Newton'un evrensel kütleçekim yasası: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k Cleaned up using AutoEd |
|||
8. satır:
Burada:
* ''F'' iki kütle arasındaki çekim kuvvetinin büyüklüğü,
* ''G'' Evrensel çekim sabiti 6.67 × 10<sup>-11</sup> N m<sup>2</sup> kg<sup>-2</sup> ,
Satır 47 ⟶ 46:
Küresel simetrik dağılımlı bir malzemenin içindeki kütlelerin çekimsel kuvvetini bulmak için Newton’un kabuk teoremi ([[İngilizce|İng.]] ''{{Dil|en|Shell’s theorem}})'' kullanılabilir. Bu teorem, bize kütle dağılımının farklı parçalarının kütle dağılım merkezinden r<sub>0</sub> kadar uzaktaki bir parçayı nasıl etkilediklerini açıklar:
* r < r<sub>0</sub> yarıçapında bulunan kütle, r<sub>0</sub>’da sanki kütlenin tamamı bu yarıçapta bir küredeki tüm kütlenin kütle dağılımı merkezinde toplanmış gibi aynı kuvvete sebep olur (yukarıda yazıldığı gibi).
* r > r<sub>0</sub> yarıçapında bulunan kütle r<sub>0</sub>’ da net çekim kuvveti oluşturmaz. Örneğin, r<sub>0</sub> noktasındaki kürenin elementleri tarafından etkilenen münferit kuvvetler birbirlerini götürürler.
Satır 117 ⟶ 115:
=== Teorik kaygılar ===
* Çekim arabulucusunu hemen bulma gibi bir ihtimal yoktur. Çekimsel kuvvet ile bilinen diğer temel kuvvetler arasındaki ilişkiyi tanımlamak için teorisyenler tarafından yapılan teşebbüsler, 50 yıldır gözle görülür bir ilerleme kaydedilmiş olsa da, henüz sonuca ulaşmamıştır. Newton bile açıklanamaz uzaktan etkileşim konusunda kendini yetersiz hissetmiştir.
* Newton’un teorisi çekimsel kuvvetin ani iletimini gerektirir. Genel göreliliğin geliştirilmesinden önce uzay ve zamanın doğası ile ilgili yapılan klasik varsayımlar, yayılım gecikmesi kararsız yörüngelere sebep olur.
=== Gözlemle uyuşmazlıklar ===
* Newton'un teorisi gezegenlerin, özellikle Merkür’ün, yörüngelerinin güneşe en yakın noktalarının(günberi) yalpalamalarını tam olarak açıklamaz.<ref>- [[Max Born]] (1924), ''Einstein's Theory of Relativity'' (The 1962 Dover edition, page 348 lists a table documenting the observed and calculated values for the precession of the perihelion of Mercury, Venus, and Earth.)</ref>.Newton'un tahminlerle, gözlenen yalpalama arasında, diğer gezegenlerin çekimsel sürüklemelerinden kaynaklanan, 43/3600 derecelik(43 arcsecond) bir uyumsuzluk bulunmaktadır.
* Newton’un teorisi kullanılarak tahmin edilen sapma gözlenenin sadece yarısıdır. Genel görelilik ise gözlemlere daha yakındır.
| |||