Tan’ın yayın politikasını başlıca iki döneme ayırmak mümkündür. İlk dönem, gazetenin 12 Ağustos 1944 tarihinde kapatılmasından önceki 1936-1944 arası dönemdir. İkinci dönem ise bu kapatılma olayından sonra gazetenin yeniden yayımlanmaya başladığı 28 Mart 1945 tarihinden yayın hayatının sonlandığı 4 Aralık 1945’e kadar olan dönemdir.
1936-1944 arasındaki dönemde tüm dünyada [[Faşizm]] ve [[Nazizim]] yükseliş dönemindeydi. Türkiye de bu süreçten etkilenmekte ve her türlü ilerici demokrat görüş [[Komünizm]] suçlaması ile karşılanmaya başlanmıştı. Sertellerin yönetimindeki Tan gazetesi bu dönemde faşizm aleyhine bir bakışa sahipti. Kendi deyişiyle gazetenin politikası şu iki noktada toplanıyordu: “Sovyet dostluğu ve faşizm karşıtlığı”.<ref name=":2">{{Kitap kaynağı|url=|başlık=Hatırladıklarım|erişimtarihi=29 Temmuz 2020|yazarlar=Zekeriya Sertel|tarih=1977|dil=Türkçe|sayfa=215|sayfalar=|çalışma=|yayıncı=Gözlem Yayınları}}</ref> ''Tan''’ın iktidarın politika ve ideolojilerine uyum sağlayan yayın çizgisi Sertellerin denetimine geçtiği dönemden itibaren giderek eleştirel bir çizgiye evrildi. İktidar kadar tek partili siyasal sisteminin eleştirisini de içeren bu çizgi, hürriyet özlemini de içeriyordu. Faşizm karşıtlığı, Faşizm’in bir emperyalist düşünce sistemi içinde olması, işgalci olarak herhangi bir uluslararası konjonktürü ve hukuku tanımaması ve self-determinasyonu tanımayan bir ideoloji olması ile ilişkilendiriliyordu.<ref>{{Kitap kaynağı|url=|başlık=Siyasal Bir Muhalefet Aracı Olarak Tan Gazetesi (1935-1945)|erişimtarihi=29 Temmuz 2020|yazarlar=Murat Sadullah Çebi|tarih=1988|dil=Türkçe|sayfa=|sayfalar=21-24|çalışma=Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi|yayıncı=Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü}}</ref>
Dünya savaşı öncesinde ''Tan''<nowiki/>'ın [[Behice Boran]], [[Muzaffer Şerif Başoğlu]], [[Pertev Naili Boratav]], [[Niyazi Berkes]], [[Esat Adil Müstecaplıoğlu]], [[Cami Baykut]], [[Adnan Cemgil]], [[Sabahattin Ali]], [[Hulusi Dosdoğru]] ve [[Aziz Nesin]] gibi solsosyalist çevrelerinaydınların yazı yazdığı bir gazete halini alması ve iktidara karşı sergiledikleri eleştirel tutum toplum içinde geniş bir yankı bulmuştur. Dönemin siyasal otoritesibulmuş, bu muhalif tutumundan ötürü gazeteyigazete defalarca kapatmışkapatılmış,<ref>{{Kitap kaynağı|url=|başlık=Türkiye’de Kitle İletişimi Dün-Bugün-Yarın|erişimtarihi=29 Temmuz 2020|yazarlar=Asuman Tezcan|kısım=Ahmet Emin Yalman|tarih=2015|editörler=Korkmaz Alemdar|dil=Türkçe|sayfa=111|sayfalar=|çalışma=|yayıncı=Ankara Gazeteciler Cemiyeti}}</ref>, Sabiha Sertel’in yazı yazmasını yasaklamıştıryasaklanmıştır.
Dünyadaki ve ülkedeki gelişmelere bağlı olarak görece özgür bir ortamın oluştuğu ve basın üzerindeki denetimin hafifletildiği 1945 yılında yani ikinci dönemde tam anlamıyla muhalif bir gazete kimliği kazanmıştır. Bu dönemde Sabiha Sertel ve Zekeriya Sertel dışında ''Tan'' yazar kadrosunun neredeyse tamamının değişmesi ve solsosyalist görüşlü yazar ve gazetecilerin gazetede çalışmaya başlamasıyla ''Tan'' gazetesi, İkinci Dünya Savaşı sonrasında ortaya çıkan demokrasi ve özgürlük ilkelerinin Türkiye’de bulunan tüm kurumlar için olması gerektiğini belirtmiş ve kendisini bu demokrasinin savunucusu olarak görerek, tek parti ideolojisine ve sistemine karşı durmuştur. Bu karşı duruşun bir başka nedeni ise, dünya üzerinde ve uluslararası sistemin siyasal yapısının değişmesidir. Sovyetler ile gerginliğin artması ve Türkiye’nin AmerikaABD tarafından desteklenmesi, Türkiye’nin hem iç siyaset, hem de dış politika anlayışında değişmelere neden olmuştur.
