Havadan havaya füze: Revizyonlar arasındaki fark

[[Resim:Rs82lagg3.jpg|thumb|II. Dünya Savaşına ait bir Rus AAM'si|left]][[II. Dünya Savaşı]] sırasında [[Alman]] mühendisler tarafından başlatılmıştır. Büyük müttefik bombardıman uçağı formasyonlarını yok etmek için geliştirilen [[Ruhrstal X-4]] füzesi, savaşın sonlarına doğru ortaya çıkmıştır. Ruhrstal X-4, tel güdümlü bir füzeydi ve atan uçağın pilotu tarafından yönlendiriliyordu. Almanların bu ilk çalışmaları, savaşın sonunda birçok projeyle beraber [[Amerika Birleşik Devletleri|ABD]] ve [[Rusya]] tarafından ele geçirilmiştir. Havadan-havaya füze çalışmalarına ilk olarak mevcut teorilerle baslayan mühendisler o zamanların gözdesi olan radarı kullanarak bir füze geliştirmek icin uğraşıyorlardı. Fakat radarların hacim olarak büyüklükleri bazı zorluklar çıkarıyordu. İşte tam bu sırada sahneye [[Dr.William B.Mclean]] adlı ABD'nden bir bilim adam çıktı. Evinin garajında kendi halinde deneyler yapan Mclean, bir gün güdümlü füzelerin mevcut problemlerini çözecek bir buluş yaptı. Uçakların motorlarında oluşan ısıyı farkeden ve izleyen basit bir düzenek icat eden Mclean bunu Donanma Mühimmat Test Istasyonu (NOTS/Naval Ordnance Test Station)'nda beraber çalıştığı mühendis arkadaşlarıyla Local Project 612 adıyla geliştirmeye başladı. Bu sistemin anahtar parçası, Fotovoltaic hücre, ''(Photovoltaic cell)'' olarak adladırılan küçük bir elektronik detektörden ibaretti. Bu dedektör, bir elektromanyetik spektrumda oluşan kısa dalga bölgesinin kızıl ötesi radrasyon ışınlarının emisyonlarını ''(yani kısaca o bölgenin ısısını)'' tespit edebiliyordu. Bu arayıcı uzun zamandır yanlış olarak bilinen, bir jet motorunun çıkardığı sıcak egzoz gazlarını değıl, tam tersine sıcak bir metal, yani bir jet veya piston motor egzosundaki ısınan metal parçalarının yaydığı kızıl ötesi ışınları arıyordu. [[Local Project 612]] ile [[AIM-9 Sidewinder]] füzesinin ilk temelleri atıldı.