Jung, henüz öğrenci olduğu yıllarda (meslek seçiminde kararsız olduğu dönem) mahalledeki çocukların daveti üzerine bir ruh çağırma seansına katılır. Burada on beş yaşında bir kızın transa geçtikten sonra ana dili İsviçre Almanca'sı olmasına rağmen, normal [[Almanca]] konuşmaya başladığını görür. Genel olarak utangaç ve çekingen olan bu kız, olgun bir havaya girmiştir. Jung, kızı gayet iyi tanıdığı halde bu özelliğini daha önce farketmediği için çok şaşırmıştır. Jung tüm bu olanların altındaki nedeni öğrenmek istiyerek katıldığı seanslarda her transdan sonra sistematik olarak notlar tutmaya başlar. Transdan sonraki geçişin nedenlerini araştırırken geniş bir [[spiritüalizm]] araştırmasına girişir. Jung haricinde kimse bu olayın içyüzüyle ilgilenmez. Jung, tüm bu olanlara kulakasarak, [[epilepsi]], [[histeri]] ve [[nevrasteni]]den oluşan "psikopatik aşağılık duygusu" ile ilgili araştırmalara devam eder. Araştırmalardan sonra, bitirme tezinin dayanağını oluşturur. Bu tez, 1902 yılında "Sözde Gizemli Fenomenlerin Psikolojisi ve Patolojisi Üstüne" ismiyle yer alır. Böylece Jung psikolojiye giriş yaparak ileride kuracağı Analitik Psikolojinin temellerini atmış olur. <ref> Jung Aslında Ne Dedi, E. A. Bennet, S. 27, 28</ref>
Jung, [[Basel]]'de tıp öğrencilerine yönelik bir psikaytri ders kitabının yazarı olan ''Richard von Krafft-Ebing'''i okuduktan sonra "ifade bozuklukları" ifadesine ilgi duymuştu. Bu kitabı okuduktan sonra ''"Birden sezgisel bir anlayış hazıl oldu bana. O zamanlar buna net bir isim koymam mümkün değildi, ama daha sonra önemli bir noktaya parmak bastığımı fark ettim. Ve anında psikiyatrist olmaya karar verdim... O an, tıp psikoloğu olmamı sağlayacak kariyerimin gerçek başlangıcı oldu."'' <ref> BBC yayınları 1955 C. G. J.'dan alıntı, s 147. </ref> sözleriyle kafasında psikolojiye olan ilgisini karara bağlamış oldu.
