II. Mehmed: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
31. satır:
[[II. Murat]] 1443 yazında [[Karamanoğulları Beyliği|Karaman beyi]] İbrahim'i [[Anadolu]]'da yenilgiye uğrattıktan sonra Ekim ayında [[Edirne]]'ye döndüğünde [[Hunyadi Yanoş]], [[Macaristan Krallığı|Macar Kralı]] Ladislas ve [[Sırp Despotluğu|Sırp Despotu]] Yorgo Brankoviç önderliğinde bir Hristiyan ordusunun [[Tuna]]'nın güneyindeki Osmanlı topraklarını istila etmeye başladığı haberini aldı. Aynı dönemde Amasya'dan Şehzade Ali'nin öldüğü haberi geldi.<ref name="inalcik1s56">İnalcık, Halil (1995) ''Fatih Devri Üzerinde Tetkikler ve Vesikalar I'' s.56-57</ref><ref name="babinger40">Babinger, Franz ''a.g.e'' s.40-41</ref> Ağabeyinin ölümüyle Mehmed tahtın yeni vârisi olmuştu. Murat Hıristiyan ordusunun 25 Aralık'ta İzladi'de durdurulmasının ardından başlayan müzakereler sırasında Mehmed'i Manisa'dan Edirne'ye getirtti. 12 Haziran 1444'te Edirne'de Macarlarla [[Edirne-Segedin Antlaşması|antlaşma]] yaptıktan bir ay sonra oğlu Mehmed'i Edirne'de [[Sadrazam]] [[Çandarlı (2.) Halil Paşa|Çandarlı Halil Paşa]] denetiminde "kaymakam" olarak bırakarak [[Hamitoğulları|Hamidili topraklarını]] işgal eden Karamanlıların üzerine yürümek üzere Anadolu'ya geçti ve Karamanlılar'la [[Yenişehir, Bursa|Yenişehir]]'de bir anlaşma yaptı.<ref name="inalcık1s35">İnalcık, Halil (1995) ''a.g.e.'' s.35-38</ref><ref name="inalcık2s35">İnalcık, Halil (2008), ''Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ (1300-1600)'' s.27</ref> Yenişehir'den ayrıldıkran sonra Ağustos ayında [[Karacabey, Bursa|Mihaliç]]'te yeniçeri ağası Hızır Ağa ve diğer beylere tahttan oğlundan yana resmen çekildiğini duyurdu ve ordusu Edirne'ye dönerken kendisi [[Bursa]]'da kaldı.<ref name="inalcık1s61">İnalcik, Halil (1995) ''a.g.e.'' s.61-67</ref><ref>''Gazavâtnâme'' s.36</ref><ref>Tarihçi [[Franz Babinger|Babinger]] bu dönemde Mehmed'in yalnızca [[Rumeli Eyaleti|Rumeli]]'nin saltanat naibi olduğunu ve ancak [[Varna Savaşı]]'nın ardından 1444 sonlarında ya da 1445 başında tahta çıktığını yazar. Babinger, Franz, ''a.g.e.'' s.47, 55</ref>
II. Murat'ın 1444 yazında doğuda ve batıda barışı sağladığını düşünerek tahttan çekilmesi Edirne'de bir otorite boşluğu yaratarak devleti buhrana sürükledi. Dış siyasette ihtiyatlı davranmayı tercih eden Sadrazam Çandarlı Halil Paşa ile Mehmed'in etrafında toplanmış olan [[Şahabeddin Paşa|Şahabeddin]], [[Zağanos Paşa|Zağanos]], [[Turahan Bey|Turahan]] paşalar arasında rekabet baş gösterdi.<ref name="inalcık2s35"/> Bu rekabet 1444-1453 yılları arasında [[Osmanlı Devleti]]'nde yaşanan başlıca politik gelişmelerin belirleyici etmenlerinden biri olmuştur.