Ignác Kúnos: Revizyonlar arasındaki fark

İlk ve orta öğrenimini Debrecen'de yaptı. Üniversiteyi Budapeşte'de bitirdi. ÖnceÖğrencilik yıllarında Macar halk diline ve kültürüne ilgi gösterdi; [[Hungaristik]] alanında çalışmalar yaptı. Daha sonra [[Türkçe]] öğrendi ve [[Ármin Vámbéry]], J. Budenz ve [[Bernát Munkácsi]] gibi ünlü Türkologların derslerini izledi. 1885'te bir süre [[Bulgaristan'daki Türkler]] arasında yaşadıktan (1885) sonra [[Anadolu]]'da uzunbeş yıl süren bir araştırma gezisine çıktı. Bu sırada [[Macar Bilimler Akademisi]]'ne gönderdiği veriler, bilim çevrelerinde ilgiyle karşılandı.

1890'da Macaristan'a döndü. Gezi boyunca derlediği [[türkü]]leri, halk masalları ve öykülerini, ayrıca [[Karagöz]], [[ortaoyunu]], [[Nasreddin Hoca]] ve bazı geleneklere ilişkin notlarını yayımlayarak kısa sürede Türk halkbilimi alanındaki en ünlü adlardan biri oldu. Rumeli ve Anadolu Türkleri arasındaki farklılıkları da yansıtarak tanıttığı [[Türk Dili ve Edebiyatı|Türk dili ve edebiyatı]] ürünlerinden bir bölümü, [[Vasili Radlof]]'un 10 ciltlik ''Proben der Volkslitteratur der türkischen Stämme'' (1866-1907; Türk Kavimlerinin Halk Edebiyatından Örnekler) adlı yapıtının 8. cildi (1899) içinde yayımlandı.

Kúnos 1899'da Budapeşte Doğu Ticaret Akademisi müdürlüğüne getirildi. Türk lehçeleri üzerine 1900'den sonra [[Leiden]] ve [[Leipzig]]'de [[Almanca]] yayımlanan yapıtlarıyla ünü daha da yaygınlaştı. 1925-26'da Türk hükümetinin çağrılısı olarak [[Ankara]] ve [[İstanbul]]'a gitti ve konferanslar verdi. Bernát Munkácsi ile birlikte, dönemin önde gelen Türkoloji yayınlarından ''Keleti Szemle'' dergisini yönetti. Macar Bilimler Akademisi, Uluslararası Orta ve Doğu Asya Derneği, [[Paris]]'teki Asya Derneği gibi kuruluşların da üyesiydi.

* ''Kisázsiai török nyelvjárások I.: Brussza és Ájdin'' (1892; Küçük Asya Türk AğıslarıAğızları I: Bursa ve Aydın)