Triumphi: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
1. satır:
Özgün Latince adıyla '''Triumphi''' ya da İtalyanca adıyla '''I Trionfi''', [[Francesco Petrarca]]'nın alegorik bir şiiri olup, İtalyanca yazdığı iki yapıttan biridir (öteki [[Canzoniere]]).<br>
Türkçe'ye '''Utku Şiirleri''' başlığıyla çevrilmiştir.
[[Resim:Triumph death clusone.jpg|thumb|500px|right|Clusone (İtalya), 15. ylüzyıl, Disciplini Kilisesi'nin dış cephesi: ''Ölümün Zafer Alayı''.]]
==Ad ve Edebi Tür==
Latince ''triumphi'' (tekil biçimi ''triumphus'') "zafer alayları" anlamına gelir. ''Utku Şiirleri'''nin belkemiğini oluşturan bu kavramı kısaca gözden geçirmek, yapıtı anlamak açısından önemlidir. Eski Roma'nın önemli geleneklerinden biri olan zafer alayı, savaştan zaferle dönen komutan ve ordusu için Senato'nun düzenlediği törene verilen addı. Roma şehrindeki Via Sacra (Kutsal Yol) boyunca, en önde yüksek görevliler ve Senato üyeleri, en sonda zincire vurulmuş savaş tutsakları olmak üzere, Capitolium'a kadar sıra halinde yürüyüş; defne yapraklarından tacıyla, dört beyaz atın çektiği zafer arabasına binen komutan; bütün alayın çiçeklerle bezeli yollara dizilen halkın arasından geçişi, bu törenin önemli parçalarını oluşturuyordu. Petrarca altı bölümden oluşan yapıtında, zafer alayını Aşk, İffet, Ölüm, Ün, Zaman ve Ebedilik'e uyarlar. Bir örnek vermek gerekirse: Birinci Bölümde, yani Aşkın Utkusu'nda, Romalı komutanın yerini Aşk alır: Başka bir deyişle, Aşk, âşıkları yenen komutandır; aşka yenik düşen âşıklar da onun tutsaklarıdır. Keza bir sonraki bölümde Romalı komutanın yerini İffet, bir sonrakinde Ölüm, sonra sırasıyla Ün, Zaman ve Ebedilik alır.<br>
7. satır:
==Yapı ve İçerik==
Şiirin yapısı ve içeriği şöyledir:
#'''Aşkın Utkusu''' (ya da '''Zafer Alayı'''): Bu bölüm, dört alt bölüme ayrılır (Aşkın Utkusu I, II, III ve IV). Anlatı, bahar mevsiminde, şairin Laura'ya âşık oluşunun yıldönümünde, Vacluse'de başlar. Uykuya dalmış olan şaire, bir zafer arabası üzerinde Aşk Tanrısı görünür. Aşk'ı, tarihin ve efsanenin ünlü kişilerinden oluşan kalabalık bir topluluk izlemektedir. En uzak geçmişin kişilerinden çağdaş kişilere uzanan bu topululktaki herkes, Aşk'ın hükmüne boyun eğmiştir. İçlerinden birisi, kalabalıktan koparak öne çıkar ve kendini tanıtır: Petrarca'nın gençlik yıllarından bir arkadaşıdır, o da Toscanalıdır ve şairden çok daha yaşlıdır. Şaire rehberlik edecek olan arkadaşı, Aşk'a yenik düşenleri ona bir bir sıralar. Şair de, bu Aşk mağluplarından biridir, çünkü "yanında, ak güvercinden çok daha saf bir genç kız belirdiğinde", o da çaresiz bir aşka düşmüştür. Âşıklar kervanı daha sonra Kıbrıs'a gider; burada Aşk Tanrısı zaferini kutlar ve tutsaklar karanlık bir zindana kapatılır.
#'''İffetin Utkusu''' (ya da '''Zafer Alayı'''):
#'''Ölümün Utkusu''' (ya da '''Zafer Alayı'''): İki alt bölümden (Ölümün Utkusu I ve II) oluşan Ölümün Utkusunda, Laura Roma'dan Provence'a dönerken, siyahlar giymiş bir kadınla, Ölüm'le karşılaşır. Ölüm, Laura'nın "sarışın başından altın bir tel" koparır ve genç kız ölür. Ertesi gece, şair rüyasında Laura'yı görür, genç kız onu teselli eder, ona yaşadığı mutluluğu gösteri, sağken şaire uyduğu temiz aşkı itiraf eder.
#'''Ünün Utkusu''' (ya da '''Zafer Alayı'''): vengono descritti una folla di uomini illustri, re, poeti, oratori, filosofi, capitani, ecc. Interessante come per Petrarca il filosofo maggiore sia [[Platone]], non [[Aristotele]] come aveva scritto [[Dante]].
#'''Zamanın Utkusu''' (ya da '''Zafer Alayı'''): il poeta riflette su sé stesso e compone una nuova toccante elegia sulla fugacità delle cose e dei giorni che passano.
| |||