|
'''Ahmetçe''', [[Çanakkale]] ilinin [[Ayvacık, Çanakkale|Ayvacık]] ilçesine bağlı bir [[köy]]dür.
===TARİHÇE KONUMTarihi===
Köyün adının nereden geldiği ve geçmişi hakkında bilgi yoktur.
Ahmetçe köyünün 400-500 yıl önce Horasan'dan bölgeye gelen ve şu an köyün bulunduğu yeri beğenerek bu bölgeye yerleşen Ahmet isimli bir çoban tarafından kurulduğu sanılır. Köy konum itibarı ile Kazdağı'nın batı yöndeki uzantısında alçak yükseltili tepelik bir topografyada 400 - 430 m yükseltide yer alır. Çanakkaleye 75 km bağlı olduğu Ayvacık ilçesine 13 km uzaklıkta olup denize olan mesafesi 5 km'dir. Ahmetçe, güncel olarak merkeziyle birlikte Çaltepe ve İskele yalı olmak üzere iki mahallesi bulunan, 600 haneli ve yaklaşık 800 kişinin yaşadığı bir yerleşim yeridir
===DOĞAL ÖZELLİKLERİKültür===
Köyün [[gelenek]], görenek ve [[yemek]]leri hakkında bilgi yoktur.
Köy jeolojik oluşumu bakımından volkanik kütle üzerinde yer alır. Kireçtaşı ve kumtaşı, yaygın kayaç formasyonlarıdır. Köy çevresinde miyosen yaşlı volkanik kayaçlar ile ilişkili bentonit yatakları mevcuttur. Ayrıca önceki yıllarda (1979) işletilip sonra kapatılan zengin Uranyum yatakları da söz konusudur.
===Coğrafya===
Ahmetçe köyü ve özellikle güney kesimi kuzey Ege'nin tektonik açıdan aktif alanlardan biridir. Kuzey Anadolu Fayı'nın batıdaki güney kolu (Edremit Fayı), köyün sahil kesiminden geçer. Bu alanda tarihsel süreçte çok sayıda deprem olmuştur. Bunların arasında merkezi Ahmetçe iskelesin bulunduğu delta - Küçükkuyu açıkları olan 6 Ekim 1944 (02:34:48.7, MS= 6.8) tarihli deprem, 200 km çaplı bir alanda hissedilmiş ve 300 kişinin hayatını kaybetmesine, 5500 yapının ciddi hasar görmesine neden olmuştur.
Çanakkale iline 83 km, Ayvacık ilçesine 13 km uzaklıktadır.
===İklim===
Köy ve çevresi doğal ve kültürel bitki örtüsü bakımından zengindir. Kültürel bitki dokusu zeytinliklerden oluşur. Doğal bitki örtüsü Kızılçam ve meşe ormanları ile birlikte maki vejetasyonu türlerinden oluşur. Zeytinlikler 400 m yükseltiye kadar çıkar ve daha üst rakımlarda yerini Kızılçam ormanlarına bırakır.
Köyün iklimi, [[Türkiye'de Marmara İklimi|Marmara iklimi]] etki alanı içerisindedir.
===Nüfus===
Yazların sıcak ve kurak, kışların ılık ve yağışlı geçtiği tipik "Akdeniz İklimi" hakimdir. Akdeniz ikliminin "Sıcak Akdeniz (thermo- mediterraneen) ile Ilık Akdeniz (meso-mediterraneen)" varyantlarının geçiş kuşağında yer alır. Yıllık ortalama yağış
{| class="wikitable" width=200
700 - 800 mm civarındadır. Karlı günler sayısı yılda 2- 3'ü geçmez. Hakim rüzgar yönleri lodos ve poyrazdır. Lodos genellikle yağış, poyraz soğuk hava ile özdeştir.
! colspan=2 |Yıllara göre köy nüfus verileri
|-
| align="center" | [[2007]]
| align="right" |
|-
| align="center" | [[2000]]
| align="right" | 750
|-
| align="center" | [[1997]]
| align="right" | 712
|}
===Ekonomi===
===ETNİK, KÜLTÜREL VE SOSYOLOJİK YAPI===
Köyün ekonomisi [[tarım]] ve [[hayvancılık|hayvancılığa]] dayalıdır.
