Monarchia: Revizyonlar arasındaki fark

Risale, üç kitaptan oluşur, ama en önemli olanı üçüncü kitaptır; Dante burada çok açık olarak papa ile imparator arasındaki ilişkiler konusunu ele alır. Öncelikle, Dante Roma Kilisesi'nin geliştirdiği [[teokratik]] veiktidar kavrayışını eleştirir: 1302 tarihli papa bildirisi ''[[Unam sanctam]]'''un teyitbu ettiğianlayışı iktidar kavrayışını eleştirironaylıyordu. Teokratik kavrayış, bütün iktidarı papaya veriyor; onun otoritesini imparatorunkinden üstün kılıyordu: Aynı zamanda bu, papanın, normal olarak laik yetki alanıalanına kapsamındakigiren meselelere meşru olarak müdahale edebileceği anlamına geliyordu.

Dante bu teokratik kavrayışa karşı, bir başka güçlü Kutsal Roma İmparatoru’na olan gereksinmeyi dile geçirmişgetirmiş ve insanoğlunun temel olarak iki hedefe yönelmesi gerektiğini dile getirmiştirbelirtmiştir: Yeryüzü yaşamındaki mutluluk ile ebedi yaşama özgü mutluluk. Dante, insanların ebedi yaşamına ilişkin olguları yönetme yükümlülüğünün papaya; insanların yeryüzündeki mutluluğunu sağlama görevinin ise imparatora düştüğünü öne sürer. Dante, buradan yola çıkarak, imparatorun yönetimindeki dünya alanının, papanın yönetimindeki ruhsal/manevi alandan bağımsız olduğunu dile getirir: Papanın otoritesi, imparatorun otoritesini etkilememelidir.