<ref name="Fatih Sultan Mehmed (1432-1481) ve Zamanı">İnalcık, Halil (1960)Fatih Sultan Mehmed (1432-1481) ve Zamanı</ref> Ağustos başında Kral Ladislas'ın Osmanlılarla yapılan barışı geçersiz sayarak yeni bir Haçlı Seferine çıkacağını ilan etmesi başkent Edirne'de paniğe yol açtı ve halk şehri terk etmeye başladı. [[Konstantinopolis]]'te Rumların himayesinde olan ve Osmanlı tahtında hak iddia eden Orhan Çelebi de bu dönemde [[Çatalca]] yakinlarinda İnceğiz'e ve [[Dobruca]]'ya geçerek bir isyan girişiminde bulundu. Bu girişim Şahabeddin Paşa tarafından önlendi ve Orhan Çelebi Konstantinopolis'e kaçtı.<ref name="inalcık2s35"/> Aynı dönemde başkentte kendini [[Hurufilik]] taraftarlarının elçisi olarak tanıtan bir İranlı halktan epey yandaş toplamıştı. Mehmed de İranlının öğretisine ilgi duymuş ve koruması altına almıştı. Ancak Müfti Fahreddin ve Sadrazam Halil Paşa'nın bu duruma tepki göstermesi üzerine Mehmed çok geçmeden desteğini çekmek zorunda kalmış ve sonunda başkentte bir Hurufi katliamı yaşanmıştı. Bu sırada şehirde çıkan yangında [[bedesten]] ile birlikte 7.000 ev kül olmuştu.<ref name="babinger50">Babinger, Franz ''a.g.e.'' s.50-51</ref><ref>Gökbilgin ''a.g.e.'' s.133</ref>
Eylül ayı sonlarında Kral Ladislas önderliğindeki Hıristiyan ordusu [[Tuna]]'yı aşarak Edirne'ye doğru yürürken bir [[Venedik Cumhuriyeti|Venedik]] filosu da [[Çanakkale Boğazı]]'nı kapattı. Sadrazam Halil Paşa'nın çağrısıyla II. Murat [[Anadolu Hisarı]]'nın bulunduğu noktadan Rumeli'ye geçerek Edirne'ye geldi ve 10 Kasım 1444'te hıristiyan ordusunu [[Varna Savaşı|Varna'da ağır bir yenilgiye uğrattı]].<ref name="inalcık2s.28">İnalcık, Halil (2008), ''a.g.e.'' s.28</ref> Varna Savaşı sırasında ve sonrasında Mehmed tahttan çekilmemişse de fiilen padişah II. Murat'tı. Zağanos ve Şahabeddin paşalar genç padişahın otoritesini güçlendirmek için Mehmed'i Varna Savaşı'na götürmek istemişler ama Sadrazam Halil Paşa buna mani olmuş ve onlara karşı II. Murat'a gerçek padişah muamelesi yapmıştı. Ancak II. Murat savaştan sonra oğlunun konumunu Konstantinopolis'teki Orhan Çelebi'ye karşı zayıflatmamak için fiilî durumu hakiki bir cülus haline getirmeden Manisa'ya çekildi.<ref name="inalcik1s76>İnalcık, Halil (1995) ''a.g.e.'' s.76-80</ref>
Murat 1446'nın [[Mayıs]] ayında Sadrazam Halil Paşa'nın çağrısıyla bir kere daha Edirne'ye tahtına döndü. Bunun sebebi Mehmed'in [[Konstantinopolis]]'e saldırma planları yapıyor olmasıydı. Halil Paşa kendi gücünü zayıflatacağı düşüncesiyle bu saldırıya karşı gelirken Mehmed'in yandaşı olan Zağanos ve Şahabeddin bu planı destekliyordu. Sonunda Halil Paşa bir yeniçeri isyanı düzenleyerek Mehmed ve yandaşlarını iktidardan uzaklaştırdı.<ref name="inalcık2p28">İnalcık, Halil (2008) ''a.g.e.'' s.28 </ref> Murat'ın yeniden tahta geçmesi üzerine Mehmed Manisa'ya çekildi, Zağanos Paşa da [[Balıkesir]]'e sürgüne gönderildi.<ref name="babinger59">Babinger, Franz ''a.g.e.'' s.59</ref>
o bir gerizekalıydı
==Manisa dönemi (1446-1451)==
| |||