Naib Muhammed Emin: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
11. satır:
==Muhammed Emin Çerkesya'da==
* Bu yeni durum üzerine İmam Şamil, Ruslarla bir tür ateşkes durumu içinde olan ve kendileriyle doğrudan bir temas olanağı bulunmayan Çerkesya'da yaşayan Müslüman toplulukları örgütlemesi ve yeniden savaşa katması için 30 yaşındaki genç ve enerjik naiplerinden Muhammed Emin'i, temsilcisi olarak Adıgelerin arasına gönderdi. Muhammed Emin, Çerkeslerce verilen adıyla "Mıhamet Emin" ya da kısaca "Naib", yanında din adamları, kadılar ve muhafızlar olduğu halde, 1848 yılında Çerkesya'ya geldi; Adıge toplulukları, özellikle Abadzehler tarafından dostça karşılandı. 1849 yılı ilkbaharında Mahoş, Yegerukay ve K'emguylar Naib'e bağlılıklarını bildirdiler; Ubın Irmağı boyundaki Şapsığlar da destek sözü verdiler<ref>Kim
* İmam Şamil, yönetimine aldığı yerlerde köleliği ve derebeyliğini kaldırıp eşitlikçi bir şeriat düzeni (İslami bir devlet yönetimi) kuruyordu. Bu nedenle Naib, yoksul köylüler, özellikle köleler arasında bir özgürlük umudu yaratmıştı. Ama Naib, Şamil'in adaleti ve eşitliği esas alan politikasından saptı, derebeylerinin de desteğini elde etmek için, birkaç eşten oluşan haremine bir K'emguy derebeyinin kızını da aldı. Bu beklenmedik politik sapma, yoksul köylüler ve köleler arasında güvensizliğe ve tepkiye yol açtı.
* Naib, 100 aileden oluşan ve muhtarlar tarafından yönetilen bucaklar kurdu. Muhtarın görevi yukarıdan verilen buyrukları yerine getirmek ve istenen sayıda silahlı savaşçıyı Naib'in emrine vermek idi. Birkaç bucak, bir ilçe oluşturuyordu. İlçenin başında bir müftü ile bir kadı görev alıyordu. Bunların üstünde ise, kendisi ile, en yakınlarının yer aldığı bir üst meclis bulunuyordu. Bu mecliste Abadzeh muhtarı Cendere Hacı Hasan, Muhtar Beresbıy, Abdullah İsmail Efendi, Hacı Zade Muhammed Efendi, Kunıko Hanıko ve İbrahim Hanoğlu bulunuyordu.
* Örgütleyici çabaları nedeniyle, Naib'e İstanbul'dan bir takdirname ile iki nişan takılı, elmas ve mücevher işlemeli bir kaftan gönderilmişti<ref>Age,
* Naib, kısa sürede, Rus sığınmacı ve esirlerden devşirme bir özel ordu kurmayı, Base Ovasından sığınanların ve Abadzehlerin desteğini almayı başardı. Ardından bu küçük özel ordusunu bir baskı aracı olarak kullanmaya başladı, ayrıca Abadzehlerden "Murtazıklar" adını verdiği üniformalı birlikler de oluşturdu. İmam Şamil'in daha etkin mücadele istekleri sonucu, Adıgelerin savunmada kalma genel stratejisini bozup, 1849 yılı boyunca Rus mevzilerine 101 adet saldırı yöneltti. Ruslar da, karşılık olarak,ayırımsız bütün Adıgelere yönelen daha sert misillemelerde bulundular. Ayrıca Ruslar, Adıgelerin "vahşi", "eşkıya" ve iflah olmaz "haydutlar" oldukları biçiminde bir dezenformasyon, maksatlı bilgilendirme fırsatı da yakaladılar<ref>Jineps
* Naib'in, terörü de kullanan şer'i uygulamaları (bu arada demokratik yaşama alışmış Abadzehlere ve devşirmelere bile, zorla, günde beş vakit namaz kıldırması) yanında, bazı sanayileşme çalışmalarını da başlattığı bilinmektedir.
Naib, kurdurduğu şeriat mahkemeleri ile, hırsızların elini kesme, muhalifleri kuyularda hapsetme ve idam gibi sert cezalar uygulatmaya, geleneksel mahkemeleri kaldırmaya başladı. Bu durumlar karşısında, böylesine davranışlara alışık olmayan topluluklar, yani Abadzehler dışındaki Adıge toplulukları, özellikle Şapsığlar şeriat mahkemelerini ateşe verip yaktılar ve murtazıkları bölgelerinden kovdular<ref>AnaBritannica,
* Muhammed Emin'in etkinliği uzun sürmedi, sonunda Unbi (Umpa) Dağlarında Ruslara yenilip eski gücünü ve saygınlığını yitirdi. 16 Temmuz 1851'de Kuban bölgesi Şapsığları Muhammed Emin'in Anthir (Антхыр)'deki istihkamını ve şeriat mahkemesi binalarını yıktılar. Burada Ruslarla yeniden ticaretin başlatılması ve Naib yanlısı olan bütün din adamları zümresine yönetimden el çektirilmesi kararları alındı. Ayrıca Karadeniz kıyısında Aşe ve Psezuapse (Psışu/Псыш1у) ırmakları yöresinde yaşayan Şapsığlar da, 12 Ağustos 1851'de Lazarevsk Kalesi yakınlarında toplanıp Muhammed Emin'i tanımama ve Ruslarla ticari ilişkileri başlatma kararı aldılar. Halk savaşı ve savaş gerekçesiyle Muhammed Emin tarafından konulmuş olan ağır vergileri ödemeyi istemiyordu.
27. satır:
==Muhammed Emin'in Ruslara sığınması==
* Kırım Savaşı'ndan sonra Ruslar tüm güçleriyle, önce Şamil'in üzerine yürüdüler. Şamil 6 Eylül 1859'da Dağıstan'ın Gunip Dağında Ruslara teslim oldu. Muhammed Emin de, Aralık 1859'da, anlaşmalı olarak Ruslara teslim oldu. Rus generallerinden Filipson, Muhammed Emin'in, sadece bir din adamı olarak Abadzehler arasında oturmasına izin verdi, ama Rusların istediği biçimde Çerkesleri barışa (boyun eğmeye) yöneltemedi. Söylendiğine göre, Naib, Çerkeslerin savaş planlarını da Ruslara sunmuştu<ref>Lesley
Nitekim Ruslar, Naib'i ömür boyu yıllık maaşa bağladıkları gibi Türkiye'ye gitmesine de izin verdiler<ref>Ali
Ruslara teslim olmasından ve Türkiye'ye gitmesinden sonra, Naib'in ele geçirilen Rus esirlerden oluşma devşirme ordusu askerleri de, 1826'daki "Yeniçeri katliamında" olduğu gibi, katı Abadzehler tarafından katledildiler<ref>A. Fonwill, Çerkesya Bağımsızlık Savaşı (
* Naib'in, Türkiye'de,kendisini bir hain olarak gören Çerkesler taraından sürekli arandığı ve öldürülmek istendiği, saklanmak için, gizlice Bursa Armutköy'e yerleştiği söylenmektedir, çok sayıdaki karılarının ve kendisinin mezarı, hepsi de bir arada, Armutköy'dedir.
==Kaynaklar==
{{Reflist}}
| |||