'' [[sivrisinek]]leri [[alacakaranlık]]sal (akşam üstü veya şafakta aktif) veya [[noktürnal]] bir yaşam sürmektedirler (geceleri aktif). Bazı ''Anofel'' sivrisinekleri iç mekanlarda (endofajik) beslenirken, diğerleridış mekanları (ekzofajic) tercih edebiliyorlar. Biraz kan ile beslendikten sonra yine bazı sivrisinekler dinlenmek için iç mekanları (endofilik) seçerken, diğerleri dışarısını (ekzofilik) tercih ederler, bu farklılıklar yerel taşıyıcı tipine ve taşıyıcının kromozomsal dizilimine, özellikle de yerleşim tipi ve yerel iklim düzenine bağlı olarak değişmektedir. Noktürnal, endofajik ''Anofel'' sivrisinekleri tarafından ısırılmak, [[böcek öldürücü]] kullanımı veya evi sivrisineklerin içeri girişini engelleyecek biçimde düzenlemekle (pencere ağları) önemli derecede azaltılabilmektedir. Endofilik sivrisinekler evlerde kullanılan sinek kovucu spreylerle kolayca kontrol edilebilmektedir. Ekzofajik/ekzofilik taşıyıcılar ise ancak kaynak kurutma (beslenme alanlarının yok edilmesi) yolu ile kontrol edilebilirler.

[[Böcek öldürücü]]-kaynaklı kontrol yöntemleri (iç mekan spreyleri) ısırmalara karşı sivrisinekleri öldürmede birincil yoldur. Fakat, birçok [[nesil]]e aynı böcek öldürücüyle müdahele etmeyi sürdürmekle, sivrisinekler, tıpkı diğer [[böcek]]ler gibi direnç mekanizmalarını geliştirerek ilaçlara karşı hayatta kalmayı başabilirler. Sivrisinekler her yıl birçok soy ürettiklerinden dolayı, yüksek seviyeli bir direnci çok çabuk sağlayabilirler. Böcek ilaçları bulunduktan yaknızca birkaç yıl sonra sivrisineklerin bu ilaçlara karşı bağışıklık kazandıkları belgelenmiştir. Bir veya daha fazla ilaca karşı bağışıklı saptanan 125'in üzerinde sivrisinek [[tür]]ü vardır. İlaçlara karşı direncin gelişmesi Global Sıtmayı Yok Etme Programı önğndeki en önemli engellerdendir. ilaçların bilinçli kullanımı direncin gelişimi ve yayılmasını sınırlandırabilmektedir. Fakat mevcut kullanım kültürü ve alışkanlıkları çoğunlukla sivrisinek popülasyonları içinde bu direncin artışını sağlamaktadır. Oysa ki sivrisinekler arasında bu direncin artışını belirlemek mümkündür ve bu potansiyel probleme karşı kontrol programları gözlemler doğrultusunda yöneltilerek tavsiyede bulunulmalıdır.

* [[Tropikal hastalıklar]]

* [[O'nyong'nyong virüsü]]