Kâğıthane Deresi: Revizyonlar arasındaki fark

'''Kâğıthane Deresi''', [[İstanbul]]'da yer alan küçük bir akarsudur.<ref name="Atlas 2">{{cite web|başlık=İstanbul'un dereleri |url=http://www.kesfetmekicinbak.com/doga/08931/|erişimtarihi=3 Temmuz 2010}} ([http://www.webcitation.org/5qwkmCfOe WebCite®])</ref> [[Terkos Gölü]]'nün doğusunda bir kaynaktan doğar. [[Eyüp, İstanbul|Eyüp]], [[Şişli, İstanbul|Şişli]] ilçelerinden geçerek [[Kâğıthane, İstanbul|Kâğıthane]]'de [[Haliç]]'e dökülür.<ref name="Atlas 2"/> Bizans döneminde ''Barbisos'' adıyla bilinen derenin, Osmanlı döneminde çevresinde bulunan kâğıt fabrikası nedeniye Kâğıthane Deresi olarak anılmaya başlandığı rivayet edilir.

Günümüzde, çevresinde yoğun yerleşim bulunan derenin kenarları geçmişte geniş çayırlarla kaplıydı. Bu çayırlarda saraylılara ait atlar otlatılırdı. Dere, İstanbul halkı için başlıca mesire yerlerinden biriydi. İçinde kayık gezintileri yapılırdı. Osmanlılı gezgin [[Evliya Çelebi]], [[Seyahatname]] adlı eserinde İstanbul'u anlattığı bölümde tüm bu özellikleriyle Kâğıthane Deresi'nden söz etmektedir.<ref name="Atlas 2"/>

Osmanlı tarihinde [[Lâle Devri]] olarak anılan dönemde. [[Yirmisekiz Mehmet Çelebi]], Avrupa gezileri sırasında gördüğü konakların benzerlerini burada inşa ettirmiştir. Bu tarihten sonra derenin kenarlarında yer alan çayırlar İstanbul'un ileri gelenlerinin yazlık konutlarının olduğu bir yer durumuna geldi. Ancak Kâğıthane Deresi kıyısındaki tüm kasır ve köşkler 1730 [[Patrona Halil Ayaklanması]] sırasında tahrip edildi.<ref name="Atlas 2"/> Daha sonra eski görkemini yeniden yakalayamayan Kâğıthane ve çevresi, 1950'li yıllardan sonra İstanbul'a yapılan yoğun iç göçle karşı karşıya kaldı. Dere yatağında yoğunlaşan gecekondu türü yerleşmeler plansızca büyüyerek günümüzdeki semtlere evrildi.