Paris Üniversitesi: Revizyonlar arasındaki fark

Paris Üniversitesi, 12'inci yüzyılın ikinci yarısında oluşmaya başladı. Kurum, [[Monarşizm|monarşi]], [[Fransız Devrimi|devrim]] ve [[Restorasyon (Fransa)|restorasyon]] dönemlerini başarıyla atlattıktan sonra, [[1968 Mayıs olayları|1968 öğrenci hareketlerinden]] kurtulamadı. 1970'li yıllarda, özerkitibaren başlayan kapsamlı bir üniversiteadem-î olarakmerkeziyetçi yönetim anlayışı ve yeniden yapılandırıldıkuruluş sürecinden sonra kurumun geleneksel zihniyeti tanınmayacak kadar değişti. ''Paris Universitas'' (2005-2010), kurumsal olarak eskinin ''Paris Üniversitesi''<nowiki/>'ne en yakın kurumdur.

Paris Üniversitesi’nin çekirdeğini ''Chartles'' okullarında yetişmiş olan elemanlar teşkil ediyordu. Onlar [[Arapça]]'dan, [[Latince]]'ye yapılan tercümeler sonucunda [[Aristoteles]]'i yakında tanıma imkânı buldular. Bu sebeple üniversitenin kuruluşundan kısa bir süre sonra Aristoteles’in yanı sıra [[Kindî]], [[Fârâbî]], [[İbn-i Sina]], [[İbn Rüşd]] gibi İslâm düşünürlerinin fikirleri yayılmaya başladı. Böylece kilise tarafından kabul edilen klasik eğitim sisteminin ana unsuru olan yedi Hürana Sanat’ınsanat dalının yanı sıra fizik, metafizik ve ahlak gibi disiplinlerde öğretimdersler programınamüfredata girdi. [[Orta Çağ]] üniversitelerinin en meşhur ve en eski üniversitesi Paris Üniversitesi’dir. Burada Aristoteles'ten ve onun Müslüman şarihlerinden tercümeler görülmekteydi. 13. yüzyıl başlarında Paris’te İslam felsefecilerinin münakaşa ettikleri meselelere çok benzeyen konularda, çeşitli ihtilaflar görünmekle birlikte bunlar gerçekte İslam felsefesinden değil başka kaynaklardan geliyordu. İslam ilim ve felsefesinin batıya geçişinde kaynak eserlerin yasak edilmiş olması dolayısıyla tercüme ve nakiller konusunda Paris okulunun pek fazla bir katkısının olduğu söylenemez. Paris Orta Çağ Latin kültüründe önemli meselelerin ele alındığı bir kültür merkezi haline gelecektir.

Paris Üniversitesi’ni Batı Hristiyan aleminin efsanevi dinsel merkezi olarak diğerlerinden ayrı tutmak gerekir. Paris Üniversitesi gerek ilk üniversitelerden biri olması, gerekse yapısal olarak üniversitelerin özerkleşme girişimlerini bünyesinde barındırması açısından dikkati çekmektedir. Bu üniversitede öğrenci ve öğretim üyelerinin birlikte örgütlendikleri bir yapı söz konusuydu.

Paris Üniversitesi’nin gerçek kurucusu [[III. Innocentius|Papa III. İnnocentius]]'tu. veKurumun buidare kurumu yönlendirerekeden ve yöneterektarihî dahagelişimine sonrakien gelişmesinibüyük sağlayankatkıyı sağlayanlar İnnocentius'untan haleflerisonraki papalar ve hepsinden önce [[IX. Gregorius|Papa IX. Gregorius]] olmuştur. Paris Üniversitesi, papaların müdahalesi olmadan kurulmuştu. Fakat papalığın net bir şekilde belirlenmiş dinsel amaçlarını ve aktif müdahalelerini göz önünde bulundurmazsak, Orta Çağ üniversiteleri arasında ona bu özel konumu sağlayan şeyi anlamamız imkânsız olur. Bu üniversite sürekli olarak iki zıt eğilim arasında kalmıştı; ki bu eğilimlerden biri bu üniversiteyi çıkar gütmeden tamamen bilimsel bir eğitim merkezine dönüştürme niyetindeydi. Diğeri ise bu eğitimleri dinsel gayelere bağlı kılma peşindeydi ve bunun gerçek bir entelektüel teokrasinin hizmetine sunmak istiyordu.