Geçmişte Türkler ile Rumlar uzun süre birlikte yaşamışlar ve kalan 15 - 20 hanelik Rum asıllı köylüler 1922 yılında Kurtuluş Savaşı sonrasında köyden ayrılmışlardır. Terkeden Rumların bir kısmının Midilli adasına geçtikleri, Midilli adasındaki Türklerin bir kısmının da köye yerleştikleri iyi bilinir. Kesin bilinmemekle birlikte köy halkının etnik ve sosyolojik kökeninin, batı Anadolu'da çok uzun süreden beri yerleşik hayat sürdüren Türkleri tanımlamak için kullanılan "manav" sınıfına dayandığı ileri sürülür. Köy ve çevresinde geçmişi 100'lerce yıl öncesine dayanan zeytin kültürünün hakim olması, eski yerleşimi ve yerlileri ifade eden bu yaklaşımı desteklemektedir. Yörede yaşayan çevre köylerde ikamet eden "türkmen" ve "yörük"lere köyde rastlanmaz.
===Muhtarlık===
Ahmetçe doğal zenginlik ve güzellikleri, uçsuz bucaksız zeytinlikleriyle Cumhuriyet dönemi sonrasında cazibe merkezi haline gelmiş Edremit körfezinin en büyük köyü olmuştur. Ülke genelinde 1970 - 80 li yıllarda başlayan endüstri toplumuna geçiş sürecindeki köyden kente göçler Ahmetçe köyünü de etkilemiş ve söz konusu ekonomik ve sosyal önemi git gide azalmıştır. Günümüzde köy merkezi daha ziyade orta yaşlı ve yaşlı kesimin, yalı olarak tanımlanan sahil mahallesi de, yaz döneminde gerek yerli halkın gerekse yöre dışından gelen ziyaretçilerin yoğunlaştığı bir yerdir. Yerli turizme dönük konaklama ve diğer hizmetler kamping düzeninde karşılanır.
Yerleşim yerinin [[köy tüzel kişiliği]] alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için [[Köy muhtarlığı|köy muhtarlık]] seçimleri de yapılmaktadır.
Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:
Okuma yazma oranı % 100 olup, yüksek öğrenimin önemsendiği ve oldukça yaygın olduğu bir köydür. Geçmişten günümüze çok sayıda bilim adamı ve bürokrat ile teknik, sağlık ve sosyal bilimler eğitimi almış uzmanlar yetişmiştir.
:[[2004]] -
:[[1999]] -
:[[1994]] -
:[[1989]] -
:[[1984]] -
===ALTYAPIAltyapı YERLEŞİMbilgileri===
Köyde, [[ilköğretim]] okulu yoktur fakat taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün hem [[içme suyu şebekesi]] hem [[kanalizasyon]] şebekesi vardır. [[Ptt]] şubesi yoktur ancak ptt acentesi vardır. [[Sağlık ocağı]] ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol [[asfalt]] olup köyde [[elektrik]] ve sabit [[telefon]] vardır.
Yol, su, elektrik, haberleşme vb. alt yapısı mevcuttur. Yerleşimde geleneksel eski Ege kültürü mimarisi hakimdir. Evler ve yerleşimi, işlenmiş taştan yapılmış, kapalı avlu sistemli, çoğunlukla 2 katlı ve bitişik nizamlı adalar şeklindedir.
==Dış bağlantılar==
===MUTFAK VE BESLENME===
*[http://www.yerelnet.org.tr/ Yerelnet]
Mutfak ve beslenme kültüründe zeytinyağı belirleyici rol oynar. Bitkisel beslenme esas olup, yemek kültüründe bilinen sebze türleri yanında doğal olarak yetişen otlardan yararlanma çok eski ve yaygındır. Keşkek, lokma erişte (yufka) mantı (bulgur içli) yöresel yemekler olarak ilk akla gelenlerdir.
{{köy-taslak}}
===GEÇİM KAYNAKLARI===
{{[[Kategori:Ayvacık (Çanakkale) belde ve köyleri }}]]▼Başlıca geçim kaynağı zeytinciliktir. Zeytinciliğin yanında hayvancılık, bağcılık, arıcılık, ayrıca antep fıstığı ve narenciye yetiştiriciliği ile odun kömürü üretimi köyün diğer geçim kaynaklarıdır.
Köy merkezinde son yıllarda özel organik zeytinyağı üretimi gerçekleştiren ve ürünlerini Avrupa ülkelerine ihraç eden bir tesis kurulmuş ve faaliyete geçmiştir.
Köy denize hakim konumu, temiz havası, doğal ve ekolojik beslenme olanaklarının zenginliği, özgün ve geleneksel yerleşimi ve mimarisi nedeniyle gerek TC, gerekse yabancı uyruklu insanlar tarafından kalıcı ve mevsimsel yerleşim için git gide artan bir ilgi görmektedir.
▲{{Ayvacık (Çanakkale) belde ve köyleri}}
http://www.ahmetce.com
